Στα δεξιά ένα υπέροχο cafe με εκπληκτική κουζίνα και δικό του σεφ. Στο βάθος η εντυπωσιακή τρίγλωσση βιβλιοθήκη με τους 35.000 τίτλους βρίσκεται ανάμεσα στο Art Shop και στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο για σεμινάρια κάθε είδους. H gallery των 300 τ.μ. είναι λίγο πιο εκεί. Στη μέση, να τα ενώνει όλα, ο υπαίθριος χώρος, καταμεσής στο φως, προστατευμένος από τη σκιά των πλατανόφυλλων και τα αρώματα των ανθόκηπων.
Δεν έχω ξαναέρθει στο Φουγάρο, αλλά είμαι ευτυχής που το κάνω τώρα με αυτή την αφορμή. Σήμερα ο υπαίθριος χώρος, που μου αρέσει να λέω «μεγάλη αυλή», φιλοξενεί 17 μικρά περίπτερα, όλα γεμάτα με θησαυρούς. Είναι η 2η έκθεση τοπικών προϊόντων Αργολίδας, οι παραγωγοί είναι εδώ μαζί με τα προϊόντα τους και εγώ προσπαθώ να συγκρατήσω στη μνήμη όλες τις γεύσεις και τα αρώματα αυτού του εύφορου τόπου.
Γλυκά του κουταλιού, σάλτσες και μαρμελάδες
Η Γεωργία από την οικογενειακή εταιρεία Mastos είναι τόσο όμορφη που θα μπορούσε να είναι μοντέλο. Είναι όμως διατροφολόγος και ο ιθύνων νους πίσω από τις ξεχωριστές μαρμελάδες και αυτά τα ασύγκριτα γλυκά του κουταλιού. «Το όνομα της εταιρείας», λέει, «είναι ένα τοπωνύμιο της Αργολίδας. Ο λόφος του Μαστού σε αυτή την εύφορη κοιλάδα είχε μεγάλη σημασία ήδη από την αρχαιότητα. Οι κόρες του Αστερίωνα, η Εύβοια, η Ακραία και η Πρόσυμνα, λέγεται ότι ήταν οι παραμάνες, που ανέθρεψαν τη θεά Ήρα με εκλεκτές τροφές. Το επέλεξα όμως και για έναν ακόμη λόγο. Θέλω στο μέλλον να ασχοληθώ με τις παιδικές τροφές, δεν καταλαβαίνω γιατί σε μια τόσο εύφορη χώρα όπως η Ελλάδα, πρέπει να αγοράζουμε τροφές σε σκόνη». Ίχνος σκόνης ή συντηρητικών δεν θα βρεις στις μαρμελάδες και στα γλυκά του κουταλιού της Γεωργίας. Μόνο φρέσκα φρούτα, δουλεμένα με παραδοσιακές συνταγές και φροντίδα. Μετρούν ήδη 21 γλυκά του κουταλιού (το άγριο συκαλάκι δεν παίζεται) και 17 μαρμελάδες. Βρείτε τα εδώ.
Και οι ομώνυμες σάλτσες της Μαργαρίτας όμως μας αφήνουν άφωνους. Από τοπικές ντομάτες, σε όμορφα βαζάκια, μπορούν να αλλάξουν εντελώς τη γεύση στα κοκκινιστά φαγητά. Άνοιξα ένα βαζάκι και μοσχοβόλησε ο τόπος! 6972607250
Δίπλα στη Γεωργία και στις μαρμελάδες της, το Τυροκομείο Τριανταφύλλου. Από το 1968 φτιάχνει τυροκομικά προϊόντα με αιγοπρόβειο φρέσκο γάλα, με πρωταγωνιστή την περίφημη φέτα ΠΟΠ Άργους, το ξακουστό μαλακό τυρί, την πικάντικη γραβιέρα, και το βούτυρο γάλακτος. Δοκιμάσαμε γραβιέρα με κάρδαμο, γραβιέρα με δίκταμο, γραβιέρα με άνηθο, γραβιέρα με λιαστή ντομάτα και συμφωνήσαμε όλοι ότι ήταν από τα πιο ωραία ελληνικά τυριά που έχουμε φάει ποτέ. Για χονδρική και λιανική πώληση επικοινωνήστε στο 27510 20200.
Το παγωτό Provio το δοκίμασα πρώτη φορά στο εστιατόριο του Φουγάρου. Βελούδινο και ολόφρεσκο, μοσχοβολούσε γάλα. Μου είπαν ότι πρόκειται για συσκευασμένο παγωτό και δεν το πίστευα. Πήγα τρέχοντας στο περίπτερο των παραγωγών. «Θέλαμε να φτιάξουμε το παγωτό των παιδικών μας χρόνων, τότε που οι παγωτατζήδες περνούσαν από τις γειτονιές», μου είπαν. «Συλλέγουμε το πρόβειο γάλα, μόνο πρόβειο, των τοπικών παραγωγών, το παστεριώνουμε και το ομογενοποιούμε. Δεν χρησιμοποιούμε έτοιμα μείγματα, ούτε σκόνες». «Και τις γεύσεις πώς τις φτιάχνετε;», ρωτάω. «Μα με φυσικά, αγνά υλικά! Για παράδειγμα, όταν φτιάχνουμε παγωτό φιστίκι, το εργαστήριό μας γεμίζει με τσουβάλια φιστίκι Αιγίνης». «Εντάξει το φιστίκι. Το Brownies πώς το φτιάχνετε;» (το παραδέχομαι, είμαι δύσπιστη). «O ζαχαροπλάστης μας φτιάχνει πρώτα τα brownies και έπειτα το βάζουμε στο παγωτό». Άφωνη. Εκτός από όλες τις κλασικές γεύσεις, στα επιλεγμένα σημεία πώλησης θα βρεις και σοκολάτα Brownies, Cookies Oreo, Bueno ακόμα και…κιουνεφέ!
Χυμοί
Η Ερμιόνη φημίζεται για τα ζουμερά της ρόδια. Από αυτά εμπνεύστηκε και η εταιρεία Ροδάμυ και έφτιαξε χυμούς χωρίς συντηρητικά και προσθήκη ζάχαρης, πλούσιους σε πηγή ανιοξειδωτικών και θρεπτικών συστατικών. Μην τον πιείτε μόνο. Χρησιμοποιήστε τον για να δημιουργήσετε μία ωραία vinaigrette, στην πιο ωραία σαλάτα που θα φτιάξετε ποτέ.
Ζυμαρικά
Οι παραδοσιακές γκόγκες στο περίπτερο με τα παραδοσιακά προϊόντα Πελοποννήσου «Μωραϊτικά» προσφέρονται με μοναδικό συνοδευτικό λίγο τριμμένο τυρί. Και αυτό είναι αρκετό για να καταπιείς την μπουκιά σου με κλειστά τα μάτια και να πεις αμέσως «Σας παρακαλώ, δώστε μου 5 πακέτα». Το χωριάτικο αλεύρι είναι από ένα μικρό αλευρόμυλο της περιοχής. Εκείνοι προσθέτουν φρέσκο γάλα και κάνουν τα μαγικά τους. Πήρα και κριθαράκι με δίκοκκο αλεύρι Ζέας και η γεύση του ήταν επίσης μια μικρή αποκάλυψη.
Ο κύριος Χαράλαμπος Τσάκωνας από τα παραδοσιακά «Το Χωριό», δεν πουλάει τίποτα στο περίπτερό του. «Δεν είναι σωστό», μου λέει «δίνω σε τόσα μαγαζιά χονδρική. Τι θα πουν αν τα πουλάω κι εδώ;». Τίμιος επιχειρηματίας, σκέφτηκα και αργότερα κατάλαβα γιατί μου φάνηκε τόσο σίγουρος για το προϊόν του, καθώς είχα την ευκαιρία και την τύχη να δοκιμάσω τον τραχανά του στο εστιατόριο του Φουγάρου. Πικάντικος, χυλωμένος και υπέροχος, έβγαλε ένα τέλειο πιάτο που έμεινε στη μνήμη μου. Κανένας σεφ δεν μαγειρεύει έτσι, εκτός κι αν έχει την καλύτερη πρώτη ύλη στη διάθεσή του. «Το Χωριό» διαθέτει εκτός από τραχανά (ξινό και γλυκό), χυλοπίτες, λαζάνια και κριθαράκι. Όπου τα βρείτε, τσακίστε τα. 6974472434
Μέλι
Η κυρία Γιάννα και ο άντρας της, Χρήστος παράγουν μέλι εδώ και 30 χρόνια. Θυμαρίσιο, ανθέων, ακόμη και από έλατο, είναι το μέλι που αναζητούμε όλοι μανιωδώς με το που πατάμε το πόδι μας στην επαρχία. Ν. Ροεινό Ναυπλίου, 27520 91079.
Η κυρία Μαρίνα και η κόρη της, Ελίνα, στο περίπτερο Ermionis είναι η τέταρτη (και η πέμπτη) γενιά της οικογένειας Μπαϊρακτάρη που ασχολείται με τη μελισσοκομία. Αυτή η ιστορία συνεχίζει από το 1924. Δοκιμάσαμε το θυμαρίσιο μέλι Ermionis (μία από τις καλύτερες ποικιλίες θυμαρίσιου μελιού της χώρας και βραβευμένο με Great Taste Award 2016), μέλι φθινοπωρινής ερείκης με γεύση που θύμιζε...καραμέλα βουτύρου και το σπάνιο μέλι από τα άνθη της χαρουπιάς που βρίσκεται στο κτήμα Μπαϊρακτάρη.
Αποστάγματα
Το 1869 ο Ιωάννης Καρώνης ιδρύει την ομώνυμη ποτοποιία. Πέντε γενιές και 148 (!) χρόνια αργότερα η αποσταγματοποιία εξακολουθεί, όχι μόνο να λειτουργεί αλλά και να παραμένει στην ίδια οικογένεια. Ο σημερινός ιδιοκτήτης, Γιάννης Καρώνης στο πρατήριο της ποτοποιίας στο κέντρο του Ναυπλίου μας αφηγείται τη μεγάλη ιστορία της οικογενειακής επιχείρησης, μας κερνάει λικέρ βύσσινο και μέντα, αναλύοντας παράλληλα τη διαδικασία παραγωγής του πιο ευπόλητου προϊόντος τους: του ούζου. Σπόροι γλυκάνισου, μάραθου, αστεροειδούς γλυκάνισου, και άλλων αρωματικών φυτών μπλέκονται γλυκά σε ένα καζάνι στους πρόποδες του Παλαμηδιού. Το αποτέλεσμα είναι ούζο διπλής απόσταξης με μεγάλη επίγευση, πλούσιο άρωμα και 44% περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Στο αποστακτήριο παράγονται επίσης εξαιρετικής ποιότητας τσίπουρο, brandy και δεκάδες λικέρ. Σταϊκοπούλου 16, Ναύπλιο, 2752 302851
Κρασιά
Από τη μια μεριά οι Μυκήνες, από την άλλη το Άργος και η Νεμέα. Εδώ, σε υψόμετρο 550 μέτρων βρίσκονται οι αμπελώνες της οικογένειας Σπύρου Φράγκου, που ξεκίνησε το δρόμο της στα μονοπάτια του κρασιού πριν 42 χρόνια. Παλιές και νέες ελληνικές ποικιλίες δίνουν κρασιά γεμάτα αρώματα και γεύση. Εντελώς συμπτωματικά το προηγούμενο βράδυ είχα δοκιμάσει σε ένα εστιατόριο της Αθήνας το Αγιωργίτικο «Αρχαίοι Τόποι» και μου έκανε τόση εντύπωση που το είχα σημειώσει για να το ερευνήσω. Την επόμενη μέρα βρέθηκα τυχαία μπροστά στο περίπτερο του παραγωγού. Μερικά πράγματα δεν είναι καθόλου τυχαία τελικά. Μαλαντρένι Αργολίδας, 27510 77333
«Το μεγάλο πρόβλημα του οινοποιού είναι ο χρόνος. Κάθε χρονιά αλλάζουν τα πάντα. Ο καιρός, το έδαφος, το μικροκλίμα». Ο κ. Κυριάκος Κορωνιώτης είναι χημικός μηχανικός και έχει σπουδάσει οινολογία. Το μικρόβιο, λέει, το κόλλησε όταν βρέθηκε σε ένα γαλλικό οινοποιείο. Εκεί κατάλαβε ότι ήθελε να γίνει οινοποιός. Έτσι, μετά από χρόνια στην Ολλανδία, γύρισε πίσω στον τόπο που μεγάλωσε. Έχτισε ένα σύγχρονο οινοποιείο και άρχισε, μαγεμένος, το ταξίδι. Μέχρι στιγμής ο Κυριάκος και η γυναίκα του, Γιούλα, βγάζουν τέσσερα κρασιά. Και είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Από το φινετσάτο 1300 B.C, ένα Ασύρτικο με πλούσια, φρουτώδη γεύση, στο ισορροπημένο Μοσχοφίλερο και από το βελούδινο Αγιωργίτικο Νεμέα στην εξωτική Malvasia, δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο είναι το αγαπημένο μου. Το κάθε ένα, έχει τον κατάδικό του, ξεχωριστό χαρακτήρα και αυτό βγαίνει στο ποτήρι, το καταλαβαίνει η γλώσσα, ακόμη περισσότερο το στόμα. «Όταν χρησιμοποιείς γηγενείς ποικιλίες και τις σέβεσαι, τόσο πιο αυθεντικό θα είναι το αποτέλεσμα. Η προσωπική μου θεωρία είναι ότι δεν κάνω χαρμάνια. Έτσι μπορείς να αναγνωρίζεις την ποικιλία και τον τρόπο παραγωγής. Να καταλάβεις ότι αυτό το ποτήρι μυρίζει Ελλάδα». Σύντομα περιμένουμε και την άφιξη ενός Syrah. «Αν και το Syrah είναι βασίλισσα», λέει ο Κυριάκος, «δεν βγαίνει από το παλάτι της όπως το Chardonnay ή το Merlot, που είναι λίγο gipsy και πάνε παντού καλά».
Λίγο πριν φύγουμε ο Κυριάκος προτείνει κάτι: «Έχει αναπτυχθεί μια τεράστια φιλολογία για το κρασί. Τι λέτε να εισάγουμε έναν όρο που έχουμε ξεχάσει όλοι; “Νόστιμο”. Αυτή τη λέξη την έχουμε βγάλει από την ορολογία του κρασιού. Μιλάμε για τανίνες, για σώμα, για οξύτητα. Δεν μιλάμε ποτέ για νοστιμιά. Κι όμως αυτός ο όρος λέει τα πάντα, γιατί αν κάτι δεν είναι σωστό, δεν είναι και νόστιμο». Στην υγειά της νοστιμιάς, λοιπόν.
*Ευχαριστούμε θερμά τον πολυχώρο Φουγάρο και την κυρία Φλωρίκα Κυριακοπούλου για τη φιλοξενία.
17°
