Μελέτη: Ο τρόπος που αναπνέουμε είναι μοναδικός σαν δακτυλικό αποτύπωμα

Ερευνητές υποστηρίζουν ότι το μοτίβο αναπνοής σας κατά τη διάρκεια της ημέρας θα μπορούσε να προστεθεί στη λίστα των  χαρακτηριστικών που είναι όλα μοναδικά για εσάς, όπως τα δακτυλικά σας αποτυπώματα, οι πτυχώσεις στη γλώσσα σας και τα σχέδια στις ίριδες των ματιών σας.

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό Current Biology διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι μπορούν να αναγνωριστούν με αξιοπιστία μόνο από το μοτίβο αναπνοής τους.

Και αυτά τα μοτίβα φαίνεται να συσχετίζονται με δείκτες σωματικής και ψυχικής υγείας.

Η αναπνοή ως βιομετρικό αποτύπωμα

Η αναπνοή ρυθμίζεται από τον εγκέφαλο – κάθε εισπνοή και εκπνοή ενεργοποιεί ηλεκτρική δραστηριότητα στους νευρώνες. Η αναπνοή συνδέεται με διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων αυτών που σχετίζονται με τη γνώση, τα συναισθήματα και τη μνήμη.

«Υποθέσαμε ότι οι εγκέφαλοι είναι μοναδικοί, άρα και τα μοτίβα αναπνοής θα ήταν επίσης μοναδικά», λέει ο Νοάμ Σόμπελ, νευροβιολόγος στο Ινστιτούτο Επιστημών Βάιτσμαν στο Ισραήλ και συν-συγγραφέας της μελέτης, στην Βερονίκ Γκρίνγουντ των New York Times.

Για να ελέγξουν αυτή την υπόθεση, ο Σόμπελ και η ομάδα του ανέπτυξαν μια φορητή συσκευή που παρακολουθεί τη ρινική ροή αέρα για 24 ώρες, καταγράφοντας λεπτομέρειες όπως η διάρκεια κάθε αναπνοής, ο χρόνος μεταξύ των αναπνοών και η ποσότητα αέρα που διέρχεται από κάθε ρουθούνι. Οι 100 συμμετέχοντες της μελέτης φορούσαν τη συσκευή ενώ εκτελούσαν τις καθημερινές τους ρουτίνες και κατέγραφαν τις δραστηριότητές τους σε μια εφαρμογή.

Οι επιστήμονες κατάφεραν να αναγνωρίσουν τους συμμετέχοντες βάσει των μοτίβων αναπνοής τους με ακρίβεια 96,8% χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα μηχανικής μάθησης. Και αυτό το επίπεδο ακρίβειας ήταν συνεπές σε επανελέγχους που διήρκεσαν δύο χρόνια, γεγονός που επέτρεψε επίσης στους ερευνητές να εκπαιδεύσουν περαιτέρω τον αλγόριθμό τους. «Είναι πολύ σπάνιο να μπορείς να προβλέψεις μια βιολογική διαδικασία με τόση ακρίβεια», λέει ο Σόμπελ στην Ολίβια Φεράρι του National Geographic.

Η αναπνοή σας θα μπορούσε επίσης να αποκαλύψει άλλα πράγματα για εσάς. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένα μοτίβα αναπνοής συσχετίζονταν με άλλα χαρακτηριστικά, όπως ο δείκτης μάζας σώματος και τα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους. Άτομα που είχαν υψηλότερες βαθμολογίες σε ερωτηματολόγια άγχους, για παράδειγμα, είχαν μικρότερες εισπνοές και πιο ποικίλες παύσεις στην αναπνοή κατά τη διάρκεια του ύπνου. Όσοι είχαν υψηλότερες βαθμολογίες κατάθλιψης έτειναν να εκπνέουν πιο γρήγορα.

«Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη», λέει ο Άρτιν Άρσαμιαν, νευροεπιστήμονας στο Ινστιτούτο Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, ο οποίος δεν συμμετείχε στην εργασία, στον Ουμπέρτο Βασίλιο του Nature.

Ωστόσο, οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες είχαν χαμηλές βαθμολογίες στα ερωτηματολόγια. Ορισμένοι ερευνητές σημειώνουν ότι μελλοντικές εργασίες θα πρέπει να δοκιμάσουν τη μέθοδο σε περισσότερα άτομα. «Αυτό είναι ένα εξαιρετικά συναρπαστικό εύρημα, αλλά κάποιος πρέπει να δείξει ότι λειτουργεί και για άλλες [ομάδες]», δηλώνει ο Ντέτλεφ Χεκ, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα που δεν συμμετείχε στην έρευνα, στο National Geographic. «Αλλά γενικά, πιστεύω ότι αυτή είναι μια πολύ υποσχόμενη κατεύθυνση».

Σύνδεση της αναπνοής με την ψυχική υγεία

Η ομάδα λέει ότι τα αποτελέσματά τους υποδηλώνουν ότι η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση της αναπνοής θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως διαγνωστικό εργαλείο για την ψυχική ή σωματική κατάσταση ενός ατόμου. Και μια μέρα, μπορεί ακόμη και να διδάξει τους επιστήμονες πώς να θεραπεύουν ορισμένες καταστάσεις ρυθμίζοντας την αναπνοή.

«Διαισθητικά υποθέτουμε ότι το πόσο καταθλιπτικός ή αγχωμένος είσαι αλλάζει τον τρόπο που αναπνέεις», λέει ο Σόμπελ σε δήλωση. «Αλλά μπορεί να είναι το αντίθετο. Ίσως ο τρόπος που αναπνέεις να σε κάνει αγχωμένο ή καταθλιπτικό. Αν αυτό είναι αλήθεια, ίσως μπορέσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που αναπνέεις για να αλλάξουμε αυτές τις καταστάσεις».

Η ομάδα εργάζεται τώρα για να κατανοήσει αν η μίμηση «υγιών» μοτίβων αναπνοής μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να βελτιώσουν την ευεξία τους. Προηγούμενες μελέτες άλλων ερευνητών έχουν επίσης συνδέσει την αναπνοή και την ψυχική υγεία.

Οι νευροεπιστήμονες Ντιέγκο Λαπλάγνε και Αντριάνο Τορτ από το Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Ρίο Γκράντε ντο Νόρτε στη Βραζιλία, γράφουν σε κοινό email στους New York Times ότι είναι δύσκολο να διακρίνουμε τα μοτίβα αναπνοής από τις δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν οι άνθρωποι, οπότε θα μπορούσε να είναι δύσκολο να εφαρμοστεί η παρακολούθηση της αναπνοής ως τρόπος διάγνωσης ατόμων.

Αυτός ο τύπος παρατήρησης μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ανησυχίες σχετικά με την ιδιωτικότητα, λέει ο Σόμπελ στο πρακτορείο, αυξάνοντας την πιθανότητα ότι τα μοτίβα αναπνοής μπορεί μια μέρα να καλύπτονται από νόμους προστασίας της ιδιωτικής ζωής. «Αλλά μόνο αν έχεις αρκετά δεδομένα», λέει. «Δέκα λεπτά δεν είναι αρκετά. Είκοσι τέσσερις ώρες είναι».

(Με πληροφορίες του Smithsonian Magazine)