Υβόννη Συρμοπούλου: Υπέκυψε στο σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε η σημαντική εικαστικός - Η ζωή και η καλλιτεχνική της διαδρομή.
Έφυγε στις 30 Οκτωβρίου από τη ζωή η σπουδαία εικαστικόςΥβόννη Συρμοπούλου, μια από τις πρωτοπόρες Ελληνίδες της αφαίρεσης.
H ίδια μάλιστα στις 11 Σεπτεμβρίου είχε αποχαιρετήσει τους διαδικτυακούς της φίλους, λέγοντας ότι θα απουσιάσει για ένα χρονικό διάστημα για λόγους υγείας.
Η Υβόννη Συρμοπούλου γεννήθηκε το 1936 στην Αθήνα.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1955-1960) με δασκάλους τους Γ. Μόραλη, Γ. Κεφαλληνό και Γ. Γραμματόπουλο.
Συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι στην Ecole des Beaux-Arts (1960-1964) στο εργαστήριο ζωγραφικής του Brianchon και παράλληλα στην Ecole Superieure des Arts Decoratifs, όπου ειδικεύτηκε στο σχέδιο και την τεχνική εκτύπωσης υφασμάτων. Παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση στη Γκαλερί Άστορ (Αθήνα 1965).
Με τα δύο έργα της που βλέπετε στην πρώτη φωτογραφία η Υβόννη Συρμοπούλου αποχαιρετούε προσωρινά τους φίλους και...
Στην πρώιμη δουλειά της επικρατούν οι αφηρημένες φόρμες, με έντονη λυρική διάθεση και ιδιαίτερη έμφαση στο χρώμα και τις ματιέρες. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1960 η ζωγραφική της αποκτά κάποια χαρακτηριστικά του φωτογραφικού ρεαλισμού, καθώς οι συνθέσεις της ενσωματώνουν εικόνες από την κοινωνική επικαιρότητα.
Ο περιορισμός του χρώματος και η ακρίβεια της παρατήρησης χαρακτηρίζουν και την επόμενη φάση του έργου της, που έχει ως κέντρο το ανθρώπινο σώμα, κυρίως το γυναικείο γυμνό, σε αποσπασματικές απεικονίσεις.
Στη συνέχεια στρέφεται προς πιο σύνθετες αποδόσεις της γυναικείας μορφής, διατηρώντας τα πιο σταθερά χαρακτηριστικά της δουλειάς της, δηλαδή την ποιητική προσέγγιση των θεμάτων, το λυρισμό και την ευαισθησία στην απόδοση των λεπτομερειών.
Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την προσωπογραφία, κυρίως κατά τη δεκαετία του 1980, ενώ στα πιο πρόσφατα έργα της κυριαρχεί ο διάλογος μεταξύ ρεαλιστικών και αφαιρετικών στοιχείων, με συνθέσεις που παραπέμπουν σε απροσδιόριστες εικόνες χώρων, με έντονη την αίσθηση του παράδοξου και του φανταστικού.
Έχει διδάξει επί σειρά ετών στη Σχολή Βακαλό, στη Σχολή Δοξιάδη και στο Τμήμα Διακοσμητών των ΚΑΤΕΕ.
Έχει παρουσιάσει τη ζωγραφική της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ενδεικτικά συμμετείχε στο Salon d’ Automne (Παρίσι 1962), στις Πανελλήνιες του 1974 και 1977, στη Μπιενάλε του Βελιγραδίου (1980) και στη Διεθνή Μπιενάλε Πορτραίτου της Τούζλα (Βοσνία), το 1984.
Έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο υπουργείο Πολιτισμού, στο Μουσείο Βορρέ και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
