Tο Θάλαττα βρίσκεται σ’ ένα μικρό στενό της Πειραιώς, απέναντι και λίγο πιο κάτω από τον κόμβο της Tεχνόπολης του Γκαζιού. Έχει δύο σάλες με τραπέζια φαγητού, η μία κάτω από ένα χώρο με πέτρινες καμάρες, η άλλη είναι μια ωραία κλειστή αυλή με οροφή που ανοίγει για το καλοκαίρι. Eκεί κάτσαμε κι εμείς· το σκηνικό, με τον ένα τοίχο γεμάτο κισσούς και μικρά φωτάκια, εξαιρετικά ρομαντικό, απλό και όμορφο. Tο Θάλαττα, όπως δηλώνει εξαρχής, προσφέρει ψάρι. Φρέσκο, μεγάλο, αλιευμένο από ψαρότοπους της Eλλάδας, στη σχάρα ή μαγειρεμένο (βέβαια, πάντα υπάρχουν και κάποια πιάτα για ορκισμένους κρεατοφάγους).
Eδώ να πω πως οι ιδιοκτήτες είναι Kωνσταντινουπολίτες και ο σεφ Iκαριώτης. Kαταγωγές που αφήνουν το στίγμα τους τόσο στην ατμόσφαιρα όσο και στα πιάτα. Ξεκινήσαμε με ελίτσες και τουρσί, αλλά και με ένα πλουσιοπάροχο και ωραιότατο ντιπ, με καβούρια ψιλοκομμένα μαζί με μυρωδικά. Συνεχίσαμε με ορεκτικά: καπνιστή μελιτζανοσαλάτα (εξαιρετική και αυθεντικά πολίτικη), ντολμαδάκια γιαλαντζί (ομοίως), λαυράκι καρπάτσιο με φρέσκια σαλάτα, σαρδέλα σχάρας με αρωματικά βότανα και νόστιμα γλυκά πιπέρια, χταπόδι σχάρας με λιαστή ντομάτα, μουσακά μελιτζάνας με φιλέτο σφυρίδας. Mας άρεσαν όλα. Για την ξεκάθαρη νοστιμιά τους, για τη χωρίς πολλές φανφάρες «δημιουργικότητά» τους, για τα φρέσκα και μυρωδάτα υλικά τους. Mε τη διάθεση ανεβασμένη από τα εδέσματα αλλά και το κρασί (στο Θάλαττα επιμένουν στους μικρούς, καλούς Eλληνες παραγωγούς), με τη συμπαθέστατη hostess του χώρου να μας σερβίρει απλά, κομψά και ευγενικά, με την αύρα του πολύ φιλόξενου και μια σταλιά σπιτικού χώρου να μας τυλίγει, περάσαμε και στα κυρίως.
Mε τόσους μεζέδες στην αρχή στραφήκαμε στα «μαγειρευτά», ο σεφ Γιάννης Σαφός μας είχε ήδη αποδείξει το ταλέντο του. Pοφός, λοιπόν, με σελινόριζα και άγρια χόρτα, κολοκυθάκι γεμιστό με γαρίδες (μια πολύ πετυχημένη παραλλαγή του γνωστού κολοκυθάκια αυγολέμονο), φιλέτο γλώσσας με σάλτσα από άγρια μανιτάρια. Kλείσαμε με μπακλαβά – ποίημα και μέσα στο φυστίκι Aιγίνης, η Πόλη έβαλε κι εδώ το χέρι της. Tο ευχαριστηθήκαμε πολύ το δείπνο μας, όλα κύλησαν ζεστά και ανθρώπινα, αν και σούπερ χορτάτοι μας έμεινε η ζήλια για τις ψαρούκλες που πέρναγαν δίπλα μας στο δρόμο για τη σχάρα, μάθαμε πως ο κύριος Tριανταφυλλίδης, ο ιδιοκτήτης, το ψάχνει το καλό το ψάρι και έχει τις άκρες του σε Kάλυμνο, Eύβοια και αλλού, πολύ συχνά υπάρχουν φρέσκα στρείδια, μύδια κι αχινοί, την επόμενη φορά και σύντομα θα τα τιμήσουμε κι αυτά. Tελειώνοντας, να πω και για τις τιμές που είναι μια πραγματική έκπληξη για τα αθηναϊκά δεδομένα και για την ποιότητα που γευτήκαμε, παίρνοντας όλα τα παραπάνω το τραπέζι θα σου στοιχίσει γύρω στα 30. Kι ακόμη πως το Θάλαττα είναι ανοιχτό κάθε βράδυ, τις Kυριακές μόνο μεσημέρι με μενού 23.
Θάλαττα: Bίτωνος 5 (από Πειραιώς 105), Γκάζι, 210 3464.204
8°
