Ο Δημήτρης Σίμος ανοίγει την αυλαία στη νέα εποχή των BELL Best Seller με «Τα Βατράχια», το πρώτο βιβλίο της σειράς «Σκοτεινά νερά» με ήρωα τον αστυνόμο Καπετάνο. Ένα καθηλωτικό αστυνομικό μυθιστόρημα που κέρδισε πρόσφατα την πρώτη θέση στον πανελλήνιο διαγωνισμό μυθιστορήματος «Ασημένια Σελίδα» και ακολουθεί την τρελή πορεία των νερών της Χαλκίδας. Ο ίδιος μας μιλά για όλα και μας δίνει αποκλειστικές πληροφορίες για το δεύτερο μυθιστόρημα που θα κυκλοφορήσει τον Μάιο.
Γιατί ασχολήθηκες με τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων;
Νομίζω πως όλο αυτό ξεκίνησε από μια υποσυνείδητη έλξη που ένιωθα από μικρό παιδί για τη noir ατμόσφαιρα. Είμαι αρκετά «οπτικός» τύπος και πάντα προτιμούσα ταινίες και τηλεοπτικές σειρές με μια πιο σκοτεινή φωτογραφική επιμέλεια. Αν μπορούσα να δώσω μια και μόνο απάντηση στο τι είναι αυτό που ορίζει τον όρο αστυνομικό μυθιστόρημα, θα έλεγα η ατμόσφαιρα. Αυτήν την ατμόσφαιρα θέλω να αναπαράγω στα βιβλία μου. Συνειδητά πια, θα έλεγα πως οι σπουδές μου στον κλάδο των θετικών επιστημών, έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο στην αγάπη μου για τη δημιουργία «εξισώσεων» που χρήζουν επίλυσης.
Δεν φοβήθηκες να γράψεις ένα μυθιστόρημα αστυνομικής λογοτεχνίας σε μια εποχή που το αναγνωστικό κοινό επιλέγει περισσότερο τους ξένους συγγραφείς σε αυτό το είδος;
Απεναντίας αυτό με ώθησε. Κάθε συγγραφέας είναι πρώτα από όλα αναγνώστης. Σαν αναγνώστης κι εγώ λοιπόν, διάβασα πολλά ξένα ‘’best seller’’ που ποιοτικά -κατά την γνώμη μου πάντα- ήταν κάτω του μετρίου. Ήξερα πως μπορούσε η ελληνική αστυνομική λογοτεχνία να δώσει καλύτερα κείμενα. Αυτό προσπάθησα να κάνω. Να φέρω κάτι νέο και ελληνικό. Μένει να μάθουμε αν τα κατάφερα.
«Τα βατράχια» είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στη Χαλκίδα. Γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη περιοχή;
Χαλκίδα-Αλιβέρι θα έλεγα πιο σωστά. Γοητεύομαι από τις φυσικές ομορφιές της ελληνικής επαρχίας και των νησιών. Η Χαλκίδα είναι ένα ιδιαίτερο μέρος. Ένας μέρος που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως προάστιο της Αθήνας και συγχρόνως να εντοπίσεις όλα τα κοινωνικά γνωρίσματα της μικρής κοινωνίας. Αυτό ήθελα να εκμεταλλευτώ: το τόσο κοντά αλλά και συγχρόνως το τόσο μακριά από το μητροπολιτικό κέντρο. Η Εύβοια, ως γνωστόν, αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας μας. Οι δυνατότητες και οι προοπτικές της εξέλιξης μιας αστυνομικής σειράς σε νησί, με γοήτευσαν από την αρχή. Η δεύτερη ιστορία του αστυνόμου Καπετάνου μάλιστα εξελίσσεται σε Χαλκίδα-Κάρυστο. Για άλλη μια φορά όμως επιμένω στην ατμόσφαιρα. Έχεις επισκεφτεί νησί χειμώνα υπό βροχή;
Ναι, και καταλαβαίνω ακριβώς τι θέλεις να πεις. Τώρα, όσον αφορά τον πρωταγωνιστή σου, ο αστυνόμος Καπετάνος είναι μια οικεία φυσιογνωμία. Είναι ο αστυνομικός της διπλανής πόρτας που με μεθοδικότητα και πείσμα προσπαθεί να εξιχνιάσει τα εγκλήματα. Πώς αποφάσισες να ρισκάρεις και να ξεφύγεις από το στερεότυπο των τελευταίων ετών που θέλει τον πρωταγωνιστή να είναι έρμαιο των καταχρήσεων και με ασύλληπτες ικανότητες εξιχνίασης;
Από την πρώτη στιγμή ήθελα να φτιάξω τον ήρωα της διπλανής πόρτας. Ναι μεν άνθρωπο με πάθη, αλλά μένοντας πάντα σε ένα ρεαλιστικό επίπεδο. Αυτός ήταν ο στόχος μου. Ήρωες αξιομνημόνευτοι, αλλά όχι ψεύτικοι. Βουτηγμένοι σε έναν κόσμο σκληρό και ανήθικο. Εκεί που οι επιλογές ορίζουν τη μοίρα άλλων ζωών. Οι ανθρώπινες αποφάσεις στο κέντρο της ιστορίας μου.
Ποια στοιχεία του αστυνόμου Καπετάνου ζηλεύεις;
Τον αυτοσαρκασμό του. Το πόσο καλά γνωρίζει τα πάθη και τις αδυναμίες του και τον ειρωνικό τρόπο που τις εξωτερικεύει.
Ακολουθείς κάποια σχολή στον τρόπο γραφής και προσέγγισης της υπόθεσής σου;
Σίγουρα ναι. Παρθενογένεση δεν υπάρχει, αλλά ακόμα δεν έχω βρει τη σχολή που θα μπορούσα να σου πω. Νομίζω πως έχω επηρεαστεί σε αρκετό βαθμό από τον Πέτρο Μάρκαρη και τον αστυνόμο Χαρίτο, με μια πιο σύγχρονη απόδοση πλοκής.
Επηρεάζεσαι από τους ανθρώπους που εμπιστεύεσαι κατά το χτίσιμο της ιστορίας σου ή ακολουθείς πιστά τη γραμμή που έχεις στο μυαλό σου;
Επηρεάζομαι από την ίδια τη ζωή και από το περιβάλλον μου. Μεταβλητοί παράγοντες, άρα και οι ιστορίες μου δεν είναι ποτέ ίδιες την ίδια μέρα που ξεκίνησαν με τη μέρα που τελείωσαν.
Όταν δίνεις ζωή σε μια υπόθεσή σου, σκέφτεσαι τι θα ήθελε να διαβάσει το κοινό ή αφήνεις τους ήρωές σου να σε οδηγήσουν όπου θέλουν εκείνοι;
Σκέφτομαι τι θα ήθελα να διαβάσω εγώ. Είναι εγωκεντρικό, το ξέρω, αλλά πάντα γράφω το αστυνομικό μυθιστόρημα που θα ήθελα εγώ να διαβάσω και δεν το βρίσκω.
Νέα εκδοτική στέγη εγκαινιάζοντας ταυτόχρονα και μια νέα εποχή για τα Bell Best Seller. Ποια στοιχεία σε κέρδισαν στην επαφή σου με τις εκδόσεις Bell και πώς αισθάνεσαι που το βιβλίο σου επιλέχθηκε να παρουσιάσει μια νέα, σύγχρονη και προσιτή μορφή βιβλίων;
Είμαι πολύ χαρούμενος και ευλογημένος με αυτή τη συνεργασία. Όλη η ομάδα και ειδικότερα ο Διευθυντής εκδοτικού τμήματος Χάρης Νικολακάκης πιστεύουν σε εμένα, στα κείμενά μου - μου δίνουν χώρο να δημιουργήσω και τους ευχαριστώ για αυτό. Όλοι προσπαθούμε μαζί για να πάρει το ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα τη θέση που του αξίζει. Εξάλλου Βell σημαίνει αστυνομικό μυθιστόρημα. Είναι η ιστορία των μεγάλων ξένων συγγραφέων στη χώρα μας και τιμή μου που με εμπιστεύτηκαν ως τον πρώτο Έλληνα σε crime σειρά.
Οι εκδόσεις Bell ανακοίνωσαν πως τον Μάιο θα κυκλοφορήσει και το δεύτερο μέρος της σειράς «Σκοτεινά νερά». Θα μας δώσεις μια αποκλειστική πληροφορία για τη νέα υπόθεση που καλείται να εξιχνιάσει ο αστυνόμος Καπετάνος;
Αδελφικές σχέσεις και κρυφά μυστικά ακόμα και από ίδιο σου το αίμα, την ίδια στιγμή που στο αίμα ενός θύματος ανακαλύπτεται μια περίεργη ναρκωτική ουσία. Ένας παλιός συνάδελφος του Καπετάνου εμφανίζεται στη ζωή του θυμίζοντάς του την ανηθικότητα μιας παλιάς εποχής χωρίς κανόνες. Ταξικές δομές που κατακερματίζονται και ήρωες που πασχίζουν να βρεθούν στην σκάλα που θα τους οδηγήσει στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας. Άγρια ψάρια, έτοιμα να καταβροχθίσουν τα μικρά.
Χίλντα Παπαδημητρίου. Δημήτρης Μαμαλούκας. Βαγγέλης Γιαννίσης. Τρεις συγγραφείς με ιδιαίτερες πένες σε τίμησαν με τα διηγήματά τους σε αυτή τη νέα έκδοση του βιβλίου σου. Πες μου μια φράση για τον καθένα.
Μια φράση τους αδικεί, αλλά αφού πρέπει να περιοριστώ θα το κάνω.
Χίλντα Παπαδημητρίου: Η Κυρία της νέας αστυνομικής λογοτεχνίας. Το πρώτο διήγημα που έγραψα ποτέ είχε πρωταγωνιστή τον δικό της αστυνόμο (Χάρη Νικολόπουλου). Καταλαβαίνεις πόσο με έχει επηρεάσει και πόσο τη θαυμάζω συγγραφικά και προσωπικά.
Δημήτρης Μαμαλούκας: Λογοτέχνης της σύγχρονης εποχής των παθών. Ένα χρόνο πριν ξεκινήσω να γράφω τα Βατράχια, έψαχνα αστυνομικά μυθιστορήματα με πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Σε ένα βιβλιοπωλείο στο Κουκάκι μου πρότειναν τον Μεγάλο Θάνατο του Βοτανικού του Δημήτρη Μαμαλούκα. Αυτό ήταν. Βελτίωσα αισθητά την τεχνική μου μετά την πρώτη ανάγνωση.
Βαγγέλης Γιαννίσης: Ο Έλληνας που έδωσε στη σκανδιναβική σχολή το ελληνικό στοιχείο που έλειπε. Ξεκίνησα ως θαυμαστής του, συνέχισα ως φίλος, πια είμαι και τα δύο. Με τον Βαγγέλη δουλεύουμε την πλειονότητα των κινηματογραφικών σεναρίων που μας απασχολούν. Είμαστε σεναριακό δίδυμο και με τιμά αφάνταστα αυτό.
Κινηματογραφικά σενάρια; Μπορείς να μας πεις δυο λόγια για αυτή σου την ενασχόληση; Τι σε γοήτευσε και αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή σεναρίων;
Είμαι λάτρης της εικόνας. Της γενικότερης λογικής «δείξε, μην πεις». Η τέχνη του σεναρίου είναι τελείως διαφορετική από αυτή της μυθιστοριογραφίας. Απαιτεί ομαδική δουλειά και το να συνεργαστείς με πολλούς καλλιτεχνικούς κλάδους όπως φωτογραφία , σκηνοθεσία, κουστούμια. Όλη αυτή η κρυφή ματιά στον κόσμο άλλων τεχνών με γοήτευε πάντα.
Θεωρείς λογική τη δυσπιστία του κόσμου ως προς την εγχώρια αστυνομική λογοτεχνία;
Οι Έλληνες είναι ένας λαός λάτρης του ξενόφερτου. Δεν υπάρχει δυσπιστία. Ακόμα δεν μας έχουν διαβάσει. Όσοι το κάνουν ανταμείβονται.
Πες μου κάποιους τίτλους αστυνομικής λογοτεχνίας ελλήνων συγγραφέων, λοιπόν, που σε αντάμειψαν.
Έλενα Χουσνή, «Το παιδί με την ριγέ μπλούζα»
Γρηγόρης Αζαριάδης, «Σκοτεινός Λαβύρινθος» (Τα καλά του να είσαι στο «κύκλωμα» καθώς έχω διαβάσει την έκδοση, ως demo reader, για την έκδοση του Μαΐου)
Σέργιος Κάγκας, «Κάσκο»
Αντώνης Γκόλτος, «Η αφιέρωση»
Πρώτο βιβλίο αστυνομικής λογοτεχνίας που διάβασες;
«Ποντικοπαγίδα», Αγκάθα Κρίστι.
Οι αναγνωστικές σου προτιμήσεις κινούνταν πάντοτε στα χνάρια της αστυνομικής λογοτεχνίας ή διάβαζες και άλλα είδη;
Ελληνική κλασική λογοτεχνία. Λατρεύω και, ό,τι κι αν κάνω, πάντα σε αυτή γυρνάω. Ξεχωρίζω τα: «Η ζωή εν τάφω», Μυριβήλης // «Η μεγάλη Χίμαιρα», Καραγάτσης // «Η φόνισσα», Παπαδιαμάντης
Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που σε έχει επηρεάσει βαθιά; Αν τον συναντούσες, ποιες τρεις ερωτήσεις θα του έκανες;
Άρθουρ Κόναν Ντόυλ. Πώς τα κατάφερνε ο Σέρλοκ χωρίς εγκληματολογικό; //Τι εμπνευσάρα είχες να αφηγείται την ιστορία ο Δρ Γουάτσον;// Έχει καμία σχέση ο Σέρλοκ που φαντάστηκες με κάποιον από τους κινηματογραφικούς/τηλεοπτικούς;
Ποια είδη βιβλίων αποφεύγεις;
Κανένα. Νομίζω όμως, πως με αποφεύγουν τα επιστημονικής φαντασίας. Διάστημα, εξωγήινοι και ό,τι σχετικό.
Ποια βιβλία έχεις αυτή τη στιγμή στο κομοδίνο σου;
«Ένας στύλος φωτιάς» του Kenn Follet και «Misterioso» του Αrne Dahl.
Ως αναγνώστης επιλέγεις τα βιβλία που θα διαβάσεις με βάση τις κριτικές, τη γνώμη φίλων σου ή από ένστικτο / ενδιαφέρουσα υπόθεση;
Βασίζομαι κυρίως στο ένστικτό μου (το οποίο είναι χάλια). Κυρίως έλκομαι από την πλοκή.
Αρνητική κριτική από έναν ειδήμονα και αρνητική κριτική από έναν αναγνώστη. Ποια θα σε ενοχλήσει περισσότερο;
Κλισέ απάντηση, αλλά είναι αλήθεια. Δεν με ενοχλεί καμία από τις δύο. Τις μετρώ και τις δύο και τις ζυγίζω ανάλογα με το βαθμό αιτιολόγησης τους.
Σίγουρα γνωρίζεις πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκτός από ένα μέσο επικοινωνίας, είναι πια και ένα μέσο για τους συγγραφείς για να προβάλλουν και να προωθήσουν τα βιβλία τους. Ακολουθείς αυτή την τάση;
30 χρονών πια, ανήκω στη γενιά του Facebook. Χρησιμοποιώ τα μέσα χωρίς να με χρησιμοποιούν.
Τι ελπίζεις να κατακτήσει ο αστυνόμος Καπετάνος τα επόμενα χρόνια;
Να εδραιωθεί στην Ελλάδα για να κάνει τα επόμενα βήματά του στο εξωτερικό. Το λαχταρώ με όλο μου το είναι.
19°
