- CITY GUIDE
- PODCAST
-
13°
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Το μέλλον είναι εδώ. Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου περιγράφει τους στόχους.
Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου μας εξηγεί γιατί το μέλλον βρίσκεται στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Το παρόν της είναι το μέλλον μας. Ό,τι πρωτοποριακό κυκλοφορεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό πέρασε (και περνά) την πόρτα της. Η εκτελεστική υποδιευθύντρια και διευθύντρια Επικοινωνίας & Marketing της Στέγης, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, περιγράφει τους στόχους.
Αφροδίτη Παναγιωτάκου
«Στη χώρα των ιερών μαρμάρων που όλοι αγαπάμε, εμείς στη Στέγη δουλεύουμε για το παρελθόν του μέλλοντος. Τους καλλιτέχνες που θέλουμε να δούμε αύριο τους καλούμε σήμερα και στις ελληνικές παραγωγές δίνουμε φτερά για να ταξιδέψουν άμεσα, όχι αργότερα.
Το κοινό μας ηλικιακά είναι νεαρό, αλλά κάθε μέρα επενδύουμε σε αυτό. Βρέφη, παιδιά προσχολικής ηλικίας, έφηβοι, αυτοί που σήμερα ακούνε, αύριο θα εκφράζονται και θα δημιουργούν. Αυτούς θέλουμε για το μέλλον και τους θέλουμε από σήμερα. Από χθες, αν γίνεται.
Ναι, γνωρίζουμε ότι δεν θα λάμψουν όλοι, αλλά το μέλλον απαιτεί γενναιοδωρία και η γενναιοδωρία έγκειται στο να τα δίνεις όλα στο παρόν και με το ρυθμό που του αρμόζει. Τάχιστα. Σε αυτή τη γενναιοδωρία βρίσκουμε νόημα, στην άφοβη. Σε αυτήν που δεν κλείνει τα μάτια στην αποτυχία. Δεν είναι άγνοια, είναι θάρρος και θέληση.
Όπως το ξέρουν όλοι, το ξέρουμε και εμείς: Το μέλλον δεν θα είναι τέλειο. Αλλά δουλεύουμε με θετικό πρόσημο. Το πρόσημο της επιθυμίας, του ιδανικού. Αυτό το πρόσημο βαθμολογείται. Φτιάχνεις αυτό που θέλεις να ζήσεις, τα βάζεις με την αδικία, τον αποκλεισμό, το ρατσισμό, και το κάνεις σήμερα αναλαμβάνοντας την ευθύνη που σου αναλογεί.
Αναρωτιέμαι αν η Στέγη έχει εφεύρει ένα είδος διακτίνισης. Αν ναι, τότε διακτινιζόμαστε στο μέλλον με εμπιστοσύνη, ρίσκο και τρέλα. Τρέλα μεθοδική. Έτσι μπορούμε να λειτουργούμε σαν γέφυρα που αξίζει να εμπιστευτείς για να περάσεις από το τώρα σε αυτό που θέλεις να ζήσεις. Είμαστε βέβαιοι; Φυσικά και όχι. Η βεβαιότητα είναι εχθρός της δημιουργίας και απουσιάζει από το μέλλον.
Από ποια θέση μιλάω για το μέλλον; Από εδώ, από το 107 της λεωφόρου Συγγρού. Γιατί στη Στέγη μπορεί να μην προβλέπουμε το μέλλον, αλλά σίγουρα προσπαθούμε για το μέλλον που θέλουμε».
Φωτό: «Η άφιξη», σκηνοθεσία-χορογραφά- δραματουργική επεξεργασία: Ζωή Χατζηαντωνπίου, φωτό: Ιωάννα Χατζηανδρέου
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μιλήσαμε με τους δύο πρωταγωνιστές της παιδικής παράστασης «In motion» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
Μιλήσαμε με τον στοχαστή της σύγχρονης σκηνής, με αφορμή την παράσταση «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία» στο Θέατρο ΦΙΑΤ
Στιγμές από την πορεία της μεγάλης ντίβας που έμειναν ανεξίτηλες στον χρόνο
Είδαμε την παράσταση στο Hood Art Space και μιλήσαμε με τους συντελεστές για την επαφή μας με το χαμένο συναίσθημα
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Είδαμε την πρεμιέρα της παράστασης «Τα άνθη του κακού» στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και μιλήσαμε στον συγγραφέα και σκηνοθέτη του έργου
Ζωντανός διάλογος στις 7 Δεκεμβρίου με τίτλο «Θέατρο Σήμερα» - Οι ώρες και οι ημέρες της παράστασης «Μνήμη | Λήθη»
Ένα έργο λόγου και εσωτερικής έντασης, μια υπαρξιακή μονομαχία για το τι αξίζει να κρατήσει έναν άνθρωπο στη ζωή
Η μεγάλη παραγωγή κάνει πρεμιέρα στις 18 Δεκεμβρίου
Οι παρουσιάσεις θα πραγματοποιηθούν από τις 15 Απριλίου έως τις 31 Μαΐου 2026
Μία πτήση. Μία έκρηξη. Μία δίκη. Οι θεατές στον ρόλο των ενόρκων.
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
Ένα αναλόγιο-μαραθώνιος για τα δικαστικά έξοδα επιζωσών έμφυλης βίας
Η νέα σατιρική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα για την παράνοια της καθημερινότητας
Η Νικολέτα Βλαβιανού ερμηνεύει δυο μονολόγους επί σκηνής, το «Μια γυναίκα μόνη» του Ντάριο Φο και το «Η Μαμά-Φρικιό» της Φράνκα Ράμε
Μια παραβολή για τα γηρατειά, μια κωμωδία που εγείρει μια ολόκληρη σειρά προβληματισμών για τη συχνά σκληρή μοίρα των ηλικιωμένων στην κοινωνία μας
Μια μουσική κωμωδία για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού θεάτρου
Μια υβριδική αναμέτρηση με το πρώτο χειρόγραφο του Λιούις Κάρολ «Alice's adventures underground»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.