Ο γάλλος φωτογράφος Laurent Chehere είναι ένας ξεκάθαρα ονειροπόλος τύπος. Στο παρελθόν ανέλαβε προβεβλημένες δουλειές, ανάμεσά τους για τη Nike και την Audi, ώσπου μια μεταστροφή διάθεσης τον έκανε να μετρήσει διαφορετικά την επιτυχία. Εγκατέλειψε τη διαφήμιση, ταξίδεψε στην Κίνα, την Αργεντινή, την Κολομβία και τη Βολιβία, επέστρεψε στο Παρίσι, αφοσιώθηκε στην καλλιτεχνική και την conceptual φωτογραφία.
Ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στη σειρά «Flying Houses» το 2007, επιδιώκοντας μια φαντασιακή εξερεύνηση της παρισινής αρχιτεκτονικής, υπό μια οπτική ολωσδιόλου αλλιώτικη από τις τετριμμένες για το μάτι υπαρκτές δομές της γαλλικής πρωτεύουσας.
Ο Chehere μεγάλωσε στο Ménilmontant, μια συνοικία «πλούσια σε ετερόκλητες κουλτούρες, η οποία σου επιτρέπει να διασχίσεις τον κόσμο σε κάθε γωνιά της». Αυτόν ακριβώς τον κόσμο επιδίωξε να αποτυπώσει στα «Ιπτάμενα σπίτια»: «Τους τσιγγάνους στα καραβάνια που περιμένουν την έξωση από την αστυνομία, τους αφρικάνους μετανάστες παρεπιδημούντες σε επισφαλή σπίτια, τα τσίρκα στις άκρες των αυτοκινητόδρομων που περιβάλλουν το Παρίσι, τα πορνοσινεμά της Pigalle, τη νωθρότητα των προαστίων».
Αντλώντας την έμπνευσή του από την πολυπολιτισμική, αρχιτεκτονικά πλούσια πόλη του, ο Chehere διάλεξε παράλληλα να την εξυψώσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά. «Θέλησα να βγάλω αυτά τα σπίτια από την αφάνεια του δρόμου, να τα βοηθήσω να διηγηθούν τις ιστορίες τους», λέει. Αρχικά τα ζωγράφισε, έπειτα φωτογράφισε επιμέρους χαρακτηριστικά τους –οροφές, τοίχους, παράθυρα, γκραφίτι, κατοίκους-, έπειτα συνδύασε όλα τα υλικά στη μεγάλη μονταζιέρα του Photoshop, και ιδού τα «Ιπτάμενα σπίτια».
Σε δηλώσεις του, αφιερώνει τη σειρά στο Παρίσι του παρελθόντος, σε ταινίες σαν το «Κόκκινο μπαλόνι» και σε αγαπημένους του σκηνοθέτες, όπως ο Φελίνι, ο Βέντερς, ο Μιγιαζάκι. Το πρότζεκτ του Laurent Chehere παρουσιάστηκε πρόσφατα στη διεθνή έκθεση Art Miami.
16°
