Ozi Donga - Ο Τρελός Αυστραλός: Μια κοσμοπολίτικη καντίνα στη Θεσσαλονίκη με άποψη, καπνιστά κρέατα, τεράστια μπέργκερ, μοναδικές γεύσεις.
Έρχομαι για πρώτη φορά στο κονάκι του, αλλά και μόνο που ο τύπος κρέμασε πινακίδα που λέει πως «εάν ψάχνετε ουζάκι και ουζομεζέδες, σουβλάκια, παντσετούλες, μπιφτεκάκια ή κανένα γρήγορο σάντουιτς, έχετε έρθει σε πολύ λάθος μέρος», με κάνει να τον προσκυνήσω με τη μία. Με προδιαθέτει θετικά η γενναιότητά του, αφού εδώ επάνω θέλει κότσια για να τα βάλεις με τον μέσο Θεσσαλονικέρο γουσταρλή - τίποτα δεν τον κουνάει ρούπι από την τραντισιονίλα του. Ο μέσος Θεσσαλονικιός σουτζουκάκος και σουβλακαράς δύσκολα θα έρθει σε τέτοιο μέρος που του τη λέει με το καλωσόρισες. Και ο Τρελός Αυστραλός, όπως κατάλαβα ώρες μετά τη γνωριμία μας αλλά και αφού δοκίμασα τη χάρη της κουζίνας του, διαθέτει και τόλμη, και άποψη, αλλά και έναν ιδιαίτερο τρόπο για να μαγειρεύει και να συνεννοείται με αυτούς που είτε τον αγαπάνε είτε τον σνομπάρουνε.
«Εάν θέλετε κάτι ελαφρύ για να τσιμπήσετε, έχετε έρθει σε πολύ λάθος μέρος» ξεκαθαρίζει η πινακίδα-μανιφέστο, και, για να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα παρανόησης, αποσαφηνίζει πως και «Εάν είστε vegan ή vegetarian, έχετε έρθει σε πολύ λάθος μέρος». Κοσμοπολίτες κρεατοφάγοι, επομένως, όλων των συνοικιών ενωθείτε, βρίσκομαι στο Ozi Donga, που σημαίνει παράγκα στο ιδιωματικό γλωσσάρι της Βόρειας Αυστραλίας, αν και εδώ είναι Ανατολική Θεσσαλονίκη και αρχές της Λεωφόρου της Γεωργικής Σχολής. Ε, και;
Ο Αλέξης Αμβαζάς, ο Τρελός Αυστραλός, έστησε μια κατάσταση φαγητού και κοινωνικότητας που διαφέρει από την ατμόσφαιρα οποιουδήποτε άλλου μπεργκεράδικου ή American- spare-ιμπάδικου που θα βρεις στη Θεσσαλονίκη. Δεν μιλώ μόνο για τις εκρηκτικά μοναδικές γεύσεις του, αλλά και τον εκρηκτικό του χαρακτήρα. Ο Αλέξης Αμβαζάς είναι ιδιόρυθμος, αν περιμένεις να σε υποδεχθεί με γλειψιμέικα καλωσήρθατε, να το ξεχάσεις και, αν θες να φας καλά (που θα φας, αυτό είναι εγγυημένο), να πας με τα νερά του.
Κατά τα άλλα, δεν είναι μόνο τα δυτικά γούστα που μαγειρεύει o τυπάρας στο Ozi Donga, αλλά και τα Άπω Ανατολίτικα. Ως ηλεκτρολόγος μηχανικός στο επάγγελμα και στην προηγούμενη ζωή του πριν γίνει εστιάτορας, ο Αμβαζάς ταξίδεψε και δούλεψε στην Αμερική, την Κίνα και την Ταϊλάνδη, μυούμενος έτσι «σε πάθη από όλα τα μέρη του κόσμου». Ύστερα παράτησε τη μηχανική και στα εξήντα χρόνια του επέστρεψε από την Αυστραλία στη Θεσσαλονίκη και βουρ: Βρισκόμαστε στο Ozi Donga του τρελού Αυστραλού Αλέξη Αμβαζά, πέντε άτομα, παρέα πεινασμένων λύκων, που πέρασαν την Κυριακή τους στον Ποταμό της Επανωμής (πανηγυρική έναρξη καλοκαιρινής περιόδου) και ενώπιόν μας προσγειώνονται κομμένα σε πλούσιες ατομικές φέτες τα θηριώδη σε μέγεθος και εικόνα μπέργκερ.
Great balls on fire, ποτέ έως τώρα δεν έχω δοκιμάσει τέτοιο πράγμα στη Θεσσαλονίκη, έτσι όπως μας τα σερβίρει ο μάστορας. Έμφαση στο θηριώδες. Όταν επί του καταλόγου δείτε τη σήμανση extra heavy Ozi Donga size, να έχετε στο μυαλό σας μπέργκερ σε μέγεθος… φρίσμπι ή μικρού διαστημόπλοιου! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως, όταν δεις Αυστραλό να τρώει, σε πιάνει ένα δέος, αφού οι άνθρωποι τα θέλουν όλα XXX-λαρτζ.
Λοιπόν: το Classic με καπνιστό μπιφτέκι 800 γραμμαρίων, ποικιλία Ozi delight (δυο αυγά, δυο φέτες μπέικον, πατάτες, πιπεριές, λάχανο, καρότο, κρεμμυδάκι και τέσσερα τυριά), ντομάτα και σως bbq, μοιάζει φερμένο κατευθείαν από τον νοσταλγικά γευστικό λυρισμό της ταινίας American Graffiti, ή από το Happy Days με τον Φόνζι Φονζαρέλι.
Το ίδιο συμβαίνει και με το άλλο μπέργκερ με χοιρινή μπριζόλα των 150 γραμμαρίων: ανάμεσα σε αυτήν και τα μαγικά αφράτα χειροποίητα μπριος του, ο Αλέξης ρίχνει μόνο σος bbq, ώστε το κάπνισμα του κρέατος στο καπνιστήριο του Ozi Donga, -ιεροτελεστία που, μετά από επτά μέρες ντάντεμα, κρατά 18 ώρες σε χαμηλή θερμοκρασία, όπως περηφανεύεται-, να αποδώσει τα μέγιστα. Και, ναι, πιστέψτε με, αποδίδει στο φουλ.
Τρελά μοναδικό και το pulled pork με τα 180 γραμμάρια του καπνιστού χοιρινού λαιμού, που ντρεσαρισμένος με coleslaw και σος bbq, σκόραρε τρίποντο. Όμως τον τίτλο του NBA, μιας και το έφερε η κουβέντα και η κριτική επιτροπή μιλά με όρους μπασκετικούς, το στέμμα και το δαχτυλίδι του πρωταθλητή η παρέα μας παμψηφεί το έδωσε στο American Flame. Το καπνιστό μπιφτέκι με τα χαλοπίνος και τα τέσσερα ψημένα τυριά να το περικυκλώνουν σαν σταλακτίτες, μαζί με σος mayo και πίκλα αγγουριού, είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μπέργκερ γεύσεις που δοκίμασα τη νέα χρονιά στη Θεσσαλονίκη.
Λίγο μετά τη βρώση και την πόση (η μόνη μπίρα που διαθέτει το Ozi Donga είναι η Βεργίνα κι όποιος αναρωτηθεί ενώπιον του Αλέξη γιατί, ας ξαναϋπενθυμίσω πως δεν κάνει να στεναχωρούμε τον σεφ), πήραμε άδεια να εξερευνήσαμε το σκηνικό, ας το πω, αυτού του μέρους που στο μυαλό μας φέρνει εικόνες από το Stand by Me. Δεν είναι τυχαίο: παλιά το μέρος λειτουργούσε σαν βενζινάδικο και ο Αμβαζάς έριξε μπροστά και πίσω του δεκάδες μοναστηριακούς πάγκους.
Εκτός από το σκηνικό του Stand by Me, άνετα το μέρος θα μπορούσε να χρησιμέψει και για τα γυρίσματα κάποιου Mad Max, έτσι όπως διάσπαρτα θα δεις πολλές παράγκες διακοσμημένες με ζωγραφικούς πίνακες, κεραμικά και ό,τι άλλο βάλει ο νους σου. To big to fail: όταν ανακαλύπτουμε το καπνιστήριο, εδώ δηλαδή που τα κρέατα αποκτούν αυτή τη θεϊκή και χαρακτηριστική γεύση-παράσημο της κουζίνας του, ο όγκος της «θερμάστρας» μας κάνει να το παρομοιάσουμε με ατμομηχανή τρένου, από εκείνες τις πρώτες μέρες που οι άποικοι κατακτούσαν την Καλιφόρνια ή το Μπρισμπέιν.
Συστήνω με θέρμη μια επίσκεψη στου Τρελού Αυστραλού. Μέρος και κουζίνα συνιστούν μια έξοχη εμπειρία γεύσης και τόπου, η, δε, αφεντιά μου ανυπομονεί να ξανάρθει για να δοκιμάσει την ξακουστή χοιρινή τόμαχοκ (25 ώρες κάπνισμα σε ξύλο ελιάς), το κοτόπουλό του που καπνίζεται σε ξύλο μουριάς και τη γεμιστή μπριζόλα του, που με τα spare ribs καπνίζονται σε ξύλο από κεράσι. Πολύ ξύλο πέφτει εδώ σας λέω!
Και για πιο μερακλίδικα Down Under και Aussie κόζια, το καπνιστό βοδινό Black Angus ο Αμβαζάς το σερβίρει με χυλοπίτες, παπαρδέλες ή ταϊβανέζικο ριζότο, οπότε ναι, θα τα ξαναπούμε λίαν συντόμως με τον Τρελό Αυστραλό.
Σούμα: μετά από μια υπέροχη Κυριακή στη θάλασσα του Ποταμού Επανωμής, αυτά που δοκιμάσαμε οι πέντε πεινασμένοι λύκοι στο Ozi Donga, για να τα δοκιμάζαμε αλλού, σίγουρα θα έπρεπε να περάσουμε θάλασσες και να αλλάξουμε ηπείρους. Δε χρειάστηκε. Γούστα πέντε καπνισμένων αστέρων βγάλαμε στις αρχές της Λεωφόρου της Γεωργικής Σχολής και τώρα που ο καιρός μαλάκωσε και η κίνηση προς και από Χαλκιδική και Επανωμή πήρε τα επάνω της, ένα έχω να πω: ιδού η Αυστραλία, ιδού και το κάπνισμα.
21°
