Tο Venus in Fur του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Ντέιβιντ Άιβς κάνει πρεμιέρα στις 15/11 στο Θησείον σε σκηνοθεσία του Γιώργου Οικονόμου.
Ο Τόμας, φέρελπις θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, έχει πρόσφατα γράψει το έργο Venus in Fur, μια διασκευή του παλιού μυθιστορήματος Venus in Furs του αυστριακού Λέοπολντ Βον Μαζόχ, βιβλίο από το οποίο βγήκε ο όρος «μαζοχισμός». Αναζητά μια νέα, όμορφη, θελκτική και εύστροφη ηθοποιό για την κεντρική ηρωίδα. Δε ζητάει πολλά, αλλά καμία δεν πληρεί τους όρους... Ώσπου εμφανίζεται σα σίφουνας η Βάντα, μια νεαρή ηθοποιός εντελώς αντισυμβατική, εντελώς λάθος για το ρόλο και εντελώς αποφασισμένη να πρωταγωνιστήσει στην Αφροδίτη με τη Γούνα.
Το θεατρικό έργο του Ντέιβιντ Άιβς έγινε πρόσφατα ταινία από τον Ρομάν Πολάνσκι και προβάλλεται ήδη στις ελληνικές αίθουσες.
Τόμας: Δεν υπάρχουν νεαρές κοπέλες που να είναι και όμορφες και σέξυ και με ευφράδεια, με λίγη κλασσική μόρφωση και έστω λίγο- κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι τους; Τόσα πολλά ζητάω; Μια ηθοποιό που να μπορεί να προφέρει την λέξη “εξευτελισμός” χωρίς λογοθεραπεία;
Τόμας: Και τι απέγινε η θηλυκότητα; Φέρτε λίγη από ΑΥΤΗΝ παρακαλώ, καλύτερα. Νέες γυναίκες που δεν μπορούν να υποδυθούν καν λίγη θηλυκότητα. Οι μισές έρχονται ντυμένες σαν πουτάνες και οι άλλες μισές σαν λεσβίες.
Βάντα: Άργησα; Άργησα ε; γαμώτο, ΓΑΜΩΤΟ!
Τόμας: Αν ήρθες για το Venus in Fur, τότε ναι άργησες. Έχουν πάει όλοι σπίτια τους εδώ και πολλή ώρα.
Βάντα: Πεθαίνω για τα έργα σου. Όσα από αυτά ξέρω τέλος πάντων. «Η Ανατομία των Σκιών;» ΟΥΑΟΥ! Απίστευτη παράσταση. Δυο φορές την είδα!
Τόμας: Την «Ανατομία των Σκιών»... Δεν την έχω γράψει εγώ.
Βάντα: Του έριξα μια γρήγορη ματιά στο τραίνο. Τι έχεις να μου πεις; Είναι βασισμένο πάνω σε κάτι έτσι δεν είναι; Πέρα από το τραγούδι του Λου Ρίντ; Το Venus in Furs;
Τόμας: Είναι βασισμένο πάνω σε ένα παλιό Γερμανικό μυθιστόρημα που λεγόταν Venus in Fur, στον ενικό, του Λέοπολντ Βον Μαζοχ.
Βάντα: Δεν νομίζεις πως είναι τσόντα; Ή έστω κάπως τσοντέ...; Ειδικά για τον Μεσαίωνα. Πότε είπες γράφηκε, το χίλια οκτακόσια τόσο, πόσο;
Τόμας: Το Venus in Fur (Η Αφροδίτη με τη γούνα) είναι μια ιστορία αγάπης. Είναι ένα πολύ σοβαρό βιβλίο. Είναι σημείο αναφοράς της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Βάντα: Α ναι? Γιατί εγώ από το έργο σου, νόμιζα πως ήτανε πορνό βασικά. Τέλος πάντων, δεν χρειάζεται να μου πεις περί σαδομαζοχισμού... στο θέατρο δουλεύω.
Βάντα: Μα πείτε μου, η Αφροδίτη χρησιμοποιεί τη γούνα για να καλύψει το σώμα της ή για να αποκαλύψει τα κάλλη του κορμιού της;
Τόμας: Δεν θα μάθουμε ποτέ. Και τα δύο ενδεχομένως
Να αγαπάς και ν αγαπιέσαι – ω! Τι ευδαιμονία!
Μα όμως υπάρχει μια πιο λαμπρή ευτυχία
Το βάσανο που είναι μιας γυναίκας το φιλί
Μας μεταμορφώνει σε σκλάβους της, σε παιχνίδια της, μας κάνει χαλί
Tόμας: Θα μπορούσες να πεις πως επέστρεψε. Στα όνειρα μου. Όπου κάθε βράδυ με επισκέπτονταν φορώντας τη μεγάλη μαύρη γούνα της, κρατώντας την βέργα, έτοιμη να συνεχίσει την τιμωρία. Οι επισκέψεις της συνεχίζουν ακόμα. Μια εξαίσια δεσποτική γυναίκα.
Βάντα: Στη κοινωνία μας, οι γυναίκες διοχετεύουν τη δύναμη τους μόνο μέσω των ανδρών. Ο χαρακτήρας μιας γυναίκας είναι η έλλειψη χαρακτήρα. Είναι ένα κενό, που περιμένει να συμπληρωθεί από ένα όν που βαθιά μέσα του την μισεί. Θέλω να δω τι θα είναι η γυναίκα όταν θα πάψει να είναι σκλάβα του άνδρα. Όταν θα έχει ίσα δικαιώματα με αυτόν στη δουλειά και στην εκπαίδευση. Όταν θα γίνει ο εαυτός της. Άτομο.. Καλά, ε, η παλιά Βάντα είναι πολύ μπροστά από την εποχή της.
Τόμας: Στην πορεία θα προσπαθήσετε να μειώσετε τη δύναμη μου στη σχέση, όπως όλοι οι εραστές κι οι ερωμένες. Γιατί να σπαταλήσουμε τον χρόνο μας παίζοντας αυτό το παιχνίδι; Σας παραδίδω όλη μου τη δύναμη τώρα και για πάντα. Χωρίς όρους. Κάντε με ότι θέλετε. Χτυπήστε με αν αυτό ποθείτε.
Τόμας: Το θέμα είναι πώς άμα ερωτευτώ...
Βάντα: Φτάνεις στα άκρα, ε;
Τόμας: Κατευθείαν, Ακούω καμπάνες, θολώνομαι, βλέπω το χάος. Κεραυνοβολούμαι.
Βάντα – Γιατί οι συγγραφείς κάνουν τέτοιες μαλακίες ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Έτσι και με γράψεις σε κανένα έργο σου, θα σε σκοτώσω.
Βάντα[Ντουνάγιεβ] – Σεβερίν, δεν βλέπετε; Δεν αναγνωρίζετε πως δεν θα είστε ποτέ ασφαλής στα χέρια μιας γυναίκας; Καμίας γυναίκας.
Να τώρα αυτό το κομμάτι μου φαίνεται τόσο σεξιστικό που με κάνει να θέλω να βάλω τις φωνές.
Τόμας [Κουσέμσκι] – Νόμιζα πως οι υπηρεσίες μου θα ήταν για έναν χρόνο.
Βάντα [Ντουνάγιεβ] – Ποιος καταρτίζει τους όρους; εγώ ή εσείς;
Βάντα [Ντουνάγιεβ] – Μπορεί να σε ερωτευτώ, βλέποντας σε να το φοράς αυτό. Ποιό είναι το πρόβλημα; Γιατί με κοιτάς κατά αυτόν τον τρόπο;
Τόμας [Κουσέμσκι] – Τι σημαίνει αυτό; Δεν με αγαπάτε;
Βάντα [Ντουνάγιεβ] – Αχ πόσο σε βαριέμαι. Γκρίνια όλη την ώρα. Σε βαριέμαι.
Βάντα [ως Ντουνάγιεβ]: Από δω και πέρα Τόμας, θα με αποκαλείς ‘Αφέντρα’. Είναι πιο εξευτελιστικό.
Βάντα: Νόμιζες πως θα μπορούσες να παραπλανήσεις κάποια καημένη, φτωχή, φιλόδοξη ηθοποιό να την κάνεις ότι θέλεις, ε;
Hail Αφροδίτη!
Η ταυτότητα της παράστασης:
Μετάφραση: Δάφνη Οικονόμου
Σκηνοθεσία :Γιώργος Οικονόμου
Παίζουν οι ηθοποιοί: Βίκυ Παπαδοπούλου, Γιώργος Παπαγεωργίου
Σε συμπαραγωγή με τη Λυκόφως του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου
Από 15/11, Θησείον, Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, 210 3255444, Πεμ.,Παρ., Σαβ., Κυρ. 21:00 (μετά από ένα μήνα: Σαββ. 19:00)
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
12°
