Grand Prix Βαρκελώνης: Ο Όσκαρ Πιάστρι στην πέμπτη νίκη της σεζόν με δεύτερο τον Λάντο Νόρις, τρίτο τον Λεκλέρ και δέκατο τον Φερστάπεν
Ο ένατος αγώνας της χρονιάς, ο χιλιοστός εκατοστός τριακοστός τρίτος (1.133) σε απόλυτη αρίθμηση της Formula 1, διεξήχθη την Κυριακή 01 Ιουνίου 2025 στην πίστα Circuit de Barcelona-Catalunya, στην Ισπανία. Ο Μαξ Φερστάπεν είχε καταφέρει να προηγείται στις προτιμήσεις του κοινού ως οδηγός της ημέρας μέχρι την επανεκκίνηση του αγώνα μετά την εγκατάλειψη του Κίμι Αντονέλι, κάνοντας όχι μόνο μία υποδειγματική εμφάνιση αλλά διεκδικώντας με αξιώσεις κάτι καλύτερο από την τρίτη θέση. Ωστόσο, αν και τους τελευταίους έξι γύρους κατάφερε να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία στις καρδιές των θεατών έχασε εννέα πολύτιμους βαθμούς για τη συνέχεια του πρωταθλήματος, αφού η τιμωρία των δέκα δευτερολέπτων για την παιδικά εκδικητική συμπεριφορά του στον Τζoρτζ Ράσελ, τον έφερε στη δέκατη θέση του τερματισμού. Η επιλογή της Red Bull μετά την εμφάνιση του αυτοκινήτου ασφαλείας (Safety Car) να βάλει τον Φερστάπεν στα pits, στον 55ο γύρο, εκ των υστέρων φαίνεται λανθασμένη. Μετά την τριπλή αλλαγή ελαστικών που είχε πραγματοποιήσει ο Φερστάπεν είχαν απομείνει στα ράφια δύο σετ «μαλακής» γόμας και ένα σετ «σκληρής». Φαίνεται πως τα δύο σετ ήταν τόσο μεταχειρισμένα -είχαν χρησιμοποιηθεί κατά το γύρο προθέρμανσης και στο Qualifying του Σαββάτου- που αποκλείστηκαν ως επιλογή. Όταν είδε ο Φερστάπεν το λευκό σιρίτι βγαίνοντας στην πίστα δεν πίστευε στα μάτια του. Ήξερε ότι ήταν καταδικασμένος να υποφέρει την πίεση του Λεκλέρ. Εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι θα τον πίεζε και ο Ράσελ.
Η Χάνα Σμιτς, έχοντας στη διάθεσή της έναν οδηγό σαν τον Ολλανδό, είχε πειστεί ότι με την τακτική του τριπλού pit stop θα πίεζε τις δύο McLaren· η Βρετανή μηχανικός ανέλαβε επίσημα το ρόλο της επικεφαλής στρατηγικής της Red Bull Racing τον Οκτώβριο του 2024, μετά την αποχώρηση του προκατόχου της, Γουίλ Κόρτνεϊ (Will Courtenay), ο οποίος μετακινήθηκε στη McLaren ως αθλητικός διευθυντής. Ο Φερστάπεν την είχε δικαιώσει. Κάλυψε τα 22 δευτερόλεπτα της επιπλέον στάσης και ήταν 2,5 δευτερόλεπτα πίσω από τον Λάντο Νόρις και 6 πίσω από τον Όσκαρ Πιάστρι. Η εγκατάλειψη του Αντονέλι -είναι η δεύτερη στους τελευταίους τρεις αγώνες, χωρίς δική του υπαιτιότητα- εμφάνισε, εκτός από το αυτοκίνητο ασφαλείας, τον ανώριμο χαρακτήρα του ιδιοφυούς πιλότου. Ήθελε να βγει, κυριολεκτικώς, από τη «λιβρέα» του (τα διακριτικά του αυτοκινήτου και της ομάδας). Ήθελε να «σπρώξει» τον Λεκλέρ στη βρώμικη μεριά του δρόμου και να «πατήσει» τον Ράσελ αναγκαζόμενος να του παραχωρήσει τη θέση στην πίστα. Ενεργώντας όπως ένα κακομαθημένο που αρνείται να δεχτεί κανόνες και στερείται ανεκτικότητας και υπομονής. Πολλές φορές ενάντια στο προσωπικό του συμφέρον. Στην προκειμένη περίπτωση απομακρύνθηκε εννέα επιπλέον βαθμούς από τους πρωτοπόρους λόγω της δίκαιης και αναμενόμενης τιμωρίας της αφαίρεσης των δέκα δευτερολέπτων.
Το αυτοκίνητο ασφαλείας, 12 γύρους πριν το τέλος του Grand Prix της Ισπανίας, ανακάτεψε τα πράγματα αλλά δεν άλλαξε την πρώτη θέση της McLaren, καθώς ο Όσκαρ Πιάστρι μετέτρεψε την pole position σε μια πειστική νίκη μπροστά από τον συμπαίκτη του, Λάντο Νόρις. Η νέα τεχνική οδηγία για την ευκαμψία των πτερυγίων, που κάποιοι περίμεναν να κάνει τη διαφορά, δεν άλλαξε τα πράγματα. Η προσθήκη ενός επιπλέον στηρίγματος στο μπροστινό φτερό της McLaren προκειμένου να πληροί τη νέα απαίτηση κόστισε στην ομάδα περίπου 50 λίρες και σχεδόν καθόλου χρόνο γύρου. Τουλάχιστον όχι στις κατατακτήριες. Ίσως στον αγώνα, καθώς δεσμεύτηκε για δύο pit stop σε μια ζεστή μέρα σε μια γρήγορη πίστα με «μακριές» στροφές, και η Red Bull -που δεν είχε τίποτα να χάσει, δεδομένου του σημαντικού πλεονεκτήματος της McLaren σε ταχύτητα- επέλεξε αντίθετα τρία pit stop για τον Φερστάπεν.
Η στρατηγική των τριών pits δεν ήταν, θεωρητικά, ταχύτερη. Αλλά άξιζε τον κόπο, όταν όλοι ήταν ακόμη πιο αβέβαιοι από το συνηθισμένο σχετικά με το ρυθμό φθοράς των ελαστικών; Οταν η νέα τεχνική οδηγία ενδέχεται να ενίσχυσε το φαινόμενο της υποστροφής στις αργές στροφές και της υπερστροφής στις γρήγορες, κάτι που σίγουρα σήμαινε μεγαλύτερη φθορά των ελαστικών;
Όπως αποδείχθηκε, ο συνδυασμός των τριών pit stop και της ασταμάτητης πίεσης του Φερστάπεν έβαλε τη McLaren υπό πραγματική πίεση. Ήταν αρκετά γρήγορος στο δεύτερο stint του, ώστε όταν η McLaren ζήτησε από τους οδηγούς της να πιέσουν λίγο περισσότερο προκειμένου να εξασφαλίσουν μια πιο άνετη διαφορά, τόσο ο Πιάστρι όσο και ο Νόρις απάντησαν ότι δεν πίστευαν ότι μπορούσαν να πιέσουν πολύ περισσότερο, δεδομένης της φθοράς των ελαστικών και τον αριθμό των γύρων που χρειάζονταν για να πετύχει η τακτική. Ο Φερστάπεν είχε κερδίσει στη μάχη για την επικράτηση με τον Νόρις στην πρώτη στροφή. Πήρε θέση πίσω από τον Πιάστρι. Ο Νόρις χρειάστηκε 13 γύρους για να βρει τρόπο να προσπεράσει τη Red Bull, οπότε ο ομόσταυλός του είχε ήδη δημιουργήσει ένα προβάδισμα τεσσάρων δευτερολέπτων. Κατάφερε να το διατηρήσει σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Τελικά, η πρόκληση του Φερστάπεν εξασθένησε αρκετά ώστε να επιτρέψει στη McLaren να αναπνεύσει ξανά. Και έτσι θα ήταν, με τον Μαξ να καταλαμβάνει την τιμητική τρίτη θέση, έχοντας ασκήσει πίεση στη McLaren για λίγο και ευρισκόμενος άνετα μπροστά από τη μάχη μεταξύ Ferrari και Mercedes.
Όμως, τότε ήρθε η μοιραία απώλεια πίεσης λαδιού στη Mercedes του Κίμι Αντονέλι που βρισκόταν στην έβδομη θέση, και η εμφάνιση του Safety Car που προκάλεσε. Αυτό τιμώρησε σκληρά την Red Bull με τις τρεις στάσεις, καθώς η ομάδα δεν είχε πλέον μαλακά ή μεσαία ελαστικά και ήταν επιτακτική ανάγκη για όλους να μπουν στα pits για νέα ελαστικά. Διαφορετικά θα ήταν σε μειονεκτική θέση στην επανεκκίνηση. Το μόνο που είχε απομείνει στον Φερστάπεν ήταν ένα σετ καινούρια σκληρά ελαστικά. «Γιατί;» ρώτησε μέσω ασυρμάτου όταν συνειδητοποίησε ότι οι ρίγες στα πλαϊνά των ελαστικών ήταν λευκές, ενώ κυκλοφορούσε πίσω από το αυτοκίνητο ασφαλείας. «Ήταν η μόνη μας επιλογή», απάντησε ο μηχανικός του Τζιανπιέρο Λαμπιάζε. Υπήρχε και μια άλλη επιλογή, φυσικά, που ήταν να μείνει στην πίστα, να πάρει το προβάδισμα και να πολεμήσει τις McLaren με τα καινούργια τους (μαλακά) ελαστικά. Σίγουρα θα τον είχαν προσπεράσει γρήγορα, δεδομένου του υψηλού ρυθμού φθοράς και της διαφοράς απόδοσης μεταξύ ενός καινούργιου και ενός χρησιμοποιημένου σετ.
Αλλά αν υποθέσουμε ότι είχαν πράγματι προσπεράσει, θα είχε μια ευκαιρία να κρατήσει το υπόλοιπο γκρουπ πίσω του. Αυτά βεβαίως είναι εκ των υστέρων σκέψεις, αλλά ο Φερστάπεν ήταν εμφανώς απογοητευμένος όταν συνειδητοποίησε την πρόκληση που αντιμετώπιζε μετά την επανεκκίνηση.
Ο Φερστάπεν έκανε ό,τι μπορούσε για να δημιουργήσει θερμότητα. Ο Σαρλ Λεκλέρ, που τον ακολουθούσε από κοντά, παρέμεινε σε ευθεία γραμμή για να μην υπερθερμανθούν τα φρέσκα μαλακά ελαστικά της Ferrari. Ο Πιάστρι επιδείνωσε την κατάσταση του Φερστάπεν σε αυτόν το γύρο προετοιμασίας, επιβραδύνοντας το ρυθμό μέχρι το τέλος του γύρου, με αποτέλεσμα ο Φερστάπεν να χάσει τη θερμότητα που είχε καταφέρει να δημιουργήσει στα ελαστικά. Έτσι, καθώς έστριβε στην τελευταία στροφή και έβαζε δύναμη, η υποστροφή που είχε αποκτήσει μετατράπηκε σε υπερστροφή, την οποία κατάφερε να ελέγξει. Η απώλεια της ταχύτητας σήμαινε ότι ο Λεκλέρ βρέθηκε σχεδόν αμέσως δίπλα του. Ακολούθησε ένα παιχνίδι έντονης διεκδίκησης με προσπάθεια του Ολλανδού να σπρώξει τον Μονεγάσκο στη «βρώμικη» πλευρά της πίστας. Καθώς η Ferrari έμπαινε με ταχύτητα στην εσωτερική τής στροφής 1, ο Ράσελ μπήκε με δύναμη, ο Φερστάπεν βγήκε εκτός πίστας στον παράδρομο και επανήλθε μπροστά από τη Mercedes, αλλά πίσω από τη Ferrari.
Η χορογραφία του συμβάντος, ποιος άγγιξε ποιον στην ευθεία, ποιος ήταν μπροστά ή δεν ήταν στη στροφή 1 και τι σήμαινε αυτό από την άποψη των οδηγικών κανόνων ήταν το ένα θέμα. Η συναισθηματική αντίδραση του Φερστάπεν στην κακή τύχη που του έφερε η μοίρα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Ακριβώς τη στιγμή που επέμενε ότι ο Λεκλέρ τον είχε χτυπήσει (δεν το είχε κάνει, αλλά απλώς είχε κρατήσει τη γραμμή του και αρνήθηκε να μετακινηθεί όταν ο Φερστάπεν προσπάθησε να τον σπρώξει στο βρώμικο μέρος της πίστας) και ότι έπρεπε να του δώσει πίσω την τρίτη θέση, η ομάδα τού είπε ότι έπρεπε να δώσει την τέταρτη θέση στον Ράσελ! (Οι αγωνοδίκες δήλωσαν αργότερα ότι δεν είχαν την πρόθεση να επιβάλουν ποινή για το περιστατικό στη στροφή 1, αλλά η Red Bull, βέβαιη για την τιμωρία, ενήργησε με δική της πρωτοβουλία). Εξοργισμένος ο Φερστάπεν άφησε χώρο για τον Ράσελ στη στροφή 5, πριν τον χτυπήσει σκληρά όταν τον πλησίασε. Στη συνέχεια, παραχώρησε τη θέση του.
Δυσαρεστημένος με την επιδείνωση της ισορροπίας του αυτοκινήτου και με ένα μηχανικό πρόβλημα που η Ferrari δεν θέλησε να προσδιορίσει, ο Χάμιλτον έμεινε πίσω από τον Λεκλέρ και αργότερα υπερκεράστηκε από τον Ράσελ, πριν την τελευταία ενέδρα του Χούλκενμπεργκ, ο οποίος πήρε τελικά την πέμπτη θέση.
Δεν ήταν καλή μέρα για τον Χάμιλτον. Ούτε για τον Φερστάπεν. Αλλά ήταν εξαιρετική μέρα για τον Πιάστρι και τη McLaren.
Οι αγώνες θα συνεχιστούν 13 έως 15 Ιουνίου στην πίστα Circuit Gilles-Villeneuve στο Μόντρεαλ. Η γρήγορη πίστα με χαμηλή αεροδυναμική αντίσταση είναι μια από τις αγαπημένες των οδηγών. Η πίστα έχει πολλές στροφές, πολλά σικέιν που απαιτούν έντονο φρενάρισμα και τη διάσημη φουρκέτα που δοκιμάζει τα φρένα. Ωστόσο, μετά τις στροφές, η πίστα είναι γρήγορη και ομαλή, ενώ το πιο εμβληματικό σημείο της κυκλικής διαδρομής βρίσκεται ακριβώς στο τέλος του γύρου: το «Τείχος των Πρωταθλητών», που πήρε το όνομά του από τις εξόδους του Ντέιμον Χιλ, του Ζακ Βιλνέβ και του Μίκαελ Σουμάχερ κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου του Grand Prix του Καναδά το 1999.
Σε 14 ή σε 9 μήνες οι Κινέζοι μπορούν να κατασκευάσουν ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο που παράγει πολύ υψηλού επιπέδου προϊόντα με απίθανη σχέση ποιότητας-τιμής
Ο πρωταθλητής του WRC του 2019 ανακοίνωσε ένα διάλειμμα από τους αγώνες ράλι, τερματίζοντας μια καριέρα 18 ετών, λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση του FORUM8 Ράλλυ Ιαπωνίας
13°
