Στρίγγλα γυναίκα

Η «Στρίγγλα γυναίκα» της Γλύκας Στόιου είναι ένας γυναικείος μονόλογος εμπνευσμένος από το Ημέρωμα της Στρίγγλας του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, το Λεωφορείον ο Πόθος του Τένεσι Ουίλιαμς, την Τυχερή Μικέλα της Νίνας Κουλετάκη, από προσωπικές και άλλες γυναικείες ιστορίες.

Μια γυναίκα αφηγείται την ιστορία του θανάτου της από τον Κάτω Κόσμο υποδυόμενη διάφορους ρόλους – κυρίως των γυναικών της οικογένειάς της, που στοίχειωσαν τη ζωή της και διαμόρφωσαν το χαρακτήρα της. Η Κατερίνα προσπαθεί να εξηγήσει τους λόγους που μια ζωή φερόταν σαν Στρίγγλα σε αναζήτηση ενός Πετρούκιου, ενός πρίγκιπα… που θα τη λύτρωνε από την οικογένειά της και από μια κοινωνία που ακόμα προσπαθεί να βρει το ρόλο της γυναίκας σήμερα.