Ο «Αποχαιρετισμός» του Γιάννη Ρίτσου στο θέατρο Δρόμος

«Τα πάντα είναι ανύπαρκτα πριν τα σκεφτείς και πριν τα πράξεις… — Γιάννης Ρίτσος»

«δε φτάνει το τραπέζι, μήτε κάμποσος παράς στην τσέπη, μήτε το ψωμί και το φιλί, – δε φτάνει.
Ο άνθρωπος είναι πιο τρανός απ’ την καθημερινή την έγνοια του.
Ο άνθρωπος αρχίζει από την έγνοια του για το ψωμί
Κι όλο τραβάει πιο πέρα απ’ τη σκλαβιά του,
από σκλαβιά σε σκλαβιά, από ξεσκλάβωμα σε ξεσκλάβωμα,
απ’ το ξεσκλάβωμα της πατρίδας, στο ξεσκλάβωμα του κόσμου»

«Θυμάμαι πως γράφοντας τον ‘Αποχαιρετισμό’ έκλαιγα σαν παιδί όπως όταν έγραφα και τον “Επιτάφιο” (στον Αυξεντίου υπάρχουν ‘ολόσωμα΄τα προσωπικά μου βιώματα της Μακρονήσου)», έλεγε ο Γιάννης Ρίτσος.

Το εμβληματικό ποιητικό έργο του παρουσιάζεται επί σκηνής, αναδεικνύοντας όχι μόνο τη μοναδικότητα του ηρωισμού και της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου, αλλά με αφορμή αυτή- της διαχρονικής μοναδικότητας - ιστορία γινόμαστε καθημερινά όλοι μας, αντίστοιχοι μάρτυρες, μιας διεφθαρμένης κοινωνίας, μιας απολυταρχικής, ασύδοτης εξουσίας, ενός κόσμου που χρειάζεται ριζική αλλαγή πρωτίστως ως προς την ανθρωπιά του.

Πρόκειται για έναν ποιητικό μονόλογο με ανθρώπινο και όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο λόγο που αφορά ναι μεν τη σύγχρονη Ιστορία,  μεταφέροντας μας όμως διαχρονικά μηνύματα για τις μεγάλες αξίες της ζωής, της αυταπάρνησης, της ανθρωπιάς, της ελευθερίας του ανθρώπου και της πατρίδας από κάθε είδους δεσμά.