Κάθε Τετάρτη γίνεται χαμός: κόσμος και κοσμάκης χειροκροτεί με ενθουσιασμό τον Φοίβο και την παρέα του, σε ένα σόου με τραγούδια, σκετς, μιμήσεις, γέλιο και καλεσμένους πάρα πολύ εξαιρετικούς.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς γίνεται ταρατσάρχης και οικοδεσπότης, συγγραφέας, στιχοπλόκος και ρεσεψιονίστ στο Άλσος
«Μα πώς και δεν πήγες μέχρι τώρα;» με ρώτησε φίλη όταν ομολόγησα ότι πράγματι, δεν πήγα μέχρι τώρα στο Άλσος μια Τετάρτη να δω τον Φοίβο Δεληβοριά – όχι επειδή έχω κάτι μαζί του, παρά επειδή πέρυσι συνεργαζόμουν με το (καταπληκτικό, υπέροχο κ.λπ.) Αλσος, ήμουν εκεί τέσσερα βράδια την εβδομάδα και δεν άντεχα να πάω ένα πέμπτο βράδυ. Το πρόγραμμα, λοιπόν, τώρα που το είδα, το σόου ολόκληρο… με έκανε να σκεφτώ ότι ο Φοίβος Δεληβοριάς από μόνος του είναι ένα μοναδικό φαινόμενο καλλιτέχνη: συνθέτει τραγούδια που εικονογραφούν τη γενιά του, μια γενιά που ήρθε αμέσως μετά τη δική μου. Γράφει στίχους που δίνουν σχήμα και μορφή σε αυτή τη γενιά, αλλά που αγγίζουν κι άλλες, άσχετες γενιές, επειδή «έχουν νόημα» όπως θα έλεγε και κάποιος από γενιά παλιότερη της δικής μου (εμείς δεν το λέμε πια αυτό, το κόψαμε, είναι κριντζ…) Γράφει μουσική πάνω στους στίχους του και φτιάχνει τραγούδια με συναίσθημα, αλλά και με ρυθμό που, άμα τον ακούσεις μια φορά, δεν μπορείς να τον βγάλεις από το αυτί σου, λες και σου έχει κολλήσει στο τύμπανο. Κι όχι εύκολους, ντίνγκι-ντίγκι ρυθμούς, παρά ολοστρόγγυλα, τραγανά τραγούδια που σερφάρουν πάνω στην (κάθε) εποχή και αρκετές φορές, βουτάνε μέσα της.
Επίσης γράφει «νούμερα», κείμενα με διαλόγους, ή μονόλογους που είναι αστεία, έχουν πλάκα και ταιριάζουν γάντι στους ηθοποιούς με τους οποίους συνεργάζεται – επειδή τα γράφει για αυτούς, συρ-μεζύρ, λες κι είναι κοστούμια. Τέλος πάντων πήγα στο Άλσος την τελευταία Τετάρτη του Ιουνίου και το σόου είναι σόου κανονικό, γελαστό, καλοκαιρινό, στη μεγάλη παράδοση, αν όχι ακριβώς της επιθεώρησης, τότε του… σόου. Μαζί του είναι ο Θανάσης Αλευράς που, άμα τον πεις «απολαυστικό», είναι σα να λες τον Ατλαντικό «θαλασσίτσα» - ως Αλίκη, ως Μαντάμ Ζαΐρα (από το «Κωνσταντίνου και Ελένης»), ως ό,τι του κατέβει στο κεφάλι, με κάτι τουρτο-ειδείς περούκες και ένα κέφι ατελείωτο. Κέφι έχει κι ο Φοίβος, εννοείται, που κάνει ΤΟ τρομερό γκελ στο κοινό, πολύ πριν κατέβει στην πλατεία κι αρχίσει να τραγουδάει σαν ορίτζιναλ διασκεδαστής ανάμεσα στα τραπεζάκια.
Οι συνεργάτες είναι τέλειοι όλοι, με το ίδιο κέφι: ο Πάνος Παπαδόπουλος, που έδειξε το «σοβαρό» του προφίλ ως τώρα και είναι ευκαιρία να δείξει το αστείο (προφίλ του), αυτό του διασκεδαστή. Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη, η Νεφέλη Φασούλη, καταπληκτικές και οι δύο, τόσο φωνάρες όσο και ηθοποιάρες, και μίμοι, μη σας πω. Η Έλσα Σίσκου, ο Θάνος Ραγκούσης κι ο Μιχάλης Κριεμπάρδης είναι οι «μικροί» του σόου, απόλυτα εναρμονισμένοι με την ομάδα. Η οποία ομάδα, την ιδρώνει τη φανέλα: στόχος είναι να γελάσει το κοινό, να περάσει καλά, και οι καλλιτέχνες κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προς αυτήν την μαγική κατεύθυνση… με αποτέλεσμα, γέλιο. Και χειροκρότημα. Και ενθουσιασμό.
Κάποια «νούμερα» πιάνουν εκεί που δεν το περιμένεις: στο νούμερο με την Ζενεβιέβ π.χ., που δεν είχα ιδέα ποια ήταν επειδή δεν έχω δει τη σχετική εκπομπή, ήμουν σίγουρη ότι έβλεπα την Ζωζώ Σαπουντζάκη, άρα λειτούργησε η ιδέα, απλώς ως άλλη εκδοχή. Η νοσταλγία, που πάντα βοηθάει την επιθεώρηση, ήταν εκεί με τη Ρένα Βλαχοπούλου, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, δε θυμάμαι ποιες άλλες, και η Μαντάμ Ζαΐρα, που έφερνε στη σκηνή διάσημους τραγουδιστές μέσω Αλευρά, ήτανε ένα μικρό αριστούργημα.
Κάθε Τετάρτη ο Φοίβος έχει διαφορετικούς καλεσμένους, από την τεράστια γκάμα των φίλων του, ή των ανθρώπων που τον συμπαθούνε, ίσως και τον αγαπάνε. Πρέπει να μπείτε στο πρόγραμμα για να δείτε ποιοι καλεσμένοι σας ενδιαφέρουν – στις 2 Ιουλίου π.χ. έχει δύο σουπερ-σταρ στον τομέα τους, την Έλενα Χαραλαμπούδη και τον Μάριο Φραγκούλη (όχι αντάμα). Αλλά και χωρίς καλεσμένους, το πρόγραμμα τα σπάει, ο Φοίβος είναι στην τεράστια σκηνή σχεδόν συνέχεια και η βραδιά σου, ως θεατής, κυλάει νεράκι.
Σκηνοθετεί ο Άγγελος Τριανταφύλλου, σκηνικά έχει κάνει ο Αγγελος Μέντης, κοστούμια η Αλεξάνδρα-Αναστασία Φτούλη, χορογραφίες η Εύη Σούλη. Η ζωντανή ορχήστρα στο βάθος της σκηνής είναι τέλεια, και ολοζώντανη. Γενικά αν αναρωτιόσασταν κατά πόσον θέλετε να πάτε μια Τετάρτη στο Άλσος, μην αναρωτιέστε, πηγαίνετε. Απλώς βιαστείτε για εισιτήρια γιατί το κοινό –του Φοίβου, του Αλευρά, όλων των συντελεστών– είναι θερμό, ενθουσιώδες και πρόθυμο να πιάσει όλες τις θέσεις, ακόμα και των όρθιων…
Info
Θέατρο «Άλσος», «Η Ταράτσα του Φοίβου», όλες τις Τετάρτες του καλοκαιριού, έναρξη 20.30 (με προσέλευση 20.00), Ευελπίδων 4, τηλ: 2108831487, 2108227471
Ιστορίες, μύθοι και πρόσωπα του δρόμου που άλλαξε την Αθήνα: Από τον ιπποσιδηρόδρομο στα ηλεκτροκίνητα τραμ και από την οικία Βούρου στα Grand Magasins
13°
