10 βιβλία από το γραφείο του Ακύλα Σέκερη στην «Τούρτα της Μαμάς»
Είναι ο πιο δύσβατος και δυνητικά επικίνδυνος χώρος στο τηλεοπτικό σπίτι της οικογένειας Βασίλαινα, με τον πλέον δύστροπο ένοικο. Αν μη τι άλλο, όμως, ο Ακύλας Σέκερης είναι διαβασμένος άνθρωπος.
10 βιβλία από τη βιβλιοθήκη του Ακύλα Σέκερη που βλέπουμε στην τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ «Η τούρτα της μαμάς».
Στο σπίτι της τηλεοπτικής οικογένειας Βασίλαινα, κάπου στα Πετράλωνα, τα τραπέζια δίνουν και παίρνουν – στο τελευταίο, μάλιστα, οι πρασοσπεσιαλιτέ της Ευανθίας (Καίτη Κωνσταντίνου) προσφέρονται για σημειώσεις εάν αγαπάτε τη μαγειρική. Γύρω τους ανάβει πάντα η κουβέντα και γίνεται το σώσε, όπως και στην πραγματική ζωή, αφού θίγονται πολλά από όσα απασχολούν τη νεοελληνική κοινωνία. Η ανακωχή έρχεται μόνο όταν σερβιριστεί η περίφημη «τούρτα της μαμάς», θυμίζοντας αυτά που ενώνουν τους ήρωες αντί για εκείνα που τους χωρίζουν.
Αλλά ένας από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες δεν μετέχει ποτέ στην όλη ιεροτελεστία. Ο αμείλικτος μα και εξαιρετικά αμφιλεγόμενος κριτικός θεάτρου Ακύλας Σέκερης, ο αδερφός της Ευανθίας, δεν κατεβαίνει ποτέ στο τραπέζι. Ζει απομονωμένος στο γραφείο του, το οποίο μοιάζει με κάστρο. Μπαίνεις πάντα με δική σου ευθύνη εκεί, γνωρίζοντας ότι είσαι εξ ορισμού ανεπιθύμητος: όνειρο του «θείου Ακύλα» είναι οι δίσκοι με το φαγητό να μπορούν να πηγαινοέρχονται μόνοι τους μια μέρα, ώστε να μη χρειάζεται να ξαναδεί κανένα μέλος της φαμίλιας του. Ούτε καν τον μικρό Μάριο (Θανάσης Μαυρογιάννης), στον οποίον έταξε κάποτε –σε μια από τις ελάχιστες εξάρσεις συμπάθειας που τον διέκριναν– ότι θα του μάθει πώς να κάνει υποκλοπές.
Καθώς η Τούρτα της Μαμάς διανύει τη 2η και τελευταία της σεζόν στην ΕΡΤ, ο Ακύλας, τον οποίον παίζει ο σκηνοθέτης της σειράς και συνδημιουργός της (μαζί με τον Δημήτρη Αποστόλου) Αλέξανδρος Ρήγας, έχει γίνει ένας από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες του κοινού. Για του λόγου το αληθές έχει ακόμα και δικό του best of στο YouTube, γεμάτο φυσικά με φαρμακερές ατάκες –το «άχου και δεν με νοιάζει» είναι ό,τι πιο ευγενικό– και με σπαρταριστά περιστατικά στα οποία πότε απειλεί τους συγγενείς του με προσκλήσεις για παραστάσεις του Γιάννη Χουβαρδά στο Εθνικό και πότε εξαπολύει σπρέι πιπεριού στα μούτρα όσων τολμούν να δοκιμάσουν τη (μηδαμινή) υπομονή του ή να διακόψουν τις ύποπτες συναλλαγές του με τους επώνυμους καλλιτέχνες που αποζητούν να γράψει κάτι ευνοϊκό για τα έργα τους.
Σύμφωνα τώρα με την ίδια του τη μάνα Μαριλού Σέκερη (Λυδία Φωτοπούλου), με την οποία δεν μιλάει εδώ και πολλά χρόνια, όλα οφείλονται στο ότι υπήρξε ατάλαντος ως νεαρός ηθοποιός. Πάντως κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο Ακύλας είναι διαβασμένος άνθρωπος: το γραφείο του απεικονίζεται γεμάτο με λογιών-λογιών βιβλία (και διάφορα CD), στα οποία ο φακός εστιάζει φευγαλέα καθώς εκείνος προσπαθεί να ξεφορτωθεί όσους τον πρήζουν με τα προβλήματά τους. Μερικοί τίτλοι, ωστόσο, γίνονται διακριτοί αν αποφασίσει κανείς να ψάξει το θέμα. Ιδού λοιπόν μια δειγματοληπτική δεκάδα.
«Ιστορία του Νέου Ελληνικού Θεάτρου» του Γιάννη Σιδέρη (Εκδόσεις Καστανιώτη)
Αλίμονο αν ένας κριτικός θεάτρου σαν τον Ακύλα δεν είχε κάτι τόσο κλασικό στη βιβλιοθήκη του. Τώρα σε ποια έκδοση ακριβώς, θα σας γελάσω. Πάντως μιλάμε για κάποιον τόμο από το περίφημο έργο του Γιάννη Σιδέρη, με το οποίο κάλυψε όλη τη θεατρική εμπειρία στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο από το 1794 ως το 1944.
«Ο Άγνωστος Καραμανλής» του Κωνσταντίνου Τσάτσου (Εκδοτική Αθηνών)
Η Ευανθία πάντα διαμαρτύρεται όταν ακούει πολιτικά στο τραπέζι, μα τέτοιες συζητήσεις είναι μάλλον ψωμοτύρι για τους Βασίλαινες – με πρώτη και καλύτερη τη Μαριλού, που αναπολεί συχνά τα «ωραία χρόνια» του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα οποία κι έζησε από πρώτο χέρι, ούσα επιστήθια φίλη της Μελίνας Μερκούρη. Μάλιστα, λέγεται ότι διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις και με τον Κώστα Σημίτη.
Αλλά για τις πολιτικές πεποιθήσεις του Ακύλα δεν ξέρουμε τίποτα. Ενδεχομένως και να μην έχει, καθώς είναι μονίμως απασχολημένος με το καλό της τσέπης του. Φαίνεται πάντως ότι τον απασχόλησαν κάποια μεγάλα ζητήματα της δεκαετίας του 1970, παρότι ως 50άρης ήταν παιδί όταν συνέβαιναν. Κάπου στις στοίβες του λ.χ. φιγουράρει ένα βιβλίο για το Κυπριακό, ενώ στο ράφι αριστερά πάνω από τον καναπέ διακρίνεται ο «Άγνωστος Καραμανλής». Ένα έργο που υπέγραψε ο διαπρεπής νομικός και πρόεδρος της Δημοκρατίας (1975-1980) Κωνσταντίνος Τσάτσος, θέλοντας να φωτίσει τον «εθνάρχη» της Μεταπολίτευσης πέρα από το τείχος της δημόσιας εικόνας του.
«Ο Κόσμος της Σοφίας» του Jostein Gaarder (Εκδόσεις Λιβάνη)
Στη δεκαετία του 1990 ο Νορβηγός συγγραφέας Jostein Gaarder πέτυχε να παντρέψει ιδανικά την αγάπη του για το παιδικό/εφηβικό βιβλίο και τα ενδιαφέροντά του για τη φιλοσοφία. Έτσι, παρά τον μυθιστορηματικό του χαρακτήρα, ο «Κόσμος της Σοφίας» έγινε ιδανική εισαγωγή στο σύμπαν του ανθρώπινου στοχασμού, απευθυνόμενη τόσο σε μικρούς, όσο και σε μεγάλους. Γεγονός που έβαλε το σύγγραμμα σε πολλές βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο. Και δικαίως, αφού αποδείχθηκε πιο κατανοητό από διάφορες εκλαϊκευμένες ιστορίες της φιλοσοφίας που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους - Συλλογικό έργο (Εκδοτική Αθηνών)
Είναι ο πιο εύκολα διακριτός τίτλος στη βιβλιοθήκη του Ακύλα, ο οποίος δείχνει να κατέχει πολλούς, αν όχι όλους τους τόμους της περίφημης αυτής έκδοσης, που έχει αποκτηθεί ακόμα και από ανθρώπους που κατά τα λοιπά δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την ιστορία.
Τεκμηριωμένο και συνταγμένο με απαράμιλλη ακαδημαϊκή υπευθυνότητα για τους καιρούς του, το 16τομο έργο της Εκδοτικής Αθηνών έγραψε τη δική του ιστορία. Και κρατάει ακόμα τη λάμψη του, έστω κι αν αληθεύει ότι έχει πλέον υποκατασταθεί από νεότερα συγγράμματα που και εμβαθύνουν περισσότερο σε μεμονωμένες περιόδους και τις αντικρίζουν από μια πιο σύγχρονη σκοπιά.
«Τα Ζώα σε Μετάφραση» της Temple Grandin (Εκδόσεις POLARIS)
Η Temple Grandin έχει βρεθεί ακόμα και σε λίστες του περιοδικού Time με τους 100 επιδραστικότερους ανθρώπους στον κόσμο, χάρη στην εκπληκτική της δουλειά πάνω στη συμπεριφορική των ζώων. Μεταξύ άλλων βοήθησε σημαντικά και στη διεθνή προσοχή που άρχισε να δίνεται στις συνθήκες διαβίωσης των πληθυσμών που προορίζονται για σφαγή.
Έτσι, αρκετά βιβλία της μεταφράστηκαν διεθνώς, φτάνοντας και στην Ελλάδα. Όπως λ.χ. το συγκεκριμένο, το οποίο γράφτηκε συνεργατικά με την Catherine Johnson (2005), χαράσσοντας ορισμένες συζητημένες διασυνδέσεις μεταξύ του τρόπου που βλέπουν τα ζώα τον κόσμο και του τρόπου με τον οποίον τον προσλαμβάνουν άνθρωποι με αυτισμό. Συγκαταλέγεται άλλωστε και ίδια η Grandin ανάμεσά τους κι έχει παλέψει επί σειρά ετών για τα δικαιώματά τους.
Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Γιοβάνη
Δεν έχει τη φήμη της Πάπυρος Larousse Britannica ή της (δημοφιλούς ένα διάστημα) Δομής, πάντως οι παλιότεροι σίγουρα θα θυμούνται τη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Γιοβάνη. «Δημοτικού - γυμνασίου - λυκείου - πανεπιστημίου - μεταπτυχιακών σπουδών στη δημοτική», όπως την παρουσίαζε η περιγραφή που συνήθως τη συνόδευε, απλωνόταν σε 20 τόμους και τη συναντούσε κανείς συχνά σε βιβλιοθήκες των αρχών της δεκαετίας του 1980.
«Γαλάζια Μάτια» της Toni Morrison (Εκδόσεις Νεφέλη)
Η Toni Morrison μπορεί να πέρασε στην αιωνιότητα το 2019, αλλά άφησε ζηλευτό αποτύπωμα στη μοντέρνα πεζογραφία, που το σφράγισε φυσικά κι εκείνο το Νόμπελ Λογοτεχνίας με το οποίο βραβεύτηκε το 1993. Άγγιξε λοιπόν κάμποσες φουρνιές νέων ανθρώπων (και) στη χώρα μας και κάπου, κάπως, κάποτε φαίνεται ότι έπιασε και τον Ακύλα. Βέβαια τα «Γαλάζια Μάτια», ως πρώτο της πόνημα (1970), χάνουν σε σύγκριση με τα μεταγενέστερα και γνωστότερα έργα της. Ποιος ξέρει βέβαια, μπορεί σε πιο κρυμμένες γωνιές ο Ακύλας να έχει και την «Αγαπημένη» ή/και το «Τραγούδι του Σόλομον».
«Γιόγκα για Υγεία και Αρμονία» του Robert Najemy (Εκδόσεις Ηράκλειτος)
Εδώ αρχίζουμε και κολυμπάμε σε μάλλον θολά νερά, πέφτοντας πάνω σε ένα βιβλίο του Robert Najemy, ο οποίος μετριέται ανάμεσα στις φιγούρες που πρωτοπόρησαν στην επαφή των (μικρο)μεσαίων στρωμάτων της χώρας μας με τη γιόγκα και ό,τι σήμερα αναγνωρίζουμε ως «αυτοβελτίωση». Αμερικανός στην καταγωγή, ο Najemy άφησε κάποτε τη δουλειά του σε μια διεθνή πετρελαϊκή εταιρία για να αναζητήσει μια διαφορετική ζωή – η οποία τον έφερε τελικά στην Ελλάδα.
Λέγεται ότι όταν πρωτοκυκλοφόρησε το «Γιόγκα για Υγεία και Αρμονία» υπήρχαν μόνο 2 ή 3 σχολές γιόγκα στην Ελλάδα. Στην εισαγωγή ο Najemy προτρέπει τους αναγνώστες να μη μείνουν απλά στις γυμναστικές ασκήσεις, αλλά να δουν πέρα από την επιφάνεια, στρεφόμενοι προς μια ζωή αγάπης και ενότητας με τους γύρω τους. Δεν ακούγεται ως κάτι που ωφέλησε τον Ακύλα.
«Η Δίαιτα South Beach» του Arthur Agatston (Εκδόσεις Διόπτρα)
Τα κιλά που έβαλε είναι από τα μόνιμα πειράγματα που υφίσταται ο Ακύλας και μάλλον το μόνο που διαπερνά το Σινικό Τείχος του κυνισμού του, από την άποψη ότι άλλοτε το αντιπαρέρχεται με μια ατάκα κι άλλοτε αντιδρά με κόντρα επίθεση. Είναι από τις ωραιότερες πινελιές του σίριαλ, καθώς θίγει κάτι που παραμένει έξω από τη σφαίρα της πολιτικής ορθότητας των τελευταίων ετών: ο μέσος άνθρωπος που παρακολουθεί τις τάσεις στον κοινωνικό διάλογο ίσως να έχει πια κατά νου τι, πώς και πόσα θα πει για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του παραδίπλα, αλλά το «πάχυνες» δεν θα το σκεφτεί.
Βέβαια η αλήθεια είναι ότι από τον Ακύλα θα περιμέναμε να έχει το βιβλίο του Ντέμη Ρούσσου και της Βερονίκ Σκαβίνσκα «Αδυνατίστε & Παραμείνετε Αδύνατοι» και όχι αυτό του καρδιολόγου Arthur Agatston για τη δίαιτα South Beach. Αν και είναι γεγονός ότι ακούστηκε πολύ κατά τα '00s, ως μία ακόμα αμερικάνικη δίαιτα για διάσημους που υποσχόταν θαύματα δίχως (πολλά) βάσανα. Γι' αυτό άλλωστε βγήκε και στην Ελλάδα (2004), από τη Διόπτρα.
«Μην Πέφτεις από την Βουνοκορφή» της Shirley MacLaine (Εκδόσεις Κάκτος)
Ηθοποιός, ακτιβίστρια, τραγουδίστρια, συγγραφέας, κάποτε και χορεύτρια, η Shirley MacLaine είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες γυναικείες φιγούρες της αμερικάνικης σόου μπιζ. Το «Μην Πέφτεις από τη Βουνοκορφή» (όχι απόλυτα ακριβής, εντούτοις υπέροχη μετάφραση του πρωτότυπου αγγλικού τίτλου «Don't Fall off the Mountain») ήταν το πρώτο βιβλίο μιας σειράς best-seller απομνημονευμάτων. Στο οποίο μιλούσε ευθαρσώς για το ξεκίνημα της κινηματογραφικής της καριέρας, τους έρωτές της και την ταραγμένη της σχέση με τον αδερφό της.
Τόσο ευθαρσώς, μάλιστα, ώστε γράφει χαρτί και καλαμάρι για εκείνη την πολυσυζητημένη (κάποτε) μέρα του 1963, όταν εμφανίστηκε στα γραφεία του γνωστού περιοδικού The Hollywood Reporter στο Λος Άντζελες, ζήτησε τον δημοσιογράφο Mike Connolly και του έριξε ένα γερό κροσέ στο στόμα, έξαλλη με κάτι που είχε γράψει. Παραμένει άγνωστο αν ο Ακύλας αγόρασε το βιβλίο ειδικά για τις σελίδες που αφορούν το συγκεκριμένο περιστατικό.
24°
«Ο Κόσμος της Σοφίας» του Jostein Gaarder (Εκδόσεις Λιβάνη)
«Γαλάζια Μάτια» της Toni Morrison (Εκδόσεις Νεφέλη)
