- CITY GUIDE
- PODCAST
-
24°
Τα δωμάτια των συγγραφέων: Γιώργος Βέης
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Τα δωμάτια των συγγραφέων: Ο ποιητής και συγγραφέας Γιώργος Βέης μιλάει για τον χώρο όπου εμπνέεται για να γράψει
Πρώτη εστία των διαδοχικών εντατικών βιωμάτων: ο χώρος γραφής-ανάγνωσης-σκέψης στο σπίτι μας, στις Τζιτζιφιές, όπου κατοικώ τους περισσότερους μήνες του χρόνου. Απ’ όπου και η φωτογραφία. Δεύτερη εστία ανάλογης δημιουργικής συσπείρωσης: το γραφείο που με περιμένει σε μιαν άλλη κατοικία, στο προάστιο Lippo Karawaci Tangerang, που βρίσκεται είκοσι χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πρωτεύουσας της Ινδονησίας, της Τζακάρτα. Δεν πρόκειται, εννοείται, για κέντρα καταναγκαστικών εγκλεισμών, αλλά για σταθερά κι άλλο τόσο φιλελεύθερα εργοτάξια γνώσης. Η νηφάλια, απερίσπαστη και παραγωγική περιήγησή μου σε εναλλασσόμενα πεδία στοχασμών οφείλει σχεδόν τα πάντα στη διατήρηση αυτών των συγκεκριμένων συνθηκών χωροταξικής υποστήριξης. Να μην ξεχάσω το πάγιο εκείνο έλλειμμα, την ανανέωση, δηλαδή, της πάντα ανεκπλήρωτης επιθυμίας να διπλασιάσω ή και τριπλασιάσω κάθε φορά, αν είναι δυνατόν, τον χρόνο παραμονής μου στο δωμάτιο των λέξεων.
Οι ώρες σημαίνουν κατά κύριο λόγο ροή αφήγησης. Έτσι, το πλαίσιο της συνείδησης διευρύνεται στον βαθμό που ο εθισμός στη συγγραφή καθίσταται δεύτερη φύση. Στο μεταξύ, ένα βιβλίο έρχεται κι ένα άλλο φεύγει. Διότι απλώς πρέπει να φύγει. Ό,τι μου είχε (χαμογελώντας) εκμυστηρευθεί πως έκανε μια ζωή ο αλησμόνητος, επιστήθιος φίλος μου, ο Μάνος Ελευθερίου. Η ανανέωση των δίδυμων βιβλιοθηκών μου συνιστά, λοιπόν, μιαν αναπόφευκτη, αδιάκοπη μάλιστα διανομή έργων, τα οποία έχω ήδη διαβάσει σε φίλους, σχολεία, αλλά και σε κοινότητες, κυρίως ομογενών, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στη δεύτερη πατρίδα τους. Υπάρχει ασφαλώς και το μόνιμο πλήρωμα των στελεχών παιδείας. Εννοώ τον αριθμό των βιβλίων, τα οποία παραμένουν εκεί, όρθια στην ίδια πάντα θέση. Έτοιμα για μια περαιτέρω διακειμενική συναναστροφή, όποτε κι αν τα χρειαστώ. Ο διάλογος με όσα έχουν εγκιβωτισθεί στις σελίδες τους αποτελεί προνόμιο του βίου εν γένει. Ακόμα κι όταν κάθομαι ακίνητος στην καρέκλα του γραφείου μου, στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή, όλο και κάποιο κεφάλαιο από ένα πεζό ή στίχοι από διάφορα ποιήματα βιάζονται να έρθουν κοντά μου. Να συνενωθούν, να γίνουν ένα με κάποια ανώνυμα, αλλά τόσο δραστήρια κύτταρά μου.
Το γραφείο μου είναι πράγματι μήτρα. Σκέφτεται ταυτοχρόνως εκ μέρους μου. Η αντοχή του είναι παροιμιώδης: διασώζει σοφία αιώνων. Μια κιβωτός εμπιστοσύνης και συνέπειας. Αντιλαμβάνομαι ότι το γραφείο μου δεν είναι απλώς προέκταση εαυτού. Λειτουργεί ως παράπλευρο, ως δίδυμο εγώ. Είμαι (κι) Αυτό. Συνομιλώ μαζί του σε καθαρά ισότιμη βάση. Κοντολογίς, μπαίνω στο γραφείο μου πάει να πει εισέρχομαι σε έναν φίλιο, ολοζώντανο νου. Μια αίσθηση υλοζωισμού στην κυριολεξία του όρου. Κι άλλα, ίσως άρρητα, προσώρας.
Τα βιβλία του Γιώργου Βέη (ποιητικές συλλογές, ταξιδιωτικά δοκίμια κ.ά.) κυκλοφορούν, μεταξύ άλλων, από τις εκδόσεις Ύψιλον και τις εκδόσεις Κέδρος.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φιλοπερίεργη, ενημερωνόταν για όλα και σχολίαζε με χιούμορ, ενίοτε και με δηκτικό πείραγμα τα δρώμενα του αθηναϊκού περίγυρου
Θα φάω και σουβλάκια και τυρόπιτα και πίτσα και φτηνές μπριζόλες και μπέργκερ και παϊδάκια
Η ζωή και το έργο ενός από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών γραμμάτων
«Τα σινεμά της Αθήνας 1896-2013» εκδίδει το Λογότυπο, παρουσίαση στις 13 Ιουνίου στο Τριανόν
Δύο λόγια για την πολύ σημαντική αγγλίδα θεατρική συγγραφέα με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του τόμου «Άπασα» που περιλαμβάνει τις μεταφράσεις όλων των έργων της από τον Αντώνη Γαλέο (Κάπα Εκδοτική).
Το μυθιστόρημα που πρωτοδημοσιεύτηκε το 2008, επανεκδόθηκε τώρα, διορθωμένο, από τις εκδόσεις Κίχλη
Η ζωή, το έργο, οι σχέσεις και το τραγικό τέλος του αινιγματικού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα από την Ανδαλουσία
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Ένα μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Αντίποδες πάνω στους τίτλους ενός από τα αριστουργήματα του νορβηγικού black metal
Πώς το παρελθόν αφορά το παρόν, αλλά και το μέλλον…
Υπήρξε προσωπική φίλη και μελετήτρια του έργου του Μανόλη Αναγνωστάκη
Πώς γεννήθηκε ένα τόσο ευφάνταστο βιβλίο; Μιλήσαµε για τα «Ζώα από τα Άγραφα» µε τον συγγραφέα τους
Όχι, οι «Ιδιωτικές Άβυσσοι» δεν είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα. Είναι όμως ένα απολαυστικό μυθιστόρημα. Εξαιρετικό για το καλοκαίρι που ήρθε
Μία αναδρομή στην ιστορία, ούτως ώστε να καταλάβουμε πως αυτή τείνει να επαναλαμβάνεται, διατηρώντας πάντα ένα συγκεκριμένο μοτίβο
Το τρίτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος στις παρουσιάσεις βιβλίου στην Ελλάδα
Τα πρόστιμα, οι διώξεις, οι απαγορεύσεις για τα βλάσφημα ποιήματα
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με ελληνικό σκηνικό που τιμήθηκε με τα βραβεία Prix Méditerranée και Prix du Meilleur Roman Points 2017
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.