Τους δείχνει τον κόσμο, τους μαθαίνει τα συναισθήματά τους, ακονίζει τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητά τους, τα γεμίζει χαρά.
Χωρίς παιδικό βιβλίο είναι απολύτως αδύνατον να αναπτυχθούν μελλοντικά αναγνωστικές συνήθειες στο παιδί.
Το παιδικό βιβλίο δεν δημιουργεί αναγνώστες – αυτό είναι δουλειά του εφηβικού βιβλίου.
Το παιδικό βιβλίο χαρίζει όνειρα όταν το παιδί δεν κοιμάται.
Το παιδικό βιβλίο προσφέρει ψυχαγωγία, ερεθίσματα και γνώσεις.
Η ανάγνωση βοηθά στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, των γλωσσικών δεξιοτήτων και της κριτικής σκέψης των παιδιών.
Ένα καλό παιδικό βιβλίο δεν είναι απλώς μια ιστορία, αλλά η πρώτη επαφή του παιδιού με τη λογοτεχνία.
Ένα καλό παιδικό βιβλίο δεν είναι απλώς μια ιστορία, αλλά η πρώτη του επαφή με τη ζωγραφική και τις καλές τέχνες.
Ένα παιδικό βιβλίο είναι καλό όταν διασκεδάζει τα παιδιά, όταν αιχμαλωτίζει την προσοχή τους, όταν σέβεται τη νοημοσύνη τους.
Ένα παιδικό βιβλίο είναι καλό μόνο όταν αρέσει και σε μεγάλους.
Τα παιδικά βιβλία πρέπει να γεννούν συναισθήματα, και κυρίως τα πρωταρχικά.
Ένα καλό παιδικό βιβλίο δεν είναι ποτέ διδακτικό.
Ένα καλό παιδικό βιβλίο δεν είναι ποτέ ηθικοπλαστικό.
To να υπάρχουν τίτλοι για τη διαφορετικότητα είναι πολύ καλό.
To να υπάρχουν τίτλοι για τη διαφορετικότητα, που δεν υποστηρίζονται από μια καλή ιστορία, είναι πολύ κακό.
To να υπάρχουν μόνο τίτλοι για τη διαφορετικότητα είναι πολύ κακό.
Η διαφορετικότητα, η συμπερίληψη, τα δικαιώματα κ.ο.κ. εμπλουτίζουν την αφήγηση, δεν είναι τα ίδια η αφήγηση.
Το βασικό σε ένα παιδικό βιβλίο είναι η ιστορία.
Το δεύτερο βασικότερο είναι οι χαρακτήρες, οι ήρωες.
Τα παιδιά πρέπει να ταυτίζονται και να συμπονούν τους χαρακτήρες. Να βλέπουν σε αυτούς τον εαυτό τους, ή έναν ιδεατό εαυτό, ή έναν άλλο εαυτό.
Τα παιδιά έλκονται από χαρακτήρες που έχουν έναν κατανοητό και ξεκάθαρο σκοπό ή στόχο.
Τα παιδιά αγαπούν τους χαρακτήρες που μεγαλώνουν, παίρνουν μαθήματα, ξεπερνούν τους φόβους τους.
Οι πιο αξιομνημόνευτοι ήρωες είναι οι ιδιόρρυθμοι ήρωες και οι ήρωες με ελαττώματα.
Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες έχουν κομβική σημασία. Ένας σοφός μέντορας, ένας κωμικός συνεργάτης, ένας έξυπνος ανταγωνιστής μπορούν να ανεβάσουν πολλά επίπεδα μια ιστορία.
Οι χαρακτήρες δεν φτιάχνουν μια ιστορία: εμπλέκονται σε αυτήν.
Η πλοκή εξελίσσεται φυσικά από τις ενέργειες και τα κίνητρα του χαρακτήρα.
Η εικονογράφηση είναι για το παιδικό βιβλίο ό,τι το μουσικό όργανο για τη μουσική.
Ένα κακής ποιότητας παιδικό βιβλίο μπορεί να διαστρέψει το αναγνωστικό γούστο ενός παιδιού.
Ένα παιδικό βιβλίο δεν πρέπει ποτέ να προβάλλει τις πολιτικές και άλλες πεποιθήσεις του δημιουργού του.
Ένα σύγχρονο παιδικό βιβλίο δεν αξίζει αν δεν συνοδεύεται και από παλιά, κλασικά παιδικά βιβλία.
Τα παιδικά βιβλία δεν απευθύνονται μόνο σε παιδιά.
Η μεγαλόφωνη ανάγνωση είναι ένα θαύμα.
Ένα παιδικό βιβλίο που δεν είναι συναρπαστικό είναι ένα στομωμένο παιδικό βιβλίο.
Οι ιστορίες στα παιδικά βιβλία (όπως και σε όλα τα παραμύθια) έχουν πάντα μια σύγκρουση, εξωτερική ή εσωτερικευμένη, και την επίλυσή της, που πρέπει να αφήνει μια αίσθηση ικανοποίησης και δικαιοσύνης.
Τα παιδικά βιβλία φαντασίας είναι πιο πραγματικά από τα ρεαλιστικά.
Τα παιδικά βιβλία διαβάζονται παρέα. Όταν σταματήσει να γίνεται αυτό, γεννιούνται αναγνώστες.
Θα μπορούσε η εικονική πραγματικότητα να είναι μια μορφή αυθεντικής πραγματικότητας; Μήπως ζούμε ήδη σε μια προσομοίωση που έχει δημιουργηθεί από κάποια τεχνητή νοημοσύνη; Τι μας είπε ο συγγραφέας
Ο Παναγιώτης Σκληρός μας ταξιδεύει στη Λευκάδατων δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 μέσα από τα βιβλία «Μικρές λευκαδίτικες ιστορίες» και «Η Αλτάνη και άλλες Λευκαδίτικες ιστορίες»
7°
