Το «Σκοπευτήριο» του Μιχάλη Παπαδόπουλου στο θέατρο Εν Αθήναις

Ο τίτλος του έργου είναι εμπνευσμένος από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, έναν τόπο-μνημείο για τους διακόσιους κομμουνιστές αγωνιστές που εκτελέστηκαν εκεί το 1944 από τους Ναζί. Ο συγγραφέας συνειδητά τοποθετεί τη δράση σε ένα διαμέρισμα δίπλα στο Σκοπευτήριο για να καταδείξει πως ο κίνδυνος του ρατσισμού και του φασισμού ελλοχεύει ακόμα και σε μέρη που υπήρξαν πατροπαράδοτα κέντρα αντίστασης στο φασισμό.

Το «Σκοπευτήριο», είναι ένα θεατρικό έργο σε δύο πράξεις, που πραγματεύεται δύο διαφορετικές ιστορίες ρατσισμού και ομοφοβίας.

Αθήνα, σήμερα. Ένα ζευγάρι περιμένει το διευθυντή ενός φεστιβάλ για δείπνο. Προοδευτικοί και οι δύο, με αριστερό παρελθόν, ζουν αποξενωμένοι πια ο ένας από τον άλλον. Βυθισμένοι στη ρουτίνα τους και στο κυνήγι μιας επιτυχημένης καριέρας, αδυνατούν να αντιληφθούν τις αλλαγές γύρω τους και το κακό που πλησιάζει.

Εκτός από θέματα ομοφοβίας και ρατσισμού, το έργο πραγματεύεται και θέματα σχέσεων, ύπαρξης, θέματα τέχνης και της εξέλιξής της στο σήμερα.

Αφορμή για τη δημιουργία του έργου, ήταν το ναυάγιο της Πύλου και τα ρατσιστικά σχόλια που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο σχετικά με το Ναυάγιο. Αυτό από μόνο του πυροδότησε την έρευνα σχετικά με το φασισμό στην Ελλάδα, τις δολοφονίες του Ζακ Κωστόπουλου και του Παύλου Φύσσα, τις ρατσιστικές επιθέσεις σε Λεμεσό και Χλώρακα, τα ρατσιστικά περιστατικά βίας στον Έβρο. Μια έρευνα μέσα από μαρτυρίες, πρακτικά, συνεντεύξεις, έντυπα και διαδικτυακά άρθρα.