- CITY GUIDE
- PODCAST
-
14°
Σάρα Κέιν: Θέατρο της Σκληρότητας
Δύο λόγια για την πολύ σημαντική αγγλίδα θεατρική συγγραφέα με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του τόμου «Άπασα» που περιλαμβάνει τις μεταφράσεις όλων των έργων της από τον Αντώνη Γαλέο (Κάπα Εκδοτική).
Σάρα Κέιν: Ποια ήταν η σημαντική αγγλίδα θεατρική συγγραφέας - Το βιβλίο «Άπασα» περιλαμβάνει τις μεταφράσεις όλων των έργων της από τον Αντώνη Γαλέο - Κάπα Εκδοτική
Όσοι από εμάς έχουν ζήσει στην Αγγλία, είμαι σίγουρος ότι νιώθουν πολύ καλά τα πρώτα λόγια από τον «Κλέφτη του Πάντοτε» του Clive Barker: «Το πελώριο γκρίζο θηρίο που λεγόταν Φεβρουάριος είχε φάει τον Χάρβευ Σουίκ ζωντανό. Νάτος σου λοιπόν, θαμμένος μέσα στην κοιλιά εκείνου του μήνα που σου πλάκωνε την ψυχή, να αναρωτιέται αν θα κατάφερνε ποτέ να ξεπεράσει τα παγερά δεινά που θα μεσολαβούσαν ως το Πάσχα». (Μετ. Βασίλης Μπαμπούρης, Εκδόσεις Οξύ). Στις 20 Φεβρουαρίου του 1999 αυτοκτόνησε η Σάρα Κέιν, αποτυγχάνοντας να νικήσει έναν από τους πιο σκοτεινούς Φεβρουάριους της δεκαετίας του 1990. Τα έργα της είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν στο Βασιλικό Θέατρο παρά την αρκετά μεγάλη αμφισβήτηση από τα συντηρητικότερα κομμάτια του κοινού και των κριτικών, κι εκείνη είχε αρχίσει να αναγνωρίζεται ως η συγγραφέας που έφερνε μαζί της κάτι απόλυτα νέο στη θεατρική σκηνή της χώρας.
Το επιθετικό θέατρο της Σάρα Κέιν που μιλάει για την αγάπη
Το θέατρο της Sarah Kane είναι επιθετικό, είναι ωμό, είναι σκληρό, όμως την ίδια στιγμή, όπως εκείνη πάντα έλεγε, μιλάει για ένα και μόνο πράγμα: για την αγάπη. Οι απαρχές της γραφής της βρίσκονται στον Αντωνέν Αρτώ και στη συλλογή των κειμένων που αποτελούν τον τόμο «Το Θέατρο και το Είδωλό του» (μετ. Παύλος Μάτεσις, Δωδώνη) και ειδικά στο κείμενο που ανοίγει τη συλλογή με τίτλο «Το Θέατρο και η Πανούκλα». Γράφει ο Αρτώ: «Το αληθινό θέατρο μοιάζει με την πανούκλα, όχι γιατί είναι μεταδοτικό, αλλά επειδή, όπως ακριβώς και η πανούκλα, είναι η αποκάλυψη, το ξεμπρόστιασμα, η εξωτερίκευση ενός βάθους λανθάνουσας σκληρότητας, με τη βοήθεια της οποίας εντοπίζονται όλες οι διεστραμμένες (σσ. ενδεχομένως σήμερα θα μεταφραζόταν ως “ακραίες”) δυνατότητες του νου, ατόμων ή ομάδων».
υτό ακριβώς κάνει η βία, η σκληρότητα, το “in-yer-face theatre”, όπως χαρακτήριζαν το θέατρο της Σάρα Κέιν τα αγγλικά έντυπα στα μέσα της δεκαετίας του 1990, την εποχή που άρχισαν τα έργα της να βγαίνουν στο φως: αποκαλύπτει, ξεμπροστιάζει όλα όσα είναι κρυμμένα στη σοφίτα της ανθρώπινης ψυχής αλλά και της κοινωνίας. Ο Αρτώ θα υπέγραφε με το αίμα του τους τρόπους της Σάρα Κέιν: «Η θεατρική πράξη σαν της πανούκλας, είναι ευεργετική γιατί, καταναγκάζοντας τους ανθρώπους να δουν τον εαυτό τους όπως πραγματικά είναι, βοηθάει να πέσουν οι μάσκες, ξεσκεπάζει το ψέμα, την πλαδαρότητα, τη χαμέρπεια, τον ταρτουφισμό. Ταρακουνάει την ασφυχτική άπνοια της ύλης που εισβάλει ακόμη και στα πλέον ξεκάθαρα δεδομένα των αισθήσεων. Και αποκαλύπτοντας στους ανθρώπους τη σκοτεινή τους δύναμη, την κρυμμένη φάτσα τους, τους προσκαλεί η θεατρική πράξη να πάρουν κατέναντι στο πεπρωμένο μια στάση ηρωική και ανώτερη που, χωρίς την παρέμβασή της δεν θα την έπαιρναν ποτέ».
Συνυπήρξαμε με τη Σάρα Κέιν στο Πανεπιστήμιο του Bristol. Την ίδια εποχή που ξεκινούσα τα μεταπτυχιακά μου στην Εγκληματολογία, εκείνη ξεκινούσε το πρώτο της πτυχίο στο Drama. Θυμάμαι το όνομά της στα φωτοτυπημένα ασπρόμαυρα DIY αφισάκια της εποχής να παίζει ως ηθοποιός σε έργα άλλων σπουδαστών αλλά και να παρουσιάζει τα πρώτα μονόπρακτά της. Όταν άρχισε να γίνεται αναγνωρίσιμη, λυπήθηκα που δεν είχα ποτέ παρακολουθήσει τίποτα από όλα αυτά.
Δεν είμαι ειδικός ως προς το θέατρο. Το μόνο που ξέρω είναι ότι η επιφανειακή σκληρότητα της Σάρα Κέιν κρύβει ακριβώς έναν βαθύτατο ύμνο στην αγάπη. Κι εκεί δεν μπορεί να μείνει απολύτως κανείς ασυγκίνητος: «… και να βολοδέρνω σαν άδικη κατάρα στην πόλη και να σκέφτομαι η πόλη είναι άδεια χωρίς εσένα και να θέλω ό,τι θες και να νιώθω πως χάνομαι αλλά να ξέρω πως μαζί σου δεν κινδυνεύω και να σου μιλάω για ό,τι χειρότερο έχω μέσα μου και να προσπαθώ να σου δώσω ό,τι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει κάτι λιγότερο… και να σου κάνω έρωτα στις τρεις το πρωί και κάπως κάπως να κάπως να επικοινωνώ κάτι τοσοδά από τον ακαταμάχητο άφθαρτο ακατανίκητο ανιδιοτελή ολοκληρωτικό καρδιοστάλαχτο υπερκόσμιο υπεραιώνιο υπεραπέραντο έρωτά μου για σένα». («Λαχταρώ»).
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το καινούργιο βιβλίο του νομπελίστα οικονομολόγου είναι χρήσιμο για τους Αμερικανούς, αλλά «αυτονόητο» για τους Ευρωπαίους
Από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του λογοτεχνικού κινήματος «Μπιτ»
Τα πάντα γύρω από τον «ξανθό γίγαντα» που φέτος γιορτάζει 70 χρόνια στον κόσμο των κόμικς
Ένα αφήγημα της γνωστής ποιήτριας και πεζογράφου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι
Μια ιστορική μαρτυρία του Βρετανού αξιωματικού και δημοσιογράφου για την περίοδο της Κατοχής, της Απελευθέρωσης και των πρώτων χρόνων του Εμφυλίου Πολέμου από τις εκδόσεις Historical Quest
Η παρουσία της χώρας μας στη μεγαλύτερη διεθνή έκθεση βιβλίου στην Ευρώπη
Η διαχρονική σαγήνη ενός από τα πλέον διαβασμένα μυθιστορήματα στον κόσμο
Βιώματα, ιστορίες ποδοσφαιρικές και προσωπικές, ιστορίες αληθινές και φανταστικές, συγκεντρώθηκαν σε ένα βιβλίο
Το παιχνίδι των φυλών στην οθωμανική Κωνσταντινούπολη
Γιατί πρέπει τα μικρά ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία, αυτές οι νησίδες πολιτισμού, να επιβιώσουν
Η εκδόσεις Διόπτρα μας ξανασυστήνουν μια συγγραφέα που έζησε μια πολυτάραχη ζωή ανά τον κόσμο, αφήνοντας πίσω της ένα πλούσιο συγγραφικό έργο
Πώς το μυθικό μαύρο σημειωματάριο άλλαξε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και μας βοήθησε να αλλάξουμε τον κόσμο
Ο κορυφαίος σεναριογράφος κόμικς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών
Μια συζήτηση για την πρώτη της ποιητική συλλογή με νέα και παλαιότερα ποιήματά της και για τη θέση της ποίησης στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία
Καλοί συγγραφείς δεν είναι μόνο όσοι κερδίζουν Νόμπελ
Η πολυαναμενόμενη συλλογή διηγημάτων με ήρωες εφτά διαφορετικές γάτες
«Για την έντονη ποιητική της πρόζα που αντιμετωπίζει ιστορικά τραύματα»
Πριν από έναν αιώνα βραβεύεται με το Νόμπελ ο δεύτερος Πολωνός συγγραφέας στην ιστορία των βραβείων
Μιλήσαμε με τη συγγραφέα με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της θεατρικού έργου «Ο Ορφέας νιώθει ευλογημένος στον Παράδεισο» από τις Εκδόσεις Βακχικόν.
Πηγαίνω στο πουθενά, όπου δε με περιμένει κανένας, όπου θα επιβραβευτώ με το τίποτα. Χωρίς να το καταλάβω σκότωσα έναν θεό.
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.