Το εστιατόριο του Jamie Oliver Kitchen στο Golden Hall σερβίρει πιάτα από όλο τον κόσμο φτιαγμένα με ελληνικά προϊόντα
Είναι τρομερός σταρ, χαρισματικός, λάμπει στην τηλεόραση στις οκτακόσιες διαφορετικές εκπομπές που έχει κάνει – στην Αγγλία, όπου τον ξέρουν και οι πέτρες. Όχι άδικα: ο Jamie Oliver μαγειρεύει πάαααρα πολύ ωραία, το λέει η αδερφή μου που έχει μακροχρόνιο εξπερτίζ στην καλή κουζίνα, και όλος ο κόσμος, τουλάχιστον ο κόσμος που έχει φάει στα εστιατόριά του. Σκέφτεται συνέχεια καινούργιες συνταγές, από απλές μέχρι κομπλικέ, και καταργεί ολομόναχος τον μύθο της φριχτής/βαρετής αγγλικής κουζίνας – αν ένας Άγγλος ξέρει να φιλοτεχνεί αριστουργήματα με μια πατάτα, πέντε κάπαρες κι ένα κεφτεδάκι, είναι ο Jamie Oliver.
Το εστιατόριο του Jamie Oliver στην Αθήνα
Στο καινούργιο «Jamie Oliver Kitchen» στο Golden Hall δοκίμασα καμιά δεκαπενταριά διαφορετικά πιάτα, κι ενώ δεν είμαι το κοινό που τρώει σε εμπορικά κέντρα, για την ακρίβεια ενώ είμαι το κοινό που τρώει στο σπίτι του… το βρήκα πολύ σένιο το μαγαζί. Απλό, χωρίς την τρελή βαβούρα ενός εμπορικού κέντρου, ήρεμο σαν ατμόσφαιρα, και με ωραίες, διαφορετικές γεύσεις: λαβράκι μαριναρισμένο και τρομερά λεπτοκομμένο με καυτερή πιπερίτσα, σαλάτα με κινόα αλλά όμως και με πολλά άλλα πράγματα μέσα όπως αβοκάντο, ξηρούς καρπούς και κάτι πολύ νόστιμο που δεν καταλάβαμε τι ήταν ακριβώς αλλά ήταν τέλειο, τρίχρωμες ντομάτες με mozzarella buffala, κριθαρότο με γαρίδες (σε σουβλάκι), ένα δροσερό ορεκτικό με τρία είδη παντζαριού πάνω σε γιαούρτι – τα σκίσαμε όλα, κι ακόμα ήμασταν στα πρώτα.
Τι θα φας στο Jamie Oliver Kitchen;
Ο «σολομός σε βελούδινη σάλτσα ψαριού με μαύρο ρύζι», που πήρα για κυρίως πιάτο ήταν υπέροχος, και η «μπριζόλα rib eye ωρίμανσης» που προτίμησαν τα αγόρια ήτανε, λέει, εξαίσιο. Ο executive chef Κυριάκος Κυριακού, που έχει συνεργαστεί πολλά χρόνια με τον Oliver σε διάφορα μέρη του κόσμου, μας εξηγούσε τι περιέχει κάθε πιάτο και πώς η ιδέα είναι να συνδυάζεται το εξωτικό στοιχείο, από την κουζίνα του Μπαλί, πχ., με το ελληνικό, ως προς τα υλικά και τη γεύση. «Τα ταξίδια του Jamie Oliver σε όλο τον κόσμο ήταν η έμπνευση για αυτό το εστιατόριο», ήταν το συμπέρασμα.
Κερασάκι στην τούρτα πάντως ήταν τα επιδόρπια, με τοπ-τοπ ένα lemon meringue pie, και σόρι που το γράφω στα αγγλικά, το «λεμονόπιτα με μαρένγκα» κάπως χάνει σε αίγλη, και είναι κρίμα. Η δυσκολία, στα εμπορικά κέντρα, είναι ότι πηγαίνουν πολλοί πιτσιρικάδες συν οι πολλές οικογένειες με μικρά παιδιά και καροτσάκια με ακόμα μικρότερα παιδιά, και σκέφτονται ότι το γκουρμέ είναι σίγουρα πανάκριβο, ενώ δεν είναι: οι τιμές στον κατάλογο είναι λογικές, με ακριβότερο πιάτο το (τεράστιο όμως) rib eye στα 34 ευρώ, και με ένα σωρό άλλα πιάτα γύρω στο δεκάρικο. Το φαγητό είναι κανονικά αυτό που λένε «προσιτό γκουρμέ», το επιβλέπει ο ίδιος ο Ολιβεράκος, που αγαπάει, λέει, την Ελληνική κουζίνα και εμπνέεται από τα παραδοσιακά μας φαγητά. Εκτός που μοιάζει με αρκουδάκι από διαφήμιση μαλακτικού όταν χαμογελάει, και θέλεις να του κάνεις γούτσου-γούτσου. Άσχετο, αλλά να τα λέμε κι αυτά.
15°
