Ο Πάμπλο Πικάσο είχε πει κάποτε ότι: Η τέχνη ξεσκονίζει από την ψυχή μας την σκόνη της καθημερινότητας.
Η καθημερινότητά μας έχει πλέον μαζέψει πάρα πολλή σκόνη και όλο και περισσότερο νιώθουμε την ανάγκη να την τινάξουμε από πάνω μας. Μία επίσκεψη σ’ ένα μουσείο, σε μία γκαλερί, ή σ’ έναν αρχαιολογικό χώρο λειτουργεί συχνά θεραπευτικά, προσφέροντας το τέλειο αντίδοτο στον παραλογισμό της εποχής. Κάθε έργο τέχνης, μέσα από την αισθητική του βίωση μας ξυπνά συναισθήματα, προβληματισμούς και σκέψεις. Μας συγκινεί, μας ηρεμεί, μας ταξιδεύει.
Όλα αυτά ένιωσα προ ημερών όταν παραβρέθηκα στα εγκαίνια της ατομικής έκθεσης της Αθηνάς Χατζή, με τίτλο «Αθλοπαιδιές», στο χώρο του θεάτρου του Κολλεγίου Αθηνών.
Μοντέλα των έργων της καλλιτέχνιδας είναι μαθητές κατά τη διάρκεια ατομικών ή ομαδικών αθλοπαιδιών του σχολείου τους, στο στίβο ή στην πισίνα.
Η κάθε χρονική στιγμή του αθλήματος, με την ένταση που την χαρακτηρίζει, αιχμαλωτίζεται στον καμβά με φωτεινά, ζωντανά χρώματα που απεικονίζουν την κίνηση και αποδίδουν τέλεια τον δυναμισμό, την ενεργητικότητα και αποφασιστικότητα που διαθέτουν οι μικροί αθλητές κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς τους.
Οι θεατές μπορούν όχι μόνο να «αισθανθούν» τα ανάμικτα συναισθήματα που κατέχουν τους πρωταγωνιστές αλλά και να κάνουν ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο τότε που πάλι σαν θεατές, στις κερκίδες ενός γηπέδου, παρακολουθούσαν ζωντανά με αγωνία, χαρά και ενθουσιασμό αθλητικούς αγώνες του σχολείου τους.
Η έκθεση σε επιμέλειας Ιριδας Κρητικού, θα διαρκέσει μέχρι τις 18/11/2016 και είναι ανοικτή καθημερινά από τις 9:00 έως τις 4:00 και Σάββατο 11:00 – 21:00.
20°
