Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης - 21 Μαρτίου 2022: Η ποιήτρια Ειρήνη Μαργαρίτη μιλάει στην ATHENS VOICE. Τα ποιήματα είναι από το βιβλίο της «φλου» (εκδ. Σαιξπηρικόν).
Γιατί η ποίηση είναι σημαντική; Είναι σημαντική γιατί, όπως σημειώνει ο David Whyte, απηχώντας τη Suzan Sontag, η ποίηση μας καλεί να σιωπήσουμε (στοχαστικά). Δημιουργώντας σιωπή, μέσω του λόγου, μας καλεί σε μια βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας και του κόσμου. Αντιλαμβάνομαι τη σιωπή αυτή ως την πιο απαραίτητη από όλες τις παύσεις. Αυτή που αντέχουμε να στρέψουμε το βλέμμα μέσα. Η ποίηση είναι το κανάλι.
Δυστυχώς, έχω την εντύπωση ότι το κύρος και η αναγνώριση αφορούν πολύ συγκεκριμένους ποιητές/ποιήτριες και μάλιστα παλιότερους. Υπάρχει, θα έλεγα, πράγματι μια καθυστέρηση στην αφομοίωση, την οποία πάντως απαιτεί η ποίηση, και περαιτέρω στη διάδοση. Ωστόσο και σήμερα, όπως πάντα, γράφεται σημαντική ποίηση. Ποίηση που αξίζει να διαβαστεί. Όσο για το γιατί ο κόσμος δεν αγοράζει βιβλία ποίησης, η απάντηση είναι απλή: Γιατί τις περισσότερες φορές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν γνωρίζει καν την ύπαρξή τους.
Τι είναι ποίηση για μένα; Δανειζόμενη ένα στίχο του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου από το ποίημα Ars Poetica θα πω: πάθος για τη μέσα έκφραση μιας ασυναρτησίας/μιας αταξίας που θα γίνει παρανάλωμα/αν δεν τα παίξουμε όλα για όλα.
Τις περισσότερες φορές κάτι θα ακούσω ή θα δω ή θα σκεφτώ με αφορμή κάτι, το οποίο θα σημειώσω σε μια γωνίτσα του μυαλού μου. Αν μετά από μία- δυο μέρες η σημείωση είναι ακόμη εκεί, κάθομαι και γράφω. Και, φυσικά, δεν γίνονται όλες οι σημειώσεις, ποιήματα. Κάποιες παραμένουν απλώς, ευσεβείς πόθοι ή και αφανείς ήρωες, γιατί βοήθησαν να βγει ό,τι τελικά γράφτηκε.
Ποιήματα της Ειρήνης Μαργαρίτη από το βιβλίο «φλου», Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2019
ΚΥΚΛΑΔΙΚΟ ΕΙΔΩΛΙΟ
Σε φαντάζομαι άσχημο, μικρό και ανακατεμένο με χώμα. Με
φαντάζομαι όμορφη, ψηλά, με αέρα. Τι πόνος, να πετάω εγώ. Να
φεύγω. Την Άνοιξη πάντα εκεί φύτρωνε λίγο χαμομηλάκι. Σε πίνω.
Είσαι μέσα μου, το ξέρω. Στην κοιλιά μου έχεις χτίσει έναν τάφο.
PEEPING TOM
Θέλω να ξέρω τι γίνεται εκεί στην πόρτα μέσα
που είσαι, με ποια
Θέλω να ξέρω αν κάθεσαι, αν είναι κρεβάτι εκεί,
τι χρώμα έχουν τα σεντόνια και τα κάδρα
Θέλω να ξέρω τι γίνεται εκεί στην πόρτα μέσα
Τι έφαγες το μεσημέρι, μαγειρεύεις;
κι αν το ψυγείο σου έχει αυγά, χυμό
Θέλω να ξέρω όλα
τα αγγίγματα και τις φωνές,
τη μέση που λυγίζει όταν χορεύει
Ποια μέση είναι;
Τι φορά;
κι αν πάει με σένα, πάει;
Θέλω να ξέρω, πες μου
εγώ είμαι κάπου
βλέπω
Ειρήνη Μαργαρίτη - Βιογραφικό
Η Ειρήνη Μαργαρίτη γεννήθηκε το 1979 και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε θέατρο κι εργάζεται ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές, Φλαμίνγκο (Εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα, 2014) για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή-ποιήτριας «Γιάννη Βαρβέρη» της Εταιρείας Συγγραφέων, την ποιητική συλλογή φλου (Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2019), υποψήφια για το βραβείο ποίησης του λογοτεχνικού περιοδικού «Αναγνώστης» και τη συλλογή διηγημάτων, Επιλεγμένα Είδη (Εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα, 2017).
Με αφορμή το βιβλίο «Με τη δική σου ματιά μονάχα», η συγγραφέας μιλά αποκλειστικά στην Athens Voice για την πρόκληση να μετατρέψει την κρυφή ζωή της Μάιερ σε μια δυνατή μυθοπλαστική αφήγηση
Η συλλογή διηγημάτων «Οι Αόρατοι της Γης» είναι το αποτέλεσμα του δημιουργικού διαλόγου των συγγραφέων με ένα έργο της ομότιτλης έκθεσης της Σμαρώς Τζενανίδου
Ο συγγραφέας και μεταφραστής μιλά για το νέο του μεταφραστικό έργο, τη συλλογή του Γεωργιανού συγγραφέα Έρλομ Αχβλεντιάνι «Ο άντρας που έχασε τα λογικά του», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
13°
