Πίτερ Οικονομίδης: Ικαρία, το νησί που οι άνθρωποι ξεχνούν να πεθάνουν

Πολλά χρόνια πριν, στα 49α γενέθλιά μου, είχα πάρει –αστειευόμενος– την απόφαση να ξεχάσω τα μελλοντικά μου γενέθλια. Δεν αρνιόμουν την ηλικία μου ή το γεγονός πως μεγάλωνα. Ήταν περισσότερο η ιδέα του να μη δίνω υπερβολική σημασία σε έναν αριθμό. Χρόνια αργότερα, θα έπαιρνα μέρος σε ένα Face Yoga - Holistic Wellness Retreat στην Ικαρία, που διοργάνωνε η τότε σύντροφός μου, η Μαρία Παμπουκίδη. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, την οποία ενίσχυε η φυσική ομορφιά του νησιού και η μοναδική νοοτροπία των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτό.

Εκεί ανακάλυψα πως πολλοί ντόπιοι δεν θεωρούν πολιτικά ορθό να αποκαλούν τον εαυτό τους «γέρο» πριν κλείσουν τα ενενήντα, τουλάχιστον. Ουάου! Έχουν γραφτεί πολλά για τις λεγόμενες Μπλε Ζώνες –μέρη όπως η Οκινάουα στην Ιαπωνία, η Σαρδηνία, η Λόμα Λίντα στην Καλιφόρνια και, φυσικά, η Ικαρία–, όπου οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και είναι πιο υγιείς. Σε καθένα από αυτά τα μέρη υπάρχει ένας ασυνήθιστα υψηλός αριθμός ανθρώπων οι οποίοι ζουν πολύ πέρα από τα 100 χρόνια. Η ζωή στις Μπλε Ζώνες χαρακτηρίζεται από υγιεινή διατροφή, φυσική δραστηριότητα, χαμηλά επίπεδα άγχους, ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς και ένα αίσθημα σκοπού.

Την Ικαρία την ήξερα. Όμως ανακάλυψα την αληθινή μαγεία του τόπου στις γραμμές ενός άρθρου που δημοσιεύθηκε στους New York Times τον Οκτώβριο του 2012. Το άρθρο αυτό αναφερόταν με γλαφυρότητα στην Ικαρία ως «το νησί όπου οι άνθρωποι ξεχνούν να πεθάνουν». Σε αυτό το άρθρο διάβασα και την ιστορία του Σταμάτη Μωραΐτη. Ο Μωραΐτης μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1943. Στα μέσα των 60s, το 1976, διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα.

Οι γιατροί τού έδωσαν εννέα μήνες ζωής. Αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Ικαρία. Πέθανε στο νησί του, το 2013, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα, σε ηλικία 98 ετών. Ίσως να ήταν και 102, έλεγε εκείνος, αλλά δεν ήταν σίγουρος. Όταν τον ρώτησαν πώς κατάφερε να ζήσει τόσο πολύ, απάντησε: «Ξέχασα να πεθάνω». Κάποτε είπε στο BBC: «Ακόμα πίνω κρασί και δουλεύω. Δεν είμαι γιατρός, αλλά νομίζω πως το κρασί βοήθησε. Δεν έκανα τίποτα άλλο, εκτός από το να καταναλώνω αγνό φαγητό, αγνό κρασί και αγνά βότανα».

Πρώτη φορά επισκέφτηκα την Ικαρία το 2021. Είχα προσκληθεί σε μια επαγγελματική συνάντηση, με επίκεντρο –πόσο ταιριαστό, αλήθεια– την ολιστική θεραπεία. Η συνάντηση, στην οποία παρεβρεθήκαμε μόλις πέντε άτομα, έγινε στο πανέμορφο αμφιθέατρο «Διόνυσος», το οποίο βρίσκεται μέσα στο οινοποιείο Αφιανές. Πρόκειται για μια συνάντηση που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ο χώρος σε καθήλωνε, σε ενέπνεε.

Πιστεύω βαθιά στη δύναμη του ανθρώπινου νου. Έχουμε την ικανότητα να πετυχαίνουμε καταπληκτικά πράγματα, όταν το αποφασίζουμε. Αναφέρθηκα σ’ αυτό σε μια ομιλία μου το 2012, στην αρχή της οικονομικής κρίσης. «Μαλάκας», είπα, είναι η πιο δημοφιλής λέξη στην ελληνική γλώσσα. Και η δεύτερη πιο δημοφιλής φράση είναι «δεν γίνεται». Και μετά ο συνδυασμός των δύο: «δεν γίνεται, ρε μαλάκα!» Μίλησα για την ανάγκη να εξαλείψουμε τη λέξη «δεν» και να μείνουμε στο «γίνεται». Είμαι χαρούμενος που βλέπω να το πραγματοποιεί αυτό η νεολαία της σημερινής Ελλάδας.

Σχετικό Άρθρο

Ταξιδια H Ικαρία του Ισίδωρου Πλυτά

A.V. Guest 15.07.2022, 19:10

Παρατηρώ μια άνευ προηγουμένου στροφή προς την καινοτομία και τη δημιουργικότητα. Η σκηνή των startups ανθίζει. Το 2024, μια ελληνική μαθητική startup κέρδισε το πρώτο βραβείο ως «Startup της Χρονιάς» σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό που διοργανώθηκε από το Junior Achievement. Και να σκεφτεί κανείς πως, μόλις είκοσι χρόνια πριν, το όνειρο των περισσότερων ανθρώπων που ετοιμάζονταν να μπουν στην αγορά εργασίας ήταν να βρουν μια καλή θέση στο δημόσιο και να εξασφαλίσουν μια καλή σύνταξη.

Αυτή είναι η δύναμη του ανθρώπινου νου. Έτσι ξεχνούν οι άνθρωποι να πεθάνουν. Και έτσι θυμούνται να ζουν δυνατές και παραγωγικές ζωές. Όχι υπενθυμίζοντας τα άσχημα, αλλά αγκαλιάζοντας τα καλά. ΓΙΝΕΤΑΙ! Η Ελλάδα έχει τόσα νησιά. Τόσα εκπληκτικά μέρη για να ανακαλύψεις. Κανένα όμως δεν εμπνέει την ύπαρξή σου με τον τρόπο που το κάνει η Ικαρία…

* Ο Πίτερ Οικονομίδης είναι global brand strategy consultant, με έδρα την Αθήνα. Η δουλειά του εστιάζει στον τρόπο που οι επιχειρήσεις ανταποκρίνονται στις πολιτισμικές μεταβολές, σ’ έναν κόσμο γεμάτο διαρκείς αναταράξεις. Έχει ζήσει στη Νότια Αφρική, το Χονγκ Κονγκ, το Μεξικό και τη Νέα Υόρκη. Με πελάτες σε όλο τον κόσμο, ταξιδεύει συνεχώς. Αλλά, όπως λέει, τίποτα δεν συγκρίνεται με την Ελλάδα.