Η «Θελεστίνα», σε διασκευή και σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ Αστέριου Πελτέκη, ταξιδεύει στην Αθήνα, με την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου στον ομώνυμο ρόλο
Ένα έργο που γράφτηκε τον 15ο αιώνα ξαναζωντάνεψε φέτος στο ΚΘΒΕ, σε διασκευή και σκηνοθεσία του καλλιτεχνικού διευθυντή του, Αστέριου Πελτέκη. Η «Θελεστίνα» του Φερνάντο ντε Ρόχας είναι ένα έργο που κινείται στο μεταίχμιο ανάμεσα σε Μεσαίωνα και Αναγέννηση και θεωρείται ουσιαστικά ένα κείμενο που μας εισάγει στην Αναγέννηση, αλλά μεταφέρει με ένα γλαφυρό τρόπο εκείνη την εποχή. Στον ομώνυμο ρόλο η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, πλαισιωμένη από ένα καστ ταλαντούχων ηθοποιών.
H Θελεστίνα, σε σκηνοθεσία Αστέριου Πελτέκη: Από το ΚΘΒΕ στο Θέατρο ΗΒΗ
Μια ιστορία αγάπης τον 15ο αιώνα. Ο ιππότης Καλλίστο είναι ερωτευμένος με τη Μελιβέα. Για να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του καταφεύγει στη μάγισσα Θελεστίνα, ειδική στα ξόρκια και στις δοξασίες. Ως πρώην ιερόδουλη και νυν προαγωγός, είναι εξειδικευμένη σε ζητήματα έρωτα και προτείνει λύσεις έναντι αμοιβής. Εκείνη θα του δώσει τις κατάλληλες συμβουλές και τα βότανα για να κατακτήσει τη Μελιβέα. Η ιλαροτραγωδία του Καλλίστο και της Μελιβέας ή Θελεστίνα όπως επικράτησε να λέγεται, αν και γράφτηκε πριν από 5 αιώνες, δεν παύει να είναι ένα έργο πρωτοποριακό καθώς αποτελεί μια «τοιχογραφία» της ανθρώπινης φύσης, όπου οι κωμικές στιγμές διαδέχονται τις δραματικές, σε ένα σκηνικό παιχνίδι ένοχων μυστικών αλλά και αποκαλύψεων και ανατροπών που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή.
Μια «ιλαροτραγωδία» που μας μεταφέρει στην Ισπανία του 15ου αιώνα, σε μια κοινωνία γεμάτη δεισιδαιμονίες, πάθη και εξαπατήσεις. Το έργο εστιάζει με διεισδυτικό και σαρκαστικό τρόπο στις ανθρώπινες αδυναμίες – την απληστία, τη λαγνεία, τον έρωτα – φωτίζοντας την αέναη σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία και την ηθική. Στη σκηνοθετική προσέγγιση του Αστέριου Πελτέκη, μέσα από τη σύγχρονη Παράβαση, αναδεικνύονται καίρια ζητήματα γύρω από τη θέση της γυναίκας, την αγνότητα ως εργαλείο καταπίεσης και την εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος στο πέρασμα του χρόνου. Εικαστικές κούκλες, δημιουργημένες από καλλιτέχνες της Βόρειας Ελλάδας και εμψυχωμένες από τη Φρόσω Λύτρα, λειτουργούν ως σύμβολα μιας μακραίωνης καταπίεσης. Η σκηνή μετατρέπεται σε μια πομπή μορφών και ιδεών, αποκαλύπτοντας τον κοινωνικό ρόλο που έχει επιβληθεί στη γυναίκα ανά τους αιώνες.
Αυτή ήταν η κωμωδία ή ιλαροτραγωδία του Καλλίστο και της Μελιβέας, γραμμένη προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των τρελά ερωτευμένων, που έρμαιοι του Πάθους τους, λατρεύουν αντί Θεού τους εραστές τους.
Ο ερωτευμένος νεαρός ιππότης Καλίστο, αδυνατώντας να διαχειριστεί την απόρριψη της αγαπημένης του Μελιβέας, δέχεται τη συμβουλή του υπηρέτη του Σεμπρόνιο και ζητάει βοήθεια από τη Θελεστίνα, μια δαιμόνια προξενήτρα, πρώην ιερόδουλη και νυν προαγωγό, η οποία κατέχει τα μυστικά του έρωτα και δίνει λύσεις στα προβλήματα,έναντι αμοιβής, με αλχημείες και μαγικά βότανα. Η Θελεστίνα, βάζει το σχέδιο της σε εφαρμογή, ώστε το νεαρό ζευγάρι να ερωτευθεί με πάθος. Πανούργα, χειριστική και εξαιρετικά ικανή στο να καταλαβαίνει τους ανθρώπους και να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες τους, χρησιμοποιεί ανορθόδοξους τρόπους, μηχανορραφίες και «ραφές» παντός τύπου που εκχυδαΐζουν τον αγνό «πλατωνικό» έρωτα καιεμπλέκουν τους ήρωες σε απρόβλεπτες περιπέτειες…
Ποια θα είναι η είναι η κατάληξη του δυνατού αυτού έρωτα, που μέσα από αλχημείες και εξαπατήσεις, πυροδοτεί μια σειρά θανάσιμων αμαρτημάτων, όπως η λαγνεία και η απληστία, σε μια κοινωνία γεμάτη δεισιδαιμονίες, στηνΙσπανία του 15ου αιώνα;
Η Θελεστίνα ή η ιλαροτραγωδία του Καλίστο και της Μελιβέας,είναι το πρώτο διαλογικό μυθιστόρημα το οποίο εισαγάγειουσιαστικά την λογοτεχνία στην Αναγέννηση. Ο Φερνάντο ντε Ρόχας, ένας βίαια εκχριστιανισμένος Εβραίος, γράφει μια συναρπαστική ερωτική ιστορία, που καθρεφτίζει τη μεσαιωνική ηθική, απεικονίζοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της. Βρίσκεται όμως στο κατώφλι μιας νέας εποχής που αρχίζει να ξεπηδάει με νέους κώδικες. Από τη φεουδαρχία και τον Καθολικισμό αρχίζουν να αχνοφαίνονται τα πρώτα σημάδια της Αναγέννησης και του καπιταλισμού, σε ένα κείμενο που παίζει με τα όρια της Ιεράς Εξέτασης. Το εκτενέστατο μυθιστόρημα των περίπου 65.000 λέξεων, γνώρισε τεράστια επιτυχία με πολλές επανεκδόσεις και διασκευές. Η έντονη θεατρικότητά του κειμένου, οι δυνατοί μονόλογοι, η διαλογική μορφή του καθώς και οι πολύπλευροι χαρακτήρες του, έδωσαν έδαφος για πολλαπλές απόπειρες σκηνικής μεταφοράς. Η σάτιρα, το ποιητικό στοιχείο, ο συνδυασμός του υψηλού και του ευτελούς, τα μεγάλα πάθη και τα συναισθήματα με την ταυτόχρονα κωμική αποδόμησή τους, επιτυγχάνουν μια επιδέξια κοινωνική κριτική της εποχής, αποδομώντας διακριτικά τις αρχές που τη διέπουν, σε ένα κείμενο που επιφανειακά τις παραχωρεί τη νομιμοποίησή τους.
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
13°
