Οι αναγνώστες της A.V. φωτογραφίζουν την Ελλάδα Vol. XXΧVI

«Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανεκτίμητη συνεργασία μας, την τιμή να βρίσκομαι δίπλα της»

Το αριστούργημα του Μολιέρου παραμένει διαχρονικό

Αν είναι να γίνονται νέοι αγρότες καταπατώντας, αδικώντας, φοβερίζοντας και αφανίζοντας το περιβάλλον… να λείπει

«Αν και είχαμε χωρίσει, είχα τα κλειδιά του σπιτιού του. Ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη με αεροπλάνο για να του αφήσω ένα τριαντάφυλλο»

Γιορτάζουμε τον Άγιο Βαλεντίνο με πρωταγωνιστές εσάς

Μία μέρα του χειμώνα να θυμίζει άνοιξη, φαγητό με τους αγαπημένους μας ανθρώπους, ευχές από αγαπημένους συνοδοιπόρους

Οι άγνωστες μαμάδες και η νέα πατρίδα

«Καμιά φορά, σκέφτομαι, μικρές στιγμές της ζωής αρκούν για να σε γεμίσουν για πάντα»

«Καμιά φορά… ο θάνατος ανοίγει τον δρόμο στη ζωή. Κι αυτό σας το λέει ένα πιάνο που για δεκαπέντε χρόνια πίστευε πως είχε νεκρωθεί…»

«Χωρίς καμία προσδοκία των άλλων για εμένα, χωρίς καμία κοινωνική υποχρέωση, χωρίς καμία ανάγκη να δικαιολογήσω τη ραστώνη ή την αργία μου»

«Δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, κακοπληρωμένοι όντες»

«Η μαθητεία κοντά του την έκανε ν' αγαπά το λιγότερο τέλειο»

Ακολούθησε την τυπική διαδικασία για την ενοικίαση σπιτιού. Όμως εξαπατήθηκε κι έτσι μια ολόκληρη ζωή 35 ετών μεταφέρθηκε σε αποθήκη και ο ίδιος σε ξενοδοχείο

Μια επεισοδιακή διάσωση με πολλά παρελκόμενα

Η τραγουδίστρια και τραγουδοποιός εξιστορεί μια δυνατή ιστορία επιβίωσης στη σκοτεινή και αγριεμένη θάλασσα

Όλοι έχουμε ζήσει διάφορα. Αναπάντεχα, επικίνδυνα, σοκαριστικά, απίστευτα. Ιστορίες για άγριους που τις συζητάμε στις παρέες. Κάνω την αρχή.

Ήταν μια persona που, στη φοβερή δεκαετία του '80, αν δεν την ήξερες, δεν ήσουν in

Ίσως ντρέπομαι να σου τη ζητήσω

Τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν υπάρχουν μόνο στο «Maestro» αλλά και στη ζωή μας