Οι The New York Times χαρακτήρισαν τον John Verdon «αριστοτέχνη». Όχι χωρίς λόγο, αφού ο ήρωάς του, ο δαιμόνιος ντετέκτιβ Ντέιβ Γκάρνεϊ, είναι διάσημος. Οι ιστορίες του συνδυάζουν ιδανικά τα αιχμηρά κοινωνικά σχόλια των νουάρ αστυνομικών μυθιστορημάτων με την απόλαυση που προσφέρουν τα κλασικά whodunit μυστήρια. Ο John Verdon, πρώην στέλεχος διαφημιστικής εταιρείας του Μανχάταν, ζει με τη γυναίκα του σε μια ορεινή περιοχή στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Τα μυθιστορήματά του Σκέψου έναν Αριθμό, Κράτα τα Μάτια σου Κλειστά, Άσε το Διάβολο Ήσυχο, Ο Πίτερ Παν Πρέπει να Πεθάνει και Η Λίμνη των Λύκων έχουν γίνει διεθνή best sellers (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα). Το τελευταίο του «Ο λευκός ποταμός φλέγεται» είναι το πιο προκλητικό και επίκαιρο απ’ όλα. Η A.V. μίλησε με τον συγγραφέα.
John Verdon, θα μας περιγράψετε μια τυπική σας ημέρα;
Χθες ξύπνησα με την αυγή, τάισα τις γάτες μας, έβαλα φρέσκο νερό στις κότες και τράβηξα έξω από τον αχυρώνα το εκχιονιστικό μηχάνημα για τη συντήρησή του, καθώς ο χειμώνας πλησιάζει (έχουμε πολλά χιόνια εδώ στα βουνά, βόρεια της Νέας Υόρκης). Μετά έφαγα πρωινό και για τις επόμενες δύο ώρες περίπου δούλευα στο καινούργιο βιβλίο του Dave Gurney. Ακολούθησαν κάποιες ακόμη δουλειές, κυρίως ρουτίνας, γύρω στο κτήμα, και μετά μεσημεριανό. Δύο δέντρα είχαν πέσει στα όρια ενός χωραφιού μας από τις πρόσφατες καταιγίδες, έτσι έπρεπε να πάω το απόγευμα με το τρακτέρ μου και το αλυσοπρίονο. Όταν τελείωσε κι αυτό, έκατσα να απολαύσω μερικές σελίδες του υπέροχου βιβλίου που διαβάζω, του Φίλιπ Ροθ, το «American Pastoral». Το βράδυ πια, έκατσα δυο ώρες ακόμη να δουλέψω το μυθιστόρημά μου.
Τι σας έκανε να φύγετε από τη Νέα Υόρκη, αναζητώντας έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο ζωής;
Μας άρεσαν πάντα, σε μένα και στη γυναίκα μου, οι μικρές αποδράσεις από τον θόρυβο και τα πλήθη της μεγαλούπολης και τις οργανώναμε συχνά. Μόλις λοιπόν συνταξιοδοτηθήκαμε, αρχίσαμε να ψάχνουμε για σπίτι σε μια πιο όμορφη και ήσυχη περιοχή. Σταθήκαμε τυχεροί που βρήκαμε ένα μέρος που αγαπάμε εξίσου και οι δυο. Το νερό είναι πεντακάθαρο, ο αέρας φρέσκος, δεν υπάρχουν αυτοκίνητα και κίνηση, και ο μοναδικός ήχος που ακούς είναι τα τραγούδια των πουλιών και ο άνεμος στα δέντρα.
Αστυνομικά θρίλερ. Πώς προέκυψαν;
Είναι το είδος των μυθιστορημάτων που μου αρέσει πολύ να διαβάζω. Μετακομίζοντας εδώ, στα βουνά, διάβασα πολλά περισσότερα αστυνομικά βιβλία και σύντομα άρχισα να αντιλαμβάνομαι καλύτερα και τη δομή τους. Η γυναίκα μου με ενθάρρυνε να γράψω κι εγώ ένα, και έτσι πέρασα τα δύο επόμενα χρόνια γράφοντας το «Σκέψου έναν αριθμό», το οποίο, προς μεγάλη μου έκπληξη, έγινε παγκόσμια επιτυχία. Η δημιουργία του Gurney και των βιβλίων του ήταν αναπόφευκτη.
Υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος συγγραφέας που να επηρέασε τη γραφή σας;
Μάλλον όχι. Απ’ όσο ξέρω, η «φωνή» είναι εντελώς δική μου.
Υπάρχει αρχικός σχεδιασμός στις ιστορίες σας ή ξεκινάτε το γράψιμο και όπου σας οδηγήσει αυτό;
Όλα τα σημαντικά γεγονότα και στοιχεία έχουν ήδη κατασταλάξει στο μυαλό μου. Λεπτομέρειες όμως που αφορούν στις σχέσεις των χαρακτήρων μεταξύ τους, τις αλληλεπιδράσεις και, ιδιαίτερα, κάποιοι συναισθηματικά φορτισμένοι διάλογοι, γράφονται σε πιο αυθόρμητο τέμπο.
Έπαιξε ρόλο το μέρος που ζείτε στην πιο ρεαλιστική απόδοση της ατμόσφαιρας των βιβλίων σας;
Σίγουρα. Ο Dave και η Madeleine Gurney ζουν σε μια αγροτική περιοχή παρόμοια με αυτή στην οποία ζω εγώ και η γυναίκα μου. Πολλές από τις περιγραφές, οι λόφοι, οι κοιλάδες, οι διάσπαρτες παλιές φάρμες, στο βιβλίο, θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι τα τοπία εκείνα που βλέπω εγώ καθημερινά.
Μοιράζεστε κοινά στοιχεία εσείς και η γυναίκα σας με τον Dave και τη Madeleine Gurney; Υπάρχουν κάποιες ομοιότητες. Όπως και ο Dave, είμαι κι εγώ πολύ σχολαστικός άνθρωπος, κάποιος που του αρέσει να αναλύει, να εμβαθύνει και να ανακαλύπτει πράγματα και καταστάσεις. Η γυναίκα μου μοιάζει περισσότερο στη Madeleine, πιο συναισθηματική, πιο εκδηλωτική, πιο κοντά στη φύση, ένας άνθρωπος που ζει τη στιγμή.
Αν θέλατε να περιγράψετε το «Ο λευκός ποταμός φλέγεται» με τρία επίθετα, ποια θα ήταν αυτά;
Δυνατό. Αμφιλεγόμενο. Επίκαιρο.
Ποια τρία πράγματα πρέπει να περιμένουν οι αναγνώστες από ένα μυθιστόρημα του John Verdon;
Ανατροπές, ανατροπές και ανατροπές – γιατί τα εγκλήματα στις ιστορίες του Gurney δεν είναι ποτέ αυτό που φαίνονται.
Τα μυθιστορήματά σας είναι καθηλωτικά, συγκλονιστικά. Πόσο δύσκολο είναι να διατηρήσετε τις εντάσεις μέχρι το τέλος;
Δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αρκεί να θυμάμαι πως το πιο σημαντικό στοιχείο στην εξέλιξη μιας ιστορίας είναι οι συγκρούσεις και οι αντιθέσεις, σε κάθε σκηνή, σε κάθε σελίδα. Χωρίς συγκρούσεις, δεν υπάρχει ένταση. Με συγκρούσεις, υπάρχει πάντα ένταση.
Είστε άνθρωπος της οργάνωσης και της ρουτίνας ή σας αρέσει να ζείτε αυθόρμητα;
Η ελευθερία και ο αυθορμητισμός μού ταίριαζαν περισσότερο όταν ήμουν νέος. Τώρα είμαι ερωτευμένος με τη ρουτίνα μου.
Αγαπημένοι συγγραφείς αστυνομικών θρίλερ και αγαπημένες σειρές βιβλίων;
Αγαπημένοι συγγραφείς, θα δείτε παρακάτω, στην ερώτηση 14. Οι ιστορίες του Σέρλοκ Χολμς είναι οι αγαπημένες μου.
Τι θα σας έκανε να αφήσετε ένα βιβλίο στην άκρη χωρίς να το τελειώσετε;
Η άχαρη, άτσαλη γραφή του.
Ποιους συγγραφείς της πρώιμης αστυνομικής λογοτεχνίας θα θέλατε να έχετε συναντήσει; Φυσικά τον Άρθουρ Κόναν Ντόιλ. Αλλά και τον Ρέιμοντ Τσάντλερ και τον Ρος Μακντόναλντ.
Πάνω σε τι εργάζεστε τώρα;
Ο Dave Gurney καλείται να λύσει το μυστήριο ενός φόνου για τον οποίο όλα τα στοιχεία οδηγούν σε έναν άντρα, που όμως πέθανε μια ημέρα πριν διαπραχθεί το έγκλημα.
14°
