
Δύο λόγοι που σας έκαναν να διαλέξετε αυτή τη γειτονιά;
Την πολυκατοικία που μένω την έφτιαξε ο παππούς μου, έχω μεγαλώσει εδώ, μου είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστώ τη Δεινοκράτους. Έχει την αίσθηση της γειτονιάς: νεραντζιές, φαρμακείο, το μικρό χωμένο παντοπωλείο που πουλάει ψωμί, ζαχαρωτά και εφημερίδα.
Τι αγαπάτε πιο πολύ στο δρόμο που μένετε και γιατί;
Ακόμα και τώρα, όταν μπαίνει η Άνοιξη, περνάει ο ίδιος ηλικιωμένος κύριος με το ακορντεόν του κάθε απόγευμα. Είναι μια ωραία συνήθεια, σαν τελετουργικό. Επίσης τα γεράνια και τα νυχτολούλουδα.
Μια «κρυφή γωνιά» στο Κολωνάκι;
Τα σκαλάκια Φωκυλίδου και Πινδάρου, που στο βάθος βλέπεις την Ακρόπολη από το στενό άνοιγμα ανάμεσα από τις πολυκατοικίες και τα δέντρα.
Τι δεν βρίσκετε στο Κολωνάκι;
Βενζινάδικο! Αλλά καλύτερα. Αν ψάξεις, βρίσκεις τα πάντα.
Αν το Κολωνάκι ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν;
Σ. Βέμπο, «Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά».