Η κουλτούρα του εγκλήματος και των οργανωμένων τμημάτων μαφίας, μπορεί να έχει γίνει αντικείμενο παραγωγής ταινιών και τηλεοπτικών σειρών από την εποχή του Godfather μέχρι και τους σημερινούς Peaky Blinders η θέση όμως των γυναικών μέσα στη μαφία, δεν έχει αναλυθεί ενδελεχέστερα στις περισσότερες περιπτώσεις. Η Γαλλίδα φωτογράφος Chloe Jafe, επιθυμώντας να μελετήσει την ιδιαίτερη φύση των συγκεκριμένων γυναικών, βρέθηκε στους κόλπους της Γιακούζα, της ιαπωνικής μαφίας και κατέγραψε το στυλ τους, τις συνήθειές τους και το ρόλο που έχουν μέσα στον οργανισμό. Τα τατουάζ, η άγνοια τους σχετικά με τα εγκλήματα και η προστασία τους είναι μερικά από αυτά που της τράβηξαν την προσοχή.
Το οργανωμένο έγκλημα στην Ιαπωνία είναι μία από τις σημαντικότερες εγχώριες επιχειρήσεις και οι γυναίκες δεν θα μπορούσαν να μην λάμβαναν μέρος. Η Chloe Jafe, στο μεγαλύτερο πρότζεκτ της ζωής της, το «I give you my life», δυσκολεύτηκε αρκετά, ωστόσο κατάφερε να βγάλει κάποια πορίσματα για τη θέση της γυναίκας στην ιαπωνική μαφία. Αρχικά, ότι «εξ’ ορισμού δεν γίνεται ένας Γιακούζα, να είναι γυναίκα. Αν είσαι Γιακούζα, τότε είσαι άνδρας και αυτό είναι που κάνει τη γυναικεία θέση στον οργανισμό ακόμα πιο ενδιαφέρουσα».
Για την εκπλήρωση της δουλειάς της, η φωτογράφος δούλεψε σε ένα κλαμπ της Γιακούζα για αρκετά μεγάλο διάστημα, εκεί όπου θαμώνες ήταν κατά κύριο λόγο μέλη της και φυσικά ο ιδιοκτήτης του ήταν επίσης στέλεχος της. Πολλές από τις υπαλλήλους εκεί, δούλευαν επίσης για την Γιακούζα ή ήταν σύζυγοι βασικών μελών της, ωστόσο αυτό δεν ήταν υποχρεωτικό. Υπήρχαν και απλές γυναίκες, που ήθελαν να βγάλουν το μεροκάματό τους. Η δυσκολία λοιπόν στο να διεισδύσει η Γαλλίδα στα ενδότερα της Γιακούζα ήταν εμφανής από την πρώτη στιγμή και δεν ήταν λίγες οι φορές που κόντεψε να τα παρατήσει, αφού για να συλλέξει στοιχεία θα έπρεπε να γνωρίσει κάποιο ηγετικό στέλεχος της. Για να φωτογραφηθούν οι «γυναίκες με τα μεγάλα τατουάζ» έπρεπε να λάβουν την άδεια του συζύγου τους.
Όταν πραγματικά παραιτήθηκε από τη δουλειά της, βλέποντας πως δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, τότε της παρουσιάστηκε η ευκαιρία να γνωρίσει ένα από τα «αφεντικά». Κατά τη διάρκεια ενός «matsuri», του γιαπωνέζικου Φεστιβάλ, ένας άνδρας της πρότεινε να βγουν και εντέλει αποδείχθηκε ότι ήταν ένα από τα μεγάλα κεφάλια της οικογένειας των Γιακούζα.
Πρώτο και σημαντικότερο μέρος του πρότζεκτ της ήταν η καταγραφή του «irezumi». Έτσι είναι γνωστό στην Ιαπωνία το τατουάζ που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του σώματος και στην πραγματικότητα είναι σε μεγάλο βαθμό συνυφασμένο με την ιστορία των Γιακούζα. Το «irezumi» σχεδιάζεται στο χέρι με μια ξύλινη λαβή και μια βελόνα και συνήθως χρειάζεται χρόνια, για να ολοκληρωθεί. «Είναι βασικά μια απόδειξη υπομονής και αντοχής, καθώς και μια απόδειξη ότι μπορεί να τα βγάλεις πέρα με τον πόνο, αποκαλύπτει η φωτογράφος. Όσοι φέρουν το συγκεκριμένο τατουάζ, αυτόματα στιγματίζονται στην Ιαπωνία και αυτό θέλει να ξεκαθαρίσει προτού δείξει στο κοινό της, το φωτογραφικό ρεπορτάζ της. «Τα τατουάζ δεν είναι μέρος της ιαπωνικής μόδας. Είναι κάτι που θα σε βγάλει πραγματικά έξω από το κουτί». Πολλοί καταστηματάρχες, μέχρι και σήμερα απαγορεύουν την είσοδο σε άτομα που φέρουν τατουάζ, ενώ δεν μπορούν τα άτομα αυτά να πάνε καν σε δημόσια μπάνια. Η ίδια που έχει ένα μικρό τατουάζ, το έκρυβε για να πάει στο γυμναστήριο. Οι σχεδιαστές τατουάζ για τους λόγους αυτούς θεωρούνται ισάξιοι με τους εγκληματίες και έχουν θέματα με την κυβέρνηση.
Για την Chloe Jafe πάντως, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να φωτογραφήσει τις γυναίκες με τα τατουάζ τους. Παρά το γεγονός, πως δεν τα δείχνουν σε κανέναν, είναι αρκετά υπερήφανες για αυτά και αφού είχαν την άδεια, τα επέδειξαν εύκολα. Η Jafé γνωρίστηκε μέσω του ηγετικού στελέχους γης Γιακούζα και με άλλα γυναικεία μέλη της οργάνωσης. Διαπίστωσε μια πατριαρχική δομή στο εσωτερικό της ιαπωνικής μαφίας και παρατήρησε ότι οι γυναίκες σύζυγοι των επικεφαλής της οργάνωσης, είχαν τη δική τους θηλυκή bodyguard. Ωστόσο, η δυναμική τους στην Γιακούζα είναι φανερά περιορισμένη. Σε αντίθεση με μαφιόζικες οργανώσεις της Δύσης, οι γυναίκες των Γιακούζα, μένουν εντελώς έξω από τη δράση των συζύγων τους, ενισχύοντας την οργάνωση περισσότερο συναισθηματικά και οικονομικά. Όμως, παρά το γεγονός πως η ανάμιξη τους στην οργάνωση είναι μηδενική και απλά οι περισσότερες τυχαίνει να ερωτευτούν ένα μέλος της και άσχετα από τη θέση της καθεμίας στην οργάνωση, όλες τους ορκίζονται αιώνια πίστη στη Γιακούζα καθώς και ότι αν χρειαστεί, «θα δώσουν την ζωή τους» για τη μαφία.
Φυσικά κάνουν παρέα μεταξύ τους και ο κύκλος τους περιορίζεται, εντός της Γιακούζα και έχουν μια κρυφή ζωή μακριά από τις υπόλοιπες γυναίκες, όπως σημειώνει η φωτογράφος στο περιοδικό Dazed. Μια υποδιαίρεση της κουλτούρας της πραγματικής Γιακούζα, αυτής των ανδρών.
Στο φωτογραφικό βιβλίο της, που θα κυκλοφορήσει το Νοέμβριο, με τη βοήθεια του εκδότη Akio Nagasawa, η Chloe Jafe, προσπάθησε να κάνει κατανοητή τη δράση των γυναικών της ιαπωνικής μαφίας που φωτογράφισε στον κόσμο και για αυτό χρησιμοποίησε και τις ίδιες, από τις οποίες ζήτησε να γράψουν τις εμπειρίες τους από τη ζωή μέσα στη μαφία. Αυτό που ξεχωρίζει είναι το σημείωμα της Yuko, μιας γυναίκας bodyguard, που επισημαίνει ότι ο λόγος που έκανε τατουάζ ήταν για να αποθαρρύνει τους άνδρες να την πλησιάζουν. Να ζήσει τη ζωή της ελεύθερα και με υπερηφάνια. Και αυτό ακριβώς αντιπροσωπεύει και το τατουάζ της.
Τι ήταν αυτό που πιστεύει ότι θα κάνει τόσο πετυχημένη τη δουλειά της; Ότι ήταν πολλά παραπάνω από ένα φωτογραφικό αφιέρωμα. Ήταν μια τρελή εμπειρία ζωής και μια μεγάλη περιέργεια και από τις δύο μεριές. Ήταν δηλαδή τρελό και για την ίδια αυτό που βίωνε, αλλά και για τους Ιάπωνες, να βλέπουν μια γαλλίδα φωτογράφο να θέλει τόσο πολύ να μάθει χαρακτηριστικά της κουλτούρας τους.
