- CITY GUIDE
- PODCAST
-
13°
Ο Άρης Σερβετάλης γίνεται ο Ριχάρδος Β΄
Η Έφη Μπίρμπα προσπαθεί να ανακαλύψει τα ψυχικά τοπία στον Σέξπιρ, δίνοντας για μια ακόμα φορά μια ιδιοσυγκρασιακή, ενδιαφέρουσα παράσταση
«Είχα να συναντηθώ με τον Σαίξπηρ από πολύ μικρή, και δύο χρόνια τώρα παιδεύομαι μαζί του. Ανέκαθεν ένιωθα πως στις αναγνώσεις του Σέξπιρ υπάρχει πάντοτε κάτι που μας διαφεύγει. Αυτά το σημείο διαφυγής ήθελα να ανακαλύψω, όπως και ποιο είναι το σημείο συγκέντρωσης.


Ο Ριχάρδος Β’ έχει κατά την γνώμη μου τις λιγότερες θεατρικές καμπύλες, λιγότερες αφηγήσεις γεγονότων, λιγότερες περιγραφές προσώπων. Το έργο είναι ένας καθαρός δανεισμός του κήπου των Ελαιών. Εκεί όπου ο Θεάνθρωπος, σ’ ένα περιβάλλον απόλυτης μοναξιάς κοιτάζει αυτό που έρχεται, το Πάθος. Στον Ριχάρδο Β’ δεν έχουμε παρελθόν με κατεύθυνση μέλλοντος αλλά το παρόν ενός βασιλιά λίγο πριν την πτώση του. Εδώ δεν υπάρχουν τα καρυκεύματα που κάνουν ένα κείμενο πιο εύπεπτο. Δεν υπάρχει πλήθος προσώπων ούτε εναλλαγές πολλών σκηνών. Ο Σαίξπηρ δεν στέκεται σε αφηγήσεις γεγονότων αλλά συνθηκών, πίσω απ’ το πρόσωπο περιγράφει την κατάσταση, το ψυχικό τοπίο. Με ενδιαφέρει αυτή η ψυχική τοπιογραφία του ανθρώπου την στιγμή που απεκδίεται τον τίτλο και την ιδιότητα του, έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού που έρχεται, ασχέτως της οξυμένης έκφρασης του θυμικού που αγωνίζεται να μη δεχθεί το τέλος. Είναι ένας άνθρωπος βαθιάς και ουσιαστικής εξομολόγησης. Ο Ριχάρδος κινείται από το κέλυφος προς τα μέσα, από τον τίτλο στον εαυτό, από την θολότητα της όρασης στην διαύγεια της τύφλωσης, λίγο πριν το τέλος.


Στο έργο ο Σέξπιρ ασχολείται όμως και με τα εσωτερικά τοπία και των υπόλοιπων ηρώων. Τα διανύσματα δεν πηγαίνουν μόνο στον Ριχάρδο, αλλά και προς τους άλλους. Στην παράσταση ακούμε ουσιαστικά τα όσα διακυβεύονται εσωτερικά, όσα κινδυνεύουν να καταρριφτούν, σαν ν' ακούμε όσα σκέφτονται.
Το κάτω, η σφαίρα και ο κόσμος είναι συνυφασμένα. Όλοι φτιαγμένοι από χώμα. Κι ο βασιλιάς είναι φτιαγμένος από αυτή την ύλη. Αυτή του η ενδοκειμενική παραδοχή με οδήγησε στο σκηνογραφικό σύμπαν της παράστασης. Υπάρχουν έντονες ονειρικές αναφορές, η αποτύπωση ενός ψυχικού τοπίου αν αυτό είναι εφικτό».

Info: Πρωταγωνιστούν: Νίκος Καμόντος, Ερμής Μαλκότσης, Άρης Σερβετάλης, Ιωάννα Τουμπακάρη, Αχιλλέας Χαρίσκος. Από 25/11, Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16, Γκάζι, 2103474312
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η καλλιτέχνιδα μιλά για τα έργα «Καρυοθραύστης» και το «Ο Μίκυ και η παρέα του σώζουν τα Χριστούγεννα» στο Θεάτρο Αυλαία στον Πειραιά
Αποκαλύψεις και μυστικά σε μια πολυκατοικία
Μιλήσαμε με τους δύο πρωταγωνιστές της παιδικής παράστασης «In motion» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
Μιλήσαμε με τον στοχαστή της σύγχρονης σκηνής, με αφορμή την παράσταση «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία» στο Θέατρο ΦΙΑΤ
Στιγμές από την πορεία της μεγάλης ντίβας που έμειναν ανεξίτηλες στον χρόνο
Είδαμε την παράσταση στο Hood Art Space και μιλήσαμε με τους συντελεστές για την επαφή μας με το χαμένο συναίσθημα
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Είδαμε την πρεμιέρα της παράστασης «Τα άνθη του κακού» στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και μιλήσαμε στον συγγραφέα και σκηνοθέτη του έργου
Ζωντανός διάλογος στις 7 Δεκεμβρίου με τίτλο «Θέατρο Σήμερα» - Οι ώρες και οι ημέρες της παράστασης «Μνήμη | Λήθη»
Ένα έργο λόγου και εσωτερικής έντασης, μια υπαρξιακή μονομαχία για το τι αξίζει να κρατήσει έναν άνθρωπο στη ζωή
Η μεγάλη παραγωγή κάνει πρεμιέρα στις 18 Δεκεμβρίου
Οι παρουσιάσεις θα πραγματοποιηθούν από τις 15 Απριλίου έως τις 31 Μαΐου 2026
Μία πτήση. Μία έκρηξη. Μία δίκη. Οι θεατές στον ρόλο των ενόρκων.
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
Ένα αναλόγιο-μαραθώνιος για τα δικαστικά έξοδα επιζωσών έμφυλης βίας
Η νέα σατιρική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα για την παράνοια της καθημερινότητας
Η Νικολέτα Βλαβιανού ερμηνεύει δυο μονολόγους επί σκηνής, το «Μια γυναίκα μόνη» του Ντάριο Φο και το «Η Μαμά-Φρικιό» της Φράνκα Ράμε
Μια παραβολή για τα γηρατειά, μια κωμωδία που εγείρει μια ολόκληρη σειρά προβληματισμών για τη συχνά σκληρή μοίρα των ηλικιωμένων στην κοινωνία μας
Μια μουσική κωμωδία για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού θεάτρου
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.