10 αγαπημένες φράσεις από τις «Ευτυχισμένες Μέρες»

Οι φράσεις (σε μετάφραση του Διονύση Καψάλη) ακούγονται στην παράσταση που σκηνοθετεί η Σύλβια Λιούλιου με πρωταγωνιστές την Όλια Λαζαρίδου και τον Σωκράτη Σκασίλα.

«Οι λέξεις σ’ εγκαταλείπουν, είναι φορές που κι αυτές ακόμη σ’ εγκαταλείπουν.»

«Η ζωή μου τό 'μαθε… κι αυτό. (Παύση.) Ναι, η ζωή, υποθέτω, άλλη λέξη δεν υπάρχει, η ζωή.»

«Το χώμα με σφίγγει πολύ σήμερα, λες να έβαλα κιλά, δεν το πιστεύω.»

«Όσο μπορεί κανείς… ξέρεις… πώς πάει εκείνος ο υπέροχος στίχος… να γελάς τρελά… τάτα και τάτα να γελάς τρελά μέσα στην πιο σκληρή οδύνη.»

«Δεν έχεις ποτέ αυτή την αίσθηση, Γουίλυ, σαν κάτι να σε ρουφά προς τα πάνω;»

«Μόνο να ξέρω ότι είσαι εκεί και μ' ακούς, και πιθανόν σε ημι-επιφυλακή, αυτό για μένα... είναι... ε... η θύρα της παράδεισος.»

«Κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτε.»

«Συγχώρα με, Γουίλυ, η θλίψη χώνεται παντού.»

«Και τώρα τι; .»

«Να σκύβεις το κεφάλι και να το σηκώνεις, να σκύβεις και να το σηκώνεις, τι άλλο.»

Info: Bios, Πειραιώς 84, 2103425335