Ακόμα και στον Αρκτικό Κύκλο μόνο οι εραστές θα μείνουν ζωντανοί
Αν και στο μυθιστόρημα της Έρσης Σωτηροπούλου, οι τόποι εναλλάσσονται. Το «Μπορείς;» (Πατάκης), γραμμένο σαν επιστολικό μυθιστόρημα, όπως οι «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Λακλό αλλά με κωδικό ψηφιακής εποχής, βασίζεται μόνο σε ανταλλαγή μέιλ. Οι εραστές δεν γράφουν σε χαρτί, τα παιχνίδι της σαγήνης στον καιρό των κοινωνικών δικτύων, του μέιλ και του SMS, η νοσταλγία του άλλου, μα και η κατάκτηση, ο εκμαυλισμός του, το ρομαντικό εξού και απελπισμένο κάλεσμα για σμίξιμο ή επανασυγκόλληση. Ταξιδάκι, γαμησάκι στο φτερό ή long play, αλλά και μόνο σκέτη συζήτηση, μωρέ, περί ανέμων και υδάτων, συμβαίνουν μ’ ένα send. Modern love is automatic: Οι νόμοι του πόθου, του έρωτα, της έλξης και των σχέσεων σχεδόν παραμένουν ίδιοι αιώνες τώρα, δεκτόν. Άντρας, γυναίκα, θέλω, θέλεις, θέλουν, θέλονται, κάποτε, επιτέλους, μαζί. Για καιρό, για λίγο, για πάντα για μία (τι μένει από τη) νύχτα.
Αθήνα
Ο Πέτρος και η Βασιλική γνωρίζονται τυχαία στο μετρό
Ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης στο «Ίσως την επόμενη φορά» (Μεταίχμιο) παρακολουθεί αυτή την απρόσμενη συνάντηση να εξελίσσεται από απλό ραντεβού σε παθιασμένη σχέση. Συναντιούνται, παρασύρονται, ονειρεύονται, ερωτεύονται, χωρίζουν. Θα ξαναβρεθούν; Σε ένα μυθιστόρημα που καταγράφει πώς ο πρώτος πόθος με τον χρόνο και τις παρεξηγήσεις απομαγεύεται. Η αποδοχή του άλλου γι’ αυτό που είναι. Κι όχι για αυτό που θα μπορούσε. Η ιδέα του απόλυτου, χιμαιρικού έρωτα όπως θρυμματίζεται σε μια εποχή όπου όλα πάνε με το κομμάτι. Από τα πιο μεστά βιβλία της περσινής χρονιάς...
Βαρκελώνη
Ο Αντριά και η Σάρα Βόλτες ζουν έναν τυφλό έρωτα στα χρόνια του Φράνκο
Ο Ζάουμε Καμπρέ, στο «Confiteor» (Πόλις), πίσω από αυτό το λυρικό μοτίβο καταμεσής μιας σκοτεινής εποχής, με την ηρωίδα να ζωγραφίζει μελαγχολικά κάδρα από κάρβουνο καθώς ο αγαπημένος της παίζει βιολί ή βυθίζεται στη γνώση των βιβλίων, μιλάει για τον τυφλό έρωτα, για τους πόθους της καρδιάς και την ιδέα της ευτυχίας. Μπορούν ο κόσμος και κατ’ επέκταση ο έρωτας να μπουν σε τάξη, ενώ δίπλα η πυρκαγιά του αιώνα, των πολέμων και του μίσους ανάμεσα σε θρησκείες και σε ιδεολογίες λιώνει και κατακαίει τα πάντα;
Νέα Υόρκη
Ο Σάμιουελ και η Μπέθανι έχουν μόνο μία ευκαιρία για να σμίξουν
Πολύπαθη σχέση, που ξεκινά από τα άγουρα χρόνια, μα δεν καταφέρνει να βρει τον δρόμο της. Εκείνος συγγραφέας, εκείνη διάσημη μουσικός, διαφορετικά κοινωνικά υπόβαθρα, πολυποίκιλες δυστυχίες τούς αποσυντονίζουν. Οικογένεια, πολιτική κατάσταση, υπαρξιακές αντιφάσεις. Από τα ταραγμένα αμερικανικά 60s στη μελαγχολία του νεωτερικού 21ου αιώνα, να δυο άνθρωποι που θα κάνουν τα πάντα για να κολλήσουν σαν δυο άκρες ενός μαγνήτη. Ή να μην ανταμώσουν ποτέ (γιατί δεν κάνουμε σπόιλερ!). Στο φρεσκοτυπωμένο μυθιστόρημα «Το Νιξ» του Νέιθαν Χιλ (Αλεξάνδρεια), που επιτέλους κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα.
Βιέννη
Η Πηνελόπη Δέλτα, ο Ίωνας Δραγούμη κι ένας καταδικασμένος έρωτας
Γιατί οι συμβάσεις της εποχής και τα σύννεφα των πολέμων είναι μοιραίο να διαλύσουν κάθε τι όμορφο. Ο Στέφανος Δάνδολος στην «Ιστορία χωρίς όνομα»(Ψυχογιός) διηγείται το απέλπιδο ανάμεσα στην εθνική συγγραφέα και τον πολιτικό που σημάδεψε, πέρα από αυτούς, τα γράμματα και την πορεία της χώρας. Φορτία θλίψης αλλά και ανυπέρβλητος ρομαντισμός. Από τη Βιέννη του 1908 στην Αθήνα, όπως προελαύνουν οι ναζί, ο έρωτάς τους συγκλονίζει με τη βαθιά τραγικότητα και το υπέρτατο πάθος.
Σε ένα μυθιστόρημα σεξπιρικά δομημένο, που όμως διαβάζεται και σαν αστυνομικό θρίλερ, οι δυο εραστές, όπως τους παρακολουθεί το κυοφορούμενο μωρό τους, έχουν μόνο δύο δρόμους. Το έναν του σμιξίματος και της επανένωσης –ναι, ο Τζον το θέλει πολύ– και τον άλλο του χωρισμού. Είναι η τελική απόφαση που βαραίνει την Τρούντι στο «Καρυδότσουφλο» του Ίαν ΜακΓιούαν (Πατάκης), γραμμένο σε τέμπο ποιητικό, μα και... δολοφονικό. Γιατί στο όνομα του έρωτα ίσως και να συμβαίνουν τα χειρότερα εγκλήματα ή οι πιο ρομαντικές παρακρούσεις.
Κάπου στο Αιγαίο
Εκείνος κι εκείνη δεν έχουν όνομα. Όμως η αγάπη τούς κάνει να υποφέρουν.
«Κορίτσι κι αγόρι / φιλιούνται αγγίζονται πηδιούνται / γαμιούνται κάνουν έρωτα / νιώθουν ασφάλεια / μιλούν παιδικά / όμως φοβούνται / απαντούν αυστηρά». Σε ένα ποίημα απέραντο σαν θάλασσα, που ξεκινά έναν παραληρηματικό Απρίλη και τελειώνει ένα απομεσήμερο του Οκτώβρη, ο Γιώργος Κ. Ψάλτης του «Εσένα» (Ίκαρος) σε ύφος άγρια σπαρακτικό άδει για μια αγάπη όπου οι εραστές, σαν γλάροι «Ίσως τσακώνονται / Ίσως δεν σκέφτονται / ίσως είναι ένστικτα / που εξελίσσονται στους αιώνες / Σμήνος που δεν το συμφέρει να σκορπίσει».
Μάλλον στον Βόλο
Ο Ζερίν επιθυμεί σφόδρα την Ιονέλα
Μπορεί ο έρωτας να σε κάνει ακόμα και κανίβαλο, προκειμένου να αποκτήσεις το αντικείμενο του πόθου σου; Ως πού μπορεί να φτάσει ένας άντρας, πόσο μακριά και πόσο αβυσσαλέα να διεκδικήσει το σώμα και την ψυχή μιας γυναίκας; Ο Δημήτρης Σωτάκης στον «Κανίβαλο που έφαγε έναν Ρουμάνο» (Κέδρος) καταφεύγει σε μια ακραία εκδοχή απελπισμένης επιθυμίας, όπου η κινητήρια επιθυμία της αγάπης οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις.
Νάπολι
Όλα τα αγόρια θέλουν τη Λίλα. Όμως εκείνη;
Στην περίφημη πλέον «Τετραλογία της Nάπολης» της Έλενα Φεράντε (Πατάκης), όπως τη διηγείται η ηρωίδα Λενού, πιο συνετή, πιο αποφασισμένη και πιο προσγειωμένη από την καλύτερή της φίλη Λίλα, καταγράφει το χρονικό της σχέσης της με μια κοπέλα που χρησιμοποιεί την ομορφιά της σαν σκαλί για να γλιτώσει από τη φτώχεια. Όλα τα αγόρια της γειτονιάς, καλόπαιδα της Καμόρα ή κανονικά παιδιά που παλεύουν να στήσουν όνειρα, εμπόριο και οικογένεια, επιθυμούν τη Λίλα. Όμως εκείνη; Ναι, δίνεται, όμως πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού της κάτι άλλο είναι που θέλει πέρα από την αγάπη. Μια ογκώδης λογοτεχνία, και σε εύρος σελίδων μα και συναισθημάτων: Στα τέσσερα βιβλία της σειράς διεισδύει στον γυναικείο ψυχισμό, με έναν αδιαμφισβήτητα μαγικό τρόπο. Κι ο έρωτας, μια παράμετρος στη συνολική υπόθεση που λέγεται γυναίκες και μυστήρια.
Ο Ρομάν και η Θίντα φτάνουν σε ένα νησί στην άκρη του κόσμου
Και ο Αλέξης Σταμάτης στο «Μοτέλ Μορένα» (Καστανιώτης) παρακολουθεί τον σκηνοθέτη και την πρώην σταρ του σινεμά στον τελευταίο σταθμό της περιοδείας τους να βιώνουν απανωτά φλας ενός έρωτα φλογώδη κάποτε στο παρελθόν. Και τραγικό τώρα, καθώς στο νησί του «Μοτέλ Μορένα» είναι ο θάνατος σε στιλ αρχαίας ελληνικής τραγωδίας που υπαγορεύει νόμους υπέρτερους από της αγάπης.
20°
