Αυτοκινηση

Formula 1: Ο Σαρλ «Πάρσιφαλ» Λεκλέρ ζει για να οδηγεί

Παρά τη διπλή ατυχία του, επέβαλε την παραδειγματική ανάμνηση της μαχητικότητας, της αποφασιστικότητας και της αφοσίωσης

antonis-pagkratis.jpg
Αντώνης Παγκράτης
7’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Formula 1: Ο Σαρλ «Πάρσιφαλ» Λεκλέρ ζει για να οδηγεί
© Dan Istitene - Formula 1/Formula 1 via Getty Images

Formula 1: Ο αγώνας στην πίστα Las Vegas Strip Circuit και η 2η θέση για τον Σαρλ Λεκλέρ

Ο εικοστός πρώτος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός ενενηκοστός ένατος (1.099) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023 στην πίστα Las Vegas Strip Circuit στο Λας Βέγκας της πολιτείας Νεβάδα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ο Charles Marc Hervé Perceval Leclerc (Σαρλ Μαρκ Ερβέ Περσεβάλ Λεκλέρ) επέβαλε την παραδειγματική ανάμνηση της μαχητικότητας, της αποφασιστικότητας και της αφοσίωσης, παρά τη διπλή ατυχία του, κατακτώντας τη δεύτερη θέση πίσω από τον Μαξ Φερστάπεν και μπροστά από τον Σέρτζιο Πέρεζ. Προσπέρασε τον Πέρεζ λίγο πριν από τον τερματισμό παρά την ενορχηστρωμένη τακτική αμύνης των δύο Red Bull. Αργότερα θα δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις σχετικά με την ατυχία του Λεκλέρ που του στέρησε την πρώτη θέση, την τακτική και το setup (αεροδυναμικές ρυθμίσεις) των ομάδων καθώς και τις ειδικές συνθήκες της νεόδμητης πίστας. Αρχικώς αξίζει να σταθούμε στη σημασία του τρίτου ονόματος του Μονεγάσκου οδηγού και την επιρροή που αυτή φέρνει όχι μόνο στη ζωή του αλλά, κυρίως, στις καρδιές των θεατών της Formula 1. Ο Λεκλέρ, σε αντίθεση με τον Φερστάπεν, ενσαρκώνει την ιδέα του ιππότη που με όπλο την καθαρότητα της ψυχής και την αφοσίωση στον σκοπό μάχεται για την χαμένη ενότητα του κόσμου. Ο Πάρτσιβαλ, ως μυθικός ήρωας και σύμβολο της αναζητήσεως του ιερού δισκοπότηρου, συναντάται πρώτη φορά στη μεσαιωνική λογοτεχνία του 12ου αιώνος, στο έργο του Chrétien de Troyes (Κρετιέν ντε Τρουά), «Erec et Enide», ως «Percevaus li Galois» (Percevaus της Ουαλίας). Ο Πάρτσιβαλ (επίσης γραμμένος ως Perceval, Parzival, Parsifal), εναλλακτικά αποκαλούμενος Peredur (ουαλική προφορά: Πέρεντιρ), είναι μια φιγούρα του μύθου του βασιλιά Αρθούρου, που συχνά εμφανίζεται ως ένας από τους ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης. Την πιο ολοκληρωμένη μορφή παίρνει στο τελευταίο έργο του πασίγνωστου μουσικοσυνθέτη Ρίτσαρντ Βάγκνερ στην περιβόητη όπερα «Πέρσιβαλ».

Οι μελετητές διχάζονται σχετικά με την καταγωγή του ονόματος: Από το «Peredur» που μπορεί να προέρχεται από τα ουαλικά par (δόρυ) και dur (σκληρός, ατσάλινος) μέχρι το "Περσεβάλ" που μπορεί να προέρχεται είτε από τα παλαιά γαλλικά per ce val (μέσω αυτής της κοιλάδας) είτε από το perce val (διαπερνά την κοιλάδα). Στο έργο της πρώτης δεκαετίας του 13ου αιώνος, «Perlesvaus», πού είναι συνέχεια του ατελείωτου έργου του Κρετιέν ντε Τρουά «Perceval, the Story of the Grail» (Πέρτσιβαλ, η ιστορία του Γκράλ), το όνομα (αναφέρεται: Pellesvax) ετυμολογείται ως «Αυτός που έχασε τις κοιλάδες», αναφερόμενος στην απώλεια της γης από τον πατέρα του. Το γερμανικό Parzival του Wolfram von Eschenbach (Βόλφραμ φον Έσενμπαχ) -στο έργο του οποίου βασίζεται το λιμπρέτο της όπερας του Βάγκνερ- παρέχει τη σημασία «ακριβώς μέσα από τη μέση». Ο Βάγκνερ όμως επηρεασμένος από τον Σοπενχάουερ και την έννοια της συμπόνιας, την οποία ο Γερμανός φιλόσοφος θεωρούσε ως την υψηλότερη εκδήλωση της ανθρώπινης ηθικής, θέλησε να υπηρετήσει μία διαφορετική μορφή ήρωα πού έρχεται έως τις μέρες μας. Επτά αιώνες μετά από την πρώτη εμφάνιση του Πάρσιφαλ ο Βάγκνερ αντικαθιστά το γράμμα c με το s και παραετυμολογώντας συνδέει το όνομα με τις αραβικές λέξεις: «φαλ» (Fal) που σημαίνει «αγνός» και το «παρσί» (Parsi) που σημαίνει «αγαθός». Η εκδοχή αυτή του ονόματος ταίριαζε και στην πλοκή της όπερας, αφού ο Πάρσιφαλ (Parsifal) ήταν «αγνός» και «αγαθός». Aναβαπτίζει σε ένα γλωσσικό τέχνασμα τον ήρωα και τον αναβαθμίζει από έναν καβαλάρη των αγρών σε έναν υπερασπιστή του πνευματικού ιδανικού της καλοσύνης και της συμπόνιας.

Ο πατέρας και ονοματοδότης του δικού μας πρωταγωνιστή Σαρλ Λεκλέρ (ο μικρότερος αδελφός του και οδηγός αγώνων ονομάζεται Αρθούρος), Ερβέ, επίσης οδηγός αγώνων, πέθανε μετά από μακροχρόνια ασθένεια σε ηλικία 54 ετών, τέσσερις ημέρες πριν τη νίκη του γιου του στον αγώνα της Formula 2 στο Μπακού στις 25 Ιουνίου 2017. Αυτή ήταν η δεύτερη μεγάλη απώλεια για τον Μονεγάσκο, αφού στις 5 Οκτωβρίου 2014, κατά την διάρκεια του ιαπωνικού Γκραν Πρι, ο φίλος και μέντοράς του Jules Bianchi (Ζιλ Μπιανκί) έχασε τον έλεγχο της Marussia, υπό έντονη βροχή, και συγκρούστηκε με έναν γερανό που βρισκόταν στην πίστα. Παρέμεινε σε κώμα μέχρι τις 17 Ιουλίου 2015, οπότε κατέληξε. Ήταν το πρώτο θύμα των αγώνων στην Formula 1 μετά το αλησμόνητο θανατηφόρο δυστύχημα του Άιρτον Σένα στο Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο το 1994. Ο εικοσιεξάχρονος νεαρός, παρά τις απώλειες, φαίνεται αποφασισμένος όχι μόνο να συνεχίσει με αποφασιστικότητα την αγαπημένη του οδήγηση αλλά σε κάθε αγώνα επιβεβαιώνει τη θέληση και την πίστη του στην αναζήτηση ενός ιδανικού που φέρνει την ενότητα στον κόσμο, ως σύγχρονος Πάρσιφαλ, ως ένας ιππότης στην υπηρεσία της στρογγυλής τραπέζης, δηλαδή της συμβολικής συνθήκης της ομόνοιας και της ισότητας. Και με ποιόν τρόπο; Δεν γκρινιάζει, δεν μεμψιμοιρεί, δεν διαμαρτύρεται. Όμως δεν ορρωδεί μπροστά στην πρόκληση και δεν παραιτείται από την μάχη. Στην στροφή 14, τρείς στροφές πριν από τον τερματισμό ο Πέρεζ υποκλίθηκε σιωπηρά στην ακατανίκητη βούληση της αποφασιστικότητας και της μαχητικότητας, με όπλα το θάρρος και την εντιμότητα. Ο Λεκλέρ υπηρετεί το υψηλό ιδανικό της ζωής γι’ αυτό και ήταν συγκινητική η δεύτερη θέση πίσω από τον ανίκητο αλλά μονοδιάστατο Ιπτάμενο Ολλανδό, Μαξ Φερστάπεν, που ενσαρκώνει, μάλλον άθελα του, τον ήρωα μιας άλλης σπουδαίας όπερας του Γερμανού μουσικοσυνθέτη, στο τέλος της οποίας ο θάνατος δίνει την οριστική λύση στο μαρτύριο μιας διαβολικής καταδίκης σε μία ατέρμονη αναζήτηση χωρίς σκοπό. Ο Μαξ Φερστάπεν οδηγεί για να ζει, ο Σαρλ «Πάρσιφαλ» Λεκλέρ ζει για να οδηγεί.

Formula 1: Ο αγώνας στην πίστα Las Vegas Strip Circuit

Στην παρθενική εκκίνηση της νέας πίστας -έχει χρησιμοποιηθεί εν μέρει το 1981 και το 1982 για αγώνες Formula 1- και υπό το πρίσμα των έντονων φιλοδοξιών επιτυχίας από τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες της εταιρείας Liberty Media, ο Μαξ Φερστάπεν όντας στην ευνοϊκή (εσωτερική) πλευρά του grid προηγείται ελαφρώς του pole sitter Σαρλ Λεκλέρ, τον στριμώχνει στην στροφή 1 ενώ βγαίνουν αμφότεροι από τις γραμμές οδήγησης. Αναλαμβάνει την πρωτοπορία ενώ πιο πίσω ο Αλόνσο δημιουργεί αναστατώνει την ομαλή ροή των μονοθεσίων καθώς χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Ο Πέρεζ μπαίνει στα pits ενώ ο Μπότας χάνει πολύτιμο χρόνο. Στον 4/50 γύρο ο Λάντο Νόρις αδυνατεί να κρατήσει το μονοθέσιο στην ευθεία, λίγο πριν την στροφή 10 προσκρούει στα προστατευτικά και πηγαίνει, προληπτικά, στο νοσοκομείο. Η πίεση του Λεκλέρ στον επικεφαλής αποδίδει και η Red Bull αναγκάζεται να τον βάλει για αλλαγή της «μεσαίας» γόμας σε «σκληρή», σχετικά πρόωρα, στον 15ο γύρο. Στα pits o Ολλανδός εκτίει την ποινή των 5 δευτερολέπτων που είχε δεχτεί λόγω του περιστατικού της αρχής και που τον είχε υποχρεώσει να πιέσει το μονοθέσιο τόσο ώστε να υπερβεί αυτό το χρονικό μειονέκτημα, γεγονός που έφερε πρόωρη φθορά στα ελαστικά του. Ο Λεκλέρ αναλαμβάνει την πρωτοπορία μέχρι τον 21ο γύρο, όταν μπαίνει στα pits και βγαίνει πίσω από τον Λανς Στρολ και τον Σέρτζιο Πέρεζ που έχει ξεκινήσει με τα «σκληρά» ελαστικά στην προσπάθεια της ομάδας του να έχει δύο εναλλακτικές τακτικές στον αγώνα, αφού ο Πέρεζ στις κατατακτήριες του Σαββάτου είχε αποκλειστεί από το Q1, με συνέπεια να σταθεί στην εκκίνηση κάτω από την δέκατη θέση, ομοίως με τον Λιούις Χάμιλτον. Στον 24/50 ο Φερστάπεν προσπερνά τον Σάινθ για την πέμπτη θέση. Στον 26/50 ο Λεκλέρ περνά τον Στρολ αλλά, δυστυχώς για εκείνον, στην στροφή 10 Φερστάπεν και Τζώρτζ Ράσελ έρχονται σε επαφή με συνέπεια ο πρώτος να χάσει το πλαϊνό εμπρός δεξί φτεράκι και ο δεύτερος να υποστεί σοβαρότερη ζημιά, αλλά όχι μεγαλύτερη από αυτήν του Λεκλέρ που είναι ουσιαστικά στην πρωτοπορία - ο Πέρεζ θα έμπαινε εντός ολίγου για αλλαγή - φορώντας ελαστικά μόλις πέντε γύρων γηραιότερα αυτών του Φερστάπεν και με βέβαιο έναν ικανοποιητικό ρυθμό αφού η δροσιά της πίστας προστάτευε την φθορά τους. Λόγω των συντριμιών (debris) από την ελαφρά σύγκρουση και για τον καθαρισμό της πίστας εισέρχεται αυτοκίνητο ασφαλείας. Άπαντες μπαίνουν για μία φτηνή, χρονικά, αλλαγή πλην του Λεκλέρ. Εάν έμπαινε θα έβγαινε τρίτος. Επίσης τα ελαστικά του ήταν σχετικώς φρέσκα. Η Ferrari αποφάσισε, ορθώς, να τον αφήσει έξω. Ο αγώνας επανεκκινεί με πρωτοπόρο τον Λεκλέρ, αλλά στον 32/50 γύρο ο Πέρεζ με πιο φρέσκα ελαστικά και καλό ρυθμό τον προσπερνά και τίθεται επικεφαλής. Φαίνεται πως όλα έχουν τελειώσει για τον Λεκλέρ και την πιθανότητά του για πρώτη θέση ενώ απειλείται συγχρόνως από τον δαιμονιώδη ρυθμό που έχει ο Φερστάπεν· 5/10 του δευτερολέπτου πιο γρήγορος και στον επόμενο γύρο προσπερνά τον Όσκαρ Πιάστρι και είναι τρίτος. Όμως ο ρυθμός του Πέρεζ μειώνεται, παραδόξως όπως φαίνεται αρχικώς. Στον 35/50 γύρο ο Λεκλέρ στην στροφή 14 μετά από την πίσω ευθεία του DRS, στην πίστα, προσπερνά και αναλαμβάνει εκ νέου την πρωτοπορία. Η πρώτη σκέψη που είναι πάντα η πιο επιπόλαιη γιατί κυριαρχείται από την ευκολία της συνωμοσίας είναι ότι ο δεύτερος -σε αξία- οδηγός της Red Bull έχει πάρει εντολή να διευκολύνει την επίθεση του πρώτου -σε αξία και όχι μόνο- οδηγού της ομάδας Μαξ Φερστάπεν, οπότε υποχωρεί. Πράγματι εντός ολίγου ο Ολλανδός είναι δεύτερος -ο Πέρεζ τον άφησε να περάσει-  και καταδιώκει τον Μονεγάσκο. Προς επίρρωσιν των σκέψεων περί τακτικής, ο Φερστάπεν λέει στον ασύρματο με ενθουσιασμό ότι «δουλεύουμε σαν ομάδα». Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που λέει κάτι τέτοιο. Στον 43/50 ο Πέρεζ προσπερνά τον Λεκλέρ και τον αφήνει στην τρίτη θέση. Ο αγώνας για τις θέσεις του βάθρου φαίνεται να έχει τελειώσει. Όμως ο Λεκλέρ δεν έχει απομακρυνθεί από απόσταση DRS (ενός δευτερολέπτου) από τον Πέρεζ, ο οποίος δεν μπορεί να ξεφύγει. Ο Φερστάπεν είναι ήδη 4 δευτερόλεπτα μπροστά όταν παίρνει εντολή από τον μηχανικό του να επιβραδύνει τόσο ώστε η απόσταση του από τον Πέρεζ να μην ξεπερνά τα δύο δευτερόλεπτα έτσι ώστε να βοηθήσει το slipstreaming (αεροδυναμική ρυμούλκηση του εμπρός από τον πίσω λόγω του κενού στον αέρα που δημιουργείται) του Μεξικανού. Ο Λεκλέρ έχει γίνει απειλητικός και μετά από μία πλήρη φόρτιση της μπαταρίας που έχει επιτύχει με σωφροσύνη δύο γύρους, πριν τον τελευταίο εξαπολύει ξαφνική επιτυχημένη επίθεση στην στροφή 14. Ο Πέρεζ για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα χάνει τη θέση του τρείς στροφές πριν από τον τερματισμό. Το μυστήριο του κακού ρυθμού του Πέρεζ μάλλον λύνεται εάν αναλογιστεί κάποιος την μεγαλύτερη πίσω πτέρυγα που του είχαν βάλει σε σχέση με τον Φερστάπεν -όχι από μικρόνοια αλλά γιατί πάντα οι μηχανικοί αναζητούν εναλλακτικές λύσεις, ειδικώς εάν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές. Η Ferrari έτρεχε με πολύ μικρή πτέρυγα από πεποίθηση στην ταχύτητά της και τις ευνοϊκές μεγάλες ευθείες της πίστας για τον μικρό αεροσυμπιεστή (turbo) της. Η προσπάθεια του Λεκλέρ λόγω των ατυχιών του ήταν συγκινητική κυρίως γιατί η επιτυχία του απελευθερώνει από τον βραχνά των δεδομένων και την αναπόδραστη τυραννία τους.

Την επομένη εβδομάδα θα γίνει ο τελευταίος αγώνας του πρωταθλήματος στην πίστα Yas Marina Circuit στο Άμπου Ντάμπι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στην ανατολική μεριά της αραβικής χερσονήσου. Πάντα ελπίζουμε σε παραδειγματικά περιστατικά που φανερώνουν τον κόσμο των Ιδεών στον θνητό μας κόσμο. Οι αγώνες της Formula 1 αφήνουν τη δυνατότητα ανοιχτή.

Διαβάστε ακόμη: Η κατασκευή υπερανθρώπων ή το πώς οι οδηγοί F1 έγιναν cyborgs

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ