Έχω-δεν έχω γυρίσει 10 μέρες στην Αθήνα, παριστάνω την ψύχραιμη και την ξεκούραστη από τις διακοπές (ψεύτρα), είμαι πρόθυμη να πω το ναι σε όποια αφορμή με βγάλει έξω από τους τοίχους του γραφείου. Προχτές, απόγευμα νωρίς, δέχομαι την πρόταση της κολλητής οπότε αγκαζέ (και αθόρυβα) φεύγουμε για lunch break. Κατευθυνόμαστε στη Βαλαωρίτου, δρόμος-πέρασμα και στέκι για όσους κινούμαστε στην περιοχή, προορισμός το καινούργιο της La Pasteria, η φίλη έχει ήδη πάει και μου μιλάει γι’ αυτό ξεροκαταπίνοντας.
Μπαίνουμε μέσα και μένω ευχάριστα έκπληκτη. Έχει νέο ντεκόρ από αυτό που μας έχει συνηθίσει, είναι χώρος μοντέρνος και πολύ ζεστός, μαύρο και άσπρο μαζί με φυσικό ξύλο, ανοιχτή κουζίνα για να χαζεύεις, σε κεντρικό σημείο ένα μακρόστενο τραπέζι με αντικριστές καρέκλες για socializing, καθώς κι ένα ωραίο μπαρ. Στην είσοδο έχουν στήσει τη La Groceria, μια γωνιά με προϊόντα από κάθε άκρη της Ιταλίας, ζυμαρικά και ρύζια, μπαλσάμικα, λάδια και τρούφες, όλα τους πωλούνται για ιταλικές δημιουργίες στο σπίτι.
Με το μπαρ φάτσα ξεκινάμε με ωραιότατα κοκτέιλ, apple mojito η φίλη, mint lemonade με βάση τη βότκα σε ποτήρι-βάζο εγώ. Το μάτι μας πέφτει σε μεζεδάκια μέσα σε κομψή βιτρίνα, ρωτάμε, τα λένε stuzzichini και είναι η ιταλική εκδοχή του μεζέ ή των ισπανικών tapas. Τρελαίνομαι για όλα τούτα οπότε στο τραπέζι μας ακουμπάει μια σειρά από πιατάκια, φριτάτα (η ιταλική ομελέτα) σε μικρά καρέ, μπρουσκέτες με τρίχρωμες πιπεριές και μους τυριών, τραγανές φλογέρες με salsiccia, το ιταλικό λουκάνικο, κροκέτες με κοτόπουλο και κροκέτες με προσούτο. Πιάτο αλησμόνητης νοστιμιάς υπήρξε αυτό που ήρθε τελευταίο (και πιο μεγάλο σε μέγεθος), το manzo coda, δηλαδή ένα χορταστικό κομμάτι από μοσχαρίσια ουρά που έχει μαγειρευτεί με τις ώρες και λιώνει απολαυστικά στο στόμα, το θεωρώ ήδη από τα πιάτα σουξέ του φετινού αθηναϊκού χειμώνα.
Στη συνέχεια περάσαμε σε ποτήρι κρασί (υπάρχει μεγάλη γκάμα και σε μπουκάλι με εξαιρετικές τιμές) αλλά και σε πιάτα του μενού από τη Σαρδηνία – η La Pasteria έχει εδώ και χρόνια καθιερώσει το Giro d’Italia με τους σεφ της να εμπνέονται από τοπικές συνταγές απ’ όλη την Ιταλία. Τα πιάτα ήταν όλα απλά καταπληκτικά. Αναφέρομαι αμέσως: πρώτη έφτασε μια insalata di tonno με πλούσιες και ολόφρεσκες πρασινάδες, φιλέτο μαριναρισμένου τόνου, καβουρδισμένο κουκουνάρι, μπαλσάμικο και βινεγκρέτ από μαρμελάδα πορτοκάλι, νόστιμη, τεράστια, κάποιος θα μπορούσε να την πάρει και σαν κυρίως πιάτο. Κλείσαμε το αφιέρωμα στην Ιταλία με δύο πάστες (υπάρχουν και πιάτα με ψάρι ή κρέας), μια με bavette με τρίμμα αυγοτάραχου, ψίχα λεμονιού, ελαιόλαδο και σκόρδο, και άλλη μία με παπαρδέλες με ραγού πάπιας σε σάλτσα ντομάτας και ελάχιστη κρέμα γάλακτος. Κομψή και ελαφριά η πρώτη, βόμβα πληθωρικής εξαίσιας γεύσης η δεύτερη συνοδεύτηκαν με άλλα δυο ποτήρια κρασί.
Στα γλυκά υπήρξαμε συγκρατημένες…Πήραμε μια μους από κατσικίσιο τυρί, μπισκότο και φράουλες μαριναρισμένες σε μπαλσάμικο που μοιραστήκαμε μαζί με ένα κοκτέιλ lemon pie. Φύγαμε κάτι παραπάνω από ευτυχείς, εγώ που κινούμαι κέντρο το έχω ήδη βάλει στα νέα στέκια μου, μαθαίνω από το ευγενέστατο προσωπικό πως όλα τα La Pasteria θα ακολουθήσουν αυτό το νέο μοντέλο, ήδη και της Αγίας Παρασκευής είναι έτοιμο. Ανοιχτά όλη την εβδομάδα από το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ, από €15 μέχρι όσο σας πάει η όρεξη, μπορεί κάποιος να πιει και μόνο ποτό ή κρασί, ναι, μαζί μ’ εκείνα τα νοστιμότατα μικρά, υπέροχα μεζεδάκια.
Μετά από 20 χρόνια στην Τσακάλωφ μεταφέρθηκε στο καινούργιο του σημείο. Πολύ ωραίος, μοντέρνος χώρος, ανοιχτή κουζίνα και ωραίο μπαρ. Μενού που τα έχει όλα. Και stuzzichini (μεζεδάκια) για την αρχή ή με ένα ποτήρι κρασί, και αυθεντικές ιταλικές συνταγές που κάνουν τον γύρο της Ιταλίας-Giro d’ Italia. Και La Groceria, μια γωνιά με παραδοσιακά προϊόντα από κάθε περιοχή της Ιταλίας για να τα πάρεις μαζί σου και στο σπίτι.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
15°
