H Νία Βαρντάλος μιλάει για την παράσταση «Μικρά Όμορφα Πράγματα», δηλώνοντας ταυτόχρονα περήφανη για την ελληνική κληρονομιά της
Από τα πρώτα της βήματα ήταν κάτι πολύ παραπάνω από άλλο ένα όνομα του Χόλιγουντ με ελληνικές ρίζες. Γεννημένη στο Winnipeg του Καναδά, η Νία Βαρντάλος (ή «Βαρδάλος» όπως θέλει και η ίδια να ακριβολογεί) σχεδόν ταύτισε την πρώτη περίοδο της καριέρας με την ελληνική καταγωγή της, μέσα φυσικά από το εξαιρετικά επιτυχημένο brand του «Γάμος αλά Ελληνικά» που αγαπήθηκε εξίσου στη χώρα μας και παγκοσμίως. Μια ταινία που εκτός των άλλων εκτόξευσε τη φήμη της ηθοποιού, χαρίζοντας της υποψηφιότητα τόσο για Όσκαρ όσο και για Χρυσή Σφαίρα. Έκτοτε έγινε σε μεγάλο βαθμό η «δική μας» Νία, μια ηθοποιός που μιλούσε συχνά και με περηφάνεια για το οικογενειακό της υπόβαθρο, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης όταν και η εικόνα της χώρας μας πλήττονταν στο εξωτερικό.
23 χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας με την οποία τη γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, η Νία Βαρντάλος είναι μία καταξιωμένη ηθοποιός και σεναριογράφος με πλήθος συμμετοχών σε κινηματογράφο και τηλεόραση, αλλά και στο θεατρικό σανίδι, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία. Από τις 16 Μαΐου, το ελληνικό θα έχει την ευκαιρία να την απολαύσει στο Θέατρο Παλλάς μαζί με ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών, στην ελληνική μεταφορά της πολύ επιτυχημένης παράστασης «Μικρά Όμορφα Πράγματα» (Tiny Beautiful Things).
Η παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Σέριλ Στρέιντ, το οποίο με τη σειρά του βασίστηκε στη στήλη «Dear Sugar» του περιοδικού The Rumpus. Η Sugar ήταν η ανώνυμη φίλη των αναγνωστών η οποία τους απαντούσε σε γραπτές ερωτήσεις και προβληματισμούς, ανασύροντας πολλές φορές προσωπικά της βιώματα για παραδειγματισμό. Ήταν του Αγίου Βαλεντίνου το 2012 όταν η Strayed αποκάλυψε την πραγματική ταυτότητα της Sugar, με το βιβλίο «Tiny Beautiful Things» να συγκεντρώνει κάποιους από τους πλέον χαρακτηριστικούς διαλόγους που εκτυλίχθηκαν στο πλαίσιο της στήλης. Η Νία Βαρντάλος ήξερε από τη στιγμή που τελείωσε την ανάγνωση του βιβλίου πως έπρεπε να μεταφερθεί στο θεατρικό σανίδι. Με την Σέριλ Στρέιντ να αναλαμβάνει χρέη συγγραφέα και εκτελεστικής παραγωγού, η παράσταση έκανε ντεμπούτο στη Νέα Υόρκη το 2016, ταξιδεύοντας στη συνέχεια ανά τις σκηνές του κόσμου. Αργά η γρήγορα λοιπόν ακούστηκε από τους συντελεστές η φράση «Γιατί όχι και στα Ελληνικά;».
Η συνέντευξη Τύπου για την παράσταση ήταν πραγματική απόλαυση. Μια ενθουσιασμένη και συγκινημένη Νία Βαρντάλος ευχαριστιόταν κάθε στιγμή, μιλώντας με ενθουσιασμό για τους συνεργάτες της και την προετοιμασία που ακολούθησαν. Τόνισε χαρακτηριστικά πως όταν είδε την Δανάη Λουκάκη στις «Άγριες Μέλισσες» αναφώνησε "That's Our Girl!", ενώ εκθείασε και τον Δημήτρη Κίτσο και το ταλέντο του να συνδυάζει κωμωδία και δράμα. Μιλώντας ελληνικά με χαριτωμένη αμερικανική προφορά, η Νία Βαρντάλος αστειεύτηκε με τη δυσκολία που αντιμετώπισε με λέξεις όπως «αυτοθυσιάστηκα» και «αυτοκαταστράφηκα», προσκαλώντας τέλος με χαρά τους παρευρισκόμενους στην πρεμιέρα της 16ης Μαΐου. Στο περιθώριο της συνέντευξης τύπου, η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε στην Athens Voice για τη φιλόδοξη παράσταση, αναφερόμενη φυσικά και στις ελληνικές ρίζες της, καθώς και στην ταινία που στάθηκε αφορμή για να την γνωρίσουμε και να την αγαπήσουμε. Σχετικά με την έμπνευση για τη συγγραφή του έργου, η Νία Βαρντάλος ήταν σαφής.
Η Νία Βαρντάλος μιλάει στην Athens Voice για την παράσταση «Μικρά Όμορφα Πράγματα» στο Θέατρο Παλλάς
«Είμαστε φίλοι με τον σκηνοθέτη Thomas Kail εδώ και πολύ καιρό, με έχει σκηνοθετήσει και στο Μπρόντγουεϊ. Μου έδωσε να διαβάσω το βιβλίο της Σέριλ Στρέιντ λέγοντας μου «Νομίζω πως βρήκα κάτι που μπορούμε να κάνουμε μαζί». Το διάβασα στο αεροπλάνο μεταξύ Νέας Υόρκης και Λος Άντζελες και ήξερα κατευθείαν πως είναι όντως κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Κάτι που έψαχνα αλλά δεν το ήξερα. Διότι ήταν τόσο αληθινό, ήταν τόσο «γυμνό». Οι απαντήσεις της Σέριλ δεν ήταν απλά συμβουλές, μιλούσε από ένα πολύ ιδιαίτερο βάθος. Ήθελα αμέσως να γίνουμε φίλες. Όλα αυτά που έχει ζήσει αυτή η γυναίκα, με τη σεξουαλική επίθεση που δέχθηκε κλπ, ήθελα πραγματικά να την γνωρίσω. Στην καθημερινότητά της φαίνεται μια κανονική γυναίκα αλλά εκπέμπει ένα «φως»!».
Θα μπορούσαμε εμείς προσωπικά να ακολουθήσουμε συμβουλές της Σέριλ Στρέιντ που απευθύνθηκαν προς άλλους; Εσείς; Αυτό ακριβώς έγινε με εμένα! Όταν διάβασα το βιβλίο, έμεινα λίγο παραπάνω σε μια ιστορία για μια γυναίκα που δυστυχώς απέβαλλε κατά την εγκυμοσύνη της. Με βοήθησε πάρα πολύ, για κάτι που νόμιζα ότι είχα ξεπεράσει. Η Σέριλ είχε κάτι παραπάνω να μου πει. Ότι μη το κρατάς μέσα σου, μίλα για αυτό, κλάψε όσο χρειαστεί. Νόμιζα ότι είχα κλάψει αρκετά αλλά έκανα λάθος. Έκλαψα ξανά και συνειδητοποίησα ότι η διαδικασία μου είχε και άλλα βήματα. Το βιβλίο είχε και πολλά άλλα ενδιαφέροντα γράμματα, όπως πχ αυτό με τον ναρκισσιστή πατέρα. Αναρωτήθηκα ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είναι τόσο ειλικρινείς με τον εαυτό τους και τη ζωή τους. Και αγάπησα πολύ τον τρόπο με τον οποίο τους απαντούσε η Σέριλ. Δεν ήταν κανονικές συμβουλές, ήταν απαντήσεις που βασίζονταν σε προσωπικά της βιώματα και ήλπιζε πως θα βοηθούσε αυτούς τους ανθρώπους. Ποτε δεν είπε «Πρέπει να κάνεις το ένα ή το άλλο.
Πιστεύετε πως γενικά ο κόσμος ζητάει συμβουλές; Τι διαφορά έχει η συμβουλή ενός φίλου από την αντίστοιχη μίας «Sugar»; Είναι πάντα καλό να ζητήσεις συμβουλή από έναν φίλο, τη μητέρα, τη γιαγιά ή την αδερφή σου. Για οποιοδήποτε πρόβλημα. Είναι όμως καλή και η θεραπεία. Είναι κάτι το ανώνυμο και κάπως έτσι αντίστοιχα βοήθησε και η Σέριλ. Έγραφε πίσω από έναν υπολογιστή, χωρίς κανείς να ξέρει την ταυτότητά της. Την αποκάλυψε ως γνωστόν αργότερα. Όταν έγραψα το θεατρικό την ρωτούσα επί χρόνια για κάθε πιθανή λεπτομέρεια. Ήθελα να δημιουργήσω ένα έργο βασισμένο όχι μόνο στο βιβλίο αλλά και στη ζωή της. Ήθελα να πάω πιο μακριά. Ήταν τα «μικρά» πράγματα που έμειναν. Όπως ο τίτλος. Μου είπε πως έγραφε τη στήλη τα βράδια στην κουζίνα της, όταν και ήταν μόνη. Όταν έπρεπε να δουλέψει στο επόμενο βιβλίο της. Ήταν κάτι που της το αναγνώρισα και είπαμε αμέσως με τον Thomas Kail πως αυτό το έργο πρέπει να διαδραματίζεται μέσα σε ένα σπίτι.
Μπορεί ο καθένας μας να γίνει «Sugar»; Γιατί πιστεύετε πως η Σέριλ ξεχώρισε σε αυτό τον «ρόλο»; Η Σέριλ συγχώρεσε τον πατέρα της, ο οποίος δεν ήταν καλός άνθρωπος. Συγχώρεσε επίσης τον εαυτό της για τη χρήση ουσιών. Καθώς και για όλα όσα στη ζωή της δεν έκανε τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Όλα αυτά τα γράφει και τα λέει με πολύ ωραίο τρόπο. Πρέπει να αναγνωρίσεις τα λάθη σου. Να πεις ότι δεν ήταν καθόλου μικρά πράγματα όσα έγιναν. Αλλά στο τέλος της ημέρας πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας και να τον συγχωρούμε.
Πώς μεγαλώνει ένα κορίτσι με ελληνικές ρίζες στο Winnipeg του Καναδά; Ήταν δύσκολο καθώς ήμασταν μόνο 3000 άνθρωποι στην τοπική εκκλησία. Αλλα το θετικό ήταν πως ήμασταν πολύ κοντά, φίλοι και οικογένεια. Είχαμε πολλά θεατρικά έργα στην περιοχή και θυμάμαι να μας πηγαίνουν οι γονείς μας συχνά να παρακολουθούμε. Aυτό ουσιαστικά «άναψε τη φλόγα» μέσα μου. Όταν γύρισα την πρώτη ταινία, αποφάσισα να βάλω ως βάση το Σικάγο καθώς κανείς δε θα πίστευε πως υπήρχαν Έλληνες στο Winnipeg! Ο πατέρας μου ήταν ψάλτης και βρέθηκε στην πόλη για την κηδεία της γιαγιάς της μητέρας μου. Και τελικά έμεινε για μια ζωή, παρά το ότι ήρθε για δυο τρεις ημέρες. Το σκηνικό ήταν κάπως «Αντίο γιαγιάκα μου. Όπα, ποιος είναι ο ψάλτης;» (σ.σ.: η Νία Βαρντάλος ξεκαρδίζεται σ' αυτό το σημείο με τον πλέον γλυκό τρόπο).
Ποιο είναι το πολιτιστικό αποτύπωμα του «Γάμος αλά Ελληνικά» 23 χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης ταινίας; Ο κόσμος πλέον ξέρει πως οι Έλληνες δουλεύουνε σκληρά. Επίσης, πήγαν στην Αμερική και δεν υπήρχε περίπτωση να έμεναν, αν δεν είχαν ο ένας τον άλλον. Μιλάω και για τις οικογένειές του αλλά και την ελληνική κοινότητα. Αυτό είναι η δική μου ιστορία, η ιστορία του πατέρα μου και των θείων μου. Όταν ήρθε ο πατέρας μου συγκέντρωσε χρήματα και στη συνέχεια έφερε άλλα τρία αδέρφια εκεί. Αυτό έμαθα από μικρή, το πιο σημαντικό στη ζωή μας είναι η οικογένεια. Για αυτό και έγραψα την ταινία. Στη σημερινή εποχή, η έννοια του μετανάστη βρίσκεται κάτω απο το μικροσκόπιο. Αλλά πιστεύω πως αν έρχεσαι από μια άλλη χώρα - χωρίς λεφτά και οικογένεια - και μείνεις και τα καταφέρεις, είσαι ένας ήρωας.
«Frida Kahlo: O μαύρος Γλάρος καταμεσής στα πτώματα», «Παραλήρημα για δυο» και «Η Τάξη της Κυρίας Μαργαρίτας» ανεβαίνουν στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου
Όταν είσαι υπάλληλος ή γυναίκα καριέρας τα διλήμματα μιας εγκυμοσύνης είναι βαριά, αλλά όταν είσαι ηθοποιός, χορεύτρια ή τραγουδίστρια, γίνονται ασήκωτα
Ο Θοδωρής Αμπαζής επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης και σκηνοθετεί το νέο έργο του Γρηγόρη Λιακόπουλου, δημιουργώντας μία ατμοσφαιρική παράσταση υπαρξιακής αγωνίας και υποδόριου χιούμορ
22°
