Όταν σε ένα εστιατόριο πιάνω στα χέρια μου το μενού, το πρώτο που κάνω είναι να κοιτάξω την τελευταία του σελίδα. Εδώ είναι η πληροφορία που με ενδιαφέρει περισσότερο από όλες τις άλλες, κάτω από αυτή τη λατρεμένη μου λεξούλα: «Γλυκά». Και να σας πω κάτι; Τα γλυκά στα εστιατόρια είναι καλύτερα από όσο στα περισσότερα ζαχαροπλαστεία. Παρακάτω θα βρείτε μερικά από τα αγαπημένα μου. Πριν συνεχίσετε, όμως, κρατήστε αυτή τη σημείωση: κάθε φυσιολογικός άνθρωπος εκεί έξω θα σας πει ότι «τα επιδόρπια σε ένα εστιατόριο οφείλουν να είναι ελαφριά κι αέρινα, να μη σε βαραίνουν, να είναι απλώς ο επίλογος σε ένα γεύμα». Αυτός ο άνθρωπος δεν είμαι εγώ.
Το εστιατόριο του Περικλή Κοσκινά είναι περισσότερο γνωστό για την μπουγάτσα του. Ένας τρίπατος πύργος από φύλλο, άχνη ζάχαρη και κανέλα που καταρρέει όταν ο σερβιτόρος τον αγγίζει με το κουτάλι. Για εμένα, αυτό το επιδόρπιο, αν και εντυπωσιακό, δεν είναι το καλύτερο στην Cookoovaya. Το ανταλλάσσω χίλιες φορές για εκείνη την ανυπέρβλητη tarte tatin με αχλάδι. Ζεστή, βουτυρένια σφολιάτα με καραμελωμένα τα αχλάδια και μια μπάλα παγωτό βανίλια στην κορυφή της. Κλάμα! Χατζηγιάννη Μέξη 2Α, Όπισθεν Χίλτον, 210 7235005
Πρόσφατα κάποιος με ρώτησε ποιο είναι το καλύτερο γαλακτομπούρεκο στην Αθήνα. Ε, το καλύτερο γαλακτομπούρεκο δεν το έχει ζαχαροπλαστείο, δεν το έχει φούρνος, το έχει το Pharaoh. Και είναι αυτό με την παχιά κρέμα, το αψεγάδιαστο σιρόπιασμα, το τραγανό φύλλο. Ψήνεται στον ξυλόφουρνο και σου έρχεται καυτό κάτω από τη μύτη σου. Αν μπορείς να αντισταθείς, σε θαυμάζω (αλλά σε κοιτώ καχύποπτα). Σολωμού 54, Εξάρχεια, 210 3808412
Το παγωτό φιστίκι στο Iodio
To signature, τέλειο παγωτό φιστίκι/ Φωτογραφία: Κατερίνα Αυγερινού
Ο σεφ Νίκος Αποστολάκης έψαξε πολλές παλιές συνταγές για το νέο μενού του Liystor στην προσπάθειά του να αναβιώσει τις παραδοσιακές συνταγές της ελληνικής κουζίνας μέσα από μια σύγχρονη, δική του ματιά. Για αυτό και το ραβανί του έχει τίτλο «Ρεβανί μετά παγωτού»: ολόσωστα σιροπιασμένο ραβανί, κρέμα μαστίχας, παντεσπάνι κακάο, κρέμα καραμέλας, κόκκινα φρούτα. Από τα ωραιότερα που έχω φάει στη ζωή μου (πολλά). Ερμού 92-94, 210 2241113
Τρώω με ένα φίλο μου στο Po’ Boys. Ο σεφ και ιδιοκτήτης Βασίλης Σπόρος είναι έξω από το εστιατόριο, αλλά σε σημείο που μπορεί να με δει. Βάζω ένα beignet στο στόμα μου και μασάω την μπουκιά μου ηδονικά. Δεν ξέρω σε τι βαθμό γούρλωσα τα μάτια μου, πάντως ο Βασίλης εκσφενδονίστηκε μέσα, έφτασε τρέχοντας στο τραπέζι μας και με ρώτησε: «ΟΛΑ ΚΑΛΑ;». Νόμιζε ο άνθρωπος ότι πνίγομαι. Ο φίλος μου, συνηθισμένος και ατάραχος απλώς απάντησε: «Α, ναι, μην ανησυχείς, έτσι κάνει όταν τρώει γλυκό». Δεν είμαι εγώ υπερβολική στις αντιδράσεις μου (εντάξει, ίσως λίγο μόνο), απλώς αυτά τα λουκουμαδάκια Ορλεάνης με πραλίνα φουντουκιού, που καταφτάνουν καυτά και ζουμπουρλά, είναι ό,τι καλύτερο στον πλανήτη Γη. Αγαθάρχου 12 και Λεπενιώτου, Ψυρρή, 210 3234672
Ε, τώρα γίνεται να μην πούμε για αυτό το γλυκό; Βασικά η λέξη «γλυκό» δεν είναι η κατάλληλη, το αδικεί λίγο. Φανταστείτε, καλύτερα, ένα βουνό από παγωτό (βανίλια Μαδαγασκάρης), τάρτα σοκολάτας, gianduja, butterscotch (να ρέει) και φουντούκια, όλα σε ένα. Είναι τουλάχιστον για τέσσερα άτομα (λέει ο κατάλογος), αλλά μην το παραγγείλετε μαζί μου. Βρασίδα 11, Ιλίσια, 210 7232002
Το τιραμισού του Gio
Καταφτάνει μέσα σε ένα μικρό, βαθύ ταψάκι, που πολύ θα ήθελες να το πάρεις όπως είναι και να φύγεις (συγκρατήσου). Χώσε το κουτάλι ως το βάθος και επίστρεψε στην επιφάνεια θριαμβευτής με την πιο ωραία μπουκιά τιραμισού της ζωής σου. Αφράτο, αλλά και με σώμα, ακόμα δεν έχουμε καταλάβει πώς αυτό το τιραμισού καταφέρνει να είναι τόσο νόστιμο, τόσο πληθωρικό και ταυτόχρονα τόσο ανάλαφρο. Η ποσότητα φτάνει και περισσεύει (τρόπος του λέγειν γιατί δεν θα περισσέψει με τίποτα) για δύο άτομα. The Margi Hotel, Λητούς 11, Βουλιαγμένη, 210 8929165
15°
