Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει

...Πέτα ψηλά μες’ τη βροχή, κι όποιος ακολουθήσει

Ελπίδα εσύ, χωρίς εσένα ποιός να ζήσει

Σ’ αυτό το πέταγμα, κανείς μην περιμένει

Ελπίδα εσύ, είσαι το μόνο που μας μένει...

H Κενγκά, μια ετοιμόγεννη γλαρίνα, μεταναστεύεισε πιο ζεστές περιοχές. Σε μια στάση μεσοπέλαγα, λερώνει τα φτερά της σε μια πετρελαιοκηλίδα. Ετοιμοθάνατη, καταφέρνει να φτάσει στην πλησιέστερη στεριά κι εκεί, στο μπαλκόνι ενός σπιτιού που μένει ο (μαύρος και χοντρός) γάτος Ζορμπάς.

Λίγο πριν ξεψυχήσει, του ζητάει να της υποσχεθεί να μη φάει το αυγό, που όπου να ‘ναι θα γεννήσει, να το... κλωσήσει κι όταν έρθει η ώρα, να μάθει το γλαρόνι να... πετάει.

Ο Ζορμπάς δίνει το λόγο της τιμής του και μπαίνει σε μπελάδες.

Οι εχθροί πολλοί. Γάτοι λιμανίσιοι, ποντίκια κι άνθρωποι! Στο τέλος ο Ζορμπάς αναγκάζεται να σπάσει τον όρκο των ζώων και να μιλήσει … ανθρώπινα, ζητώντας βοήθεια από έναν ποιητή. Αφού μόνο οι ποιητές μπορούν ακόμη να βοηθήσουν ένα πλάσμα να «πετάξει».