Ρεβιθοκεφτέδες ή falafel

Falafel πρωτοδοκίμασα προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 στο Παρίσι. Περίεργο γιατί πιο μπροστά είχα ήδη ταξιδέψει σε χώρες της Μέσης Ανατολής στην Αίγυπτο και στο Μαρόκο και προφανώς είχα πέσει  επάνω τους,  μια και είναι το κατ΄ εξοχήν φαγητό του δρόμου σε όλες αυτές τις χώρες. Τους έβλεπα λαχταριστούς και φρεσκοτηγανισμένους και φοβόμουν να τους δοκιμάσω μήπως και πάθω καμιά δηλητηρίαση και τρέχω στις τουαλέτες – ο θεός να τις κάνει τουαλέτες – σε εστιατόρια, ξενοδοχεία 3ης κατηγορίας και καραβάν σεράι που έμενα την εποχή εκείνη…

Στην οδό των τριανταφυλλιών, στο Marais, στην εβραϊκή συνοικία, ανάμεσα από φούρνους Yiddish, εβραϊκά βιβλιοπωλεία και εστιατόρια, ένα χαμάμ και πολύ πριν γίνει η συνοικία της μόδας, υπήρχε αυτό το μικρό μαγαζάκι που μάζευε όλο το Παρίσι και ετοίμαζε αυτά τα σάντουιτς με ζεστές πίτες γεμισμένες με φαλάφελ, σάλτσα ταχινιού, τηγανητές μελιτζάνες και τουρσιά. Πεντανόστιμο, φτηνό και χορταστικό που γρήγορα έγινε το αγαπημένο μας φαγητό (μετά από πρόβες για να το μάθει να το τρώει κανείς σωστά, χωρίς να ρίξει το μισό ταχίνι στα ρούχα του), τις μικρές πρωινές ώρες μετά τις νυχτερινές κραιπάλες στα night clubs της εποχής.

Στην Ελλάδα τα δοκίμασα πολύ αργότερα στο Καστελόριζο, ρεβιθοκεφτέδες τους λένε, που λίγο πολύ, είναι η ίδια συνταγή με αυτήν της Μέσης Ανατολής και ακόμα πιο μετά στην Αθήνα στην οδό Σοφοκλέους όταν άνοιξε το πρώτο «βρώμικο» ταχυφαγείο με φαλάφελ για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των αραβοφώνων και μη, μεταναστών που συγκεντρώνονταν στα στενά κάτω από την Ομόνοια.

Ετσι, όταν ανακάλυψα κάτι ξεχασμένα ρεβίθια σε ένα ντουλάπι, ούτε και θυμάμαι από πότε, σε συνδυασμό με μια νοσταλγία που με έχει πιάσει για τις παλιές βραδιές στην οδό των τριανταφυλλιών – πρώτη φορά μένω μόνος τόσο πολύ καιρό και καταλαβαίνετε, το μυαλό μου φτερουγίζει ανεξέλεγκτο - έκανα αυτήν τη συνταγή: νηστήσιμη για όσους νηστεύουν, kosher για τους εβραίους, αγαπημένη στους πιο πολλούς Μεσογειακούς πληθυσμούς, vegan και χωρίς χοληστερίνες εάν τηγανιστεί σωστά σε παρθένο ελαιόλαδο…

Υλικά  

• ½ κιλό ρεβίθια
• 1 μικρό κρεμμύδι χοτροκομμένο
• ½  μάτσο μαϊντανό χοντροκομμένο
• 2 σκελίδες σκόρδα
• 2 κουταλιές της σούπας αλεύρι
• ½ κ. γλ. μπέικιν πάουντερ
• 1 ½ κ. γλ. αλάτι
• 1 κ. γλ. κύμινο
• 1 κ. γλ. κόλιαντρο
• ½ κ. γλ. μαύρο πιπέρι
• 4 καρπούς κάρδαμου (τους σπόρους)
• Ελαιόλαδο για τηγάνισμα  
• 1 κουταλιά της σούπας μαγειρική σόδα    

Για τη σάλτσα:

• 4 κουταλιές της σούπας ταχίνι 
• 4 κουταλιές της σούπας νερό  
• 2 κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού
• 1 σκελίδα σκόρδου πολτοποιημένη
• αλάτι

Εκτέλεση για τη σάλτσα: Ανακατεύουμε όλα τα υλικά

Εκτέλεση

1. Μουσκεύουμε τα ρεβίθια αποβραδίς
2. Την επομένη, τα σουρώνουμε και τα ξαναμουσκεύουμε με τη μαγειρική σόδα για μισή ώρα. Ξεπλένουμε πολύ καλά.
3. Καβουρντίζουμε σε μέτρια φωτιά, για μερικά λεπτά, το κύμινο, το πιπέρι, το κάρδαμο και το κόλιαντρο
4. Αναμειγνύουμε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ
5. «Κονιορτοποιούμε» εάν τα μπαχαρικά μας είναι σε σπόρους στο multi
6. Βάζουμε όλα τα υλικά στο κάδο του μίξερ και τα πολτοποιούμε
7. Πλάθουμε με το μείγμα μικρά κεφτεδάκια και τα βάζουμε στο ψυγείο για 30 λεπτά να «ξεκουραστούν»
8. Τα τηγανίζουμε σε ελαιόλαδο σε μέτρια φωτιά μέχρι να ροδίσουν από την μία πλευρά και τα γυρίζουμε για άλλα μερικά λεπτά να ροδίσουν και από την άλλη
9. Τους σερβίρουμε ζεστούς μαζί με τη σάλτσα.

Tip: Θα τους συνοδέψετε με ζεστές πίτες, τηγανιτές μελιτζάνες, τζατζίκι και τουρσιά