Τι κρύβει το πλαστικό μπουκάλι που μένει για ώρες στον ήλιο: Μικροπλαστικά, χημικές ουσίες και μέταλλα
Τα μικροπλαστικά σωματίδια βρίσκονται στα τρόφιμα, στο νερό, στα ρούχα, σε προϊόντα προσωπικής φροντίδας, καλλυντικά και στο περιβάλλον. Και στα πλαστικά μπουκάλια νερού.
Υπό ορισμένες συνθήκες, αυτά τα μπουκάλια, ιδιαίτερα τα μίας χρήσης που δεν είναι τόσο ανθεκτικά, μπορούν να απελευθερώσουν πλαστικά σωματίδια, καθώς και χημικές ουσίες και μέταλλα μέσα στο νερό, σύμφωνα με έρευνες.
Τα μπουκάλια μίας χρήσης κατασκευάζονται από ένα λεπτό πλαστικό γνωστό ως πολυαιθυλενοτερεφθαλικό (PET). Παρά την εμφανή σταθερότητά του, το πλαστικό δεν είναι πραγματικά στερεό αλλά μοιάζει με «μπλεγμένο ιστό», και τα μόρια που παγιδεύονται μέσα του, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων χημικών, διαχέονται σιγά-σιγά στο περιβάλλον, σύμφωνα με τον Bill Carroll, επίκουρο καθηγητή Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα.
Οι κίνδυνοι για την υγεία από μία μόνο κατανάλωση είναι πιθανώς χαμηλοί, αλλά «θα ήμουν προσεκτικός με επαναλαμβανόμενες ή χρόνια εκθέσεις», λέει η Jaime Ross, επίκουρη καθηγήτρια νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Rhode Island, της οποίας το εργαστήριο μελετά τη σχέση μεταξύ έκθεσης σε νανο-μικροπλαστικά και γνωστικών λειτουργιών και μνήμης σε ποντίκια.
Επιπλέον, μόλις αρχίσετε να πίνετε, προσπαθήστε να μην αφήσετε το υπόλοιπο υγρό σε ζεστό περιβάλλον, «καθώς η θερμότητα μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη παθογόνων», προειδοποιεί.
Τα μικροπλαστικά, και ειδικά τα νανοπλαστικά (μικρότερα του 1 μικρομέτρου), μπορούν να διεισδύσουν σε βιολογικούς ιστούς όπως ήπαρ, νεφρούς, κόλον, πλακούντα, πνεύμονες, εγκέφαλο και καρδιά, και να εισέλθουν σε αιμοσφαίρια και ακόμη και στο μητρικό γάλα, λέει η Nicole Deziel, αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιστημών Περιβαλλοντικής Υγείας στο Yale School of Public Health.
Τα πλαστικά μπορεί επίσης να περιέχουν χημικές ουσίες όπως φαινόλες και φθαλικούς εστέρες που έχουν συνδεθεί με προβλήματα υγείας, όπως επιπλοκές στην εγκυμοσύνη και νευροαναπτυξιακές ανησυχίες. Ωστόσο, οι πιθανές συνέπειες για την υγεία δεν είναι καλά κατανοητές, καθώς η μελέτη των μικροπλαστικών και νανοπλαστικών ξεκίνησε μόλις τα τελευταία χρόνια, και απαιτείται περισσότερη έρευνα.
Η FDA (Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων) ρυθμίζει την ασφάλεια του εμφιαλωμένου νερού και της συσκευασίας του. Η International Bottled Water Association υποστηρίζει ότι «οι ισχυρισμοί ότι το πόσιμο νερό είναι κύρια πηγή λήψης μικρο- και νανοπλαστικών δεν δικαιολογούνται με βάση τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία».
Χρησιμοποιήστε γυάλινα ή ανοξείδωτα μπουκάλια. Ακόμη και επαναχρησιμοποιούμενα πλαστικά μπουκάλια χωρίς BPA μπορεί να έχουν τα ίδια θεμελιώδη προβλήματα. Προτιμήστε υλικά πιο αδρανή όπως γυαλί ή ανοξείδωτο ατσάλι.
Αποθηκεύετε τα πλαστικά μπουκάλια μακριά από θερμότητα και UV ακτινοβολία. Αν τα κρατάτε στο αυτοκίνητο για εκδηλώσεις ή ταξίδια, βάλτε τα σε ψυγειάκι ή σκεπάστε τα με κουβέρτα.
Αντικαθιστάτε τα μπουκάλια μίας χρήσης που παραμένουν στο αυτοκίνητο για να μειώσετε την πιθανή έκθεση.
Ισχύουν τα ίδια μέτρα και για πλαστικά δοχεία τροφίμων. Όταν αφήνονται στον ήλιο για μεγάλο διάστημα, μπορεί να απελευθερώσουν μικροπλαστικά και χημικά.
Ακολουθείτε τις ημερομηνίες λήξης στις συσκευασίες, ακόμη και για τρόφιμα μακράς διαρκείας σε πλαστικά βάζα, καθώς η συσκευασία μπορεί να αρχίσει να απελευθερώνει σωματίδια με το πέρασμα του χρόνου.
Συμπέρασμα: Καλό είναι να αποφεύγετε το πόσιμο νερό από πλαστικά μπουκάλια μίας χρήσης που έχουν μείνει σε ζεστό αυτοκίνητο. Ωστόσο, οι διαθέσιμες έρευνες σε υγιείς ανθρώπους δείχνουν ότι η σπάνια κατανάλωση δεν προκαλεί σημαντική βλάβη.
15°
