- CITY GUIDE
- PODCAST
-
13°
Αμαλίας 14
Στο νούμερο 14, ένα κτίριο σπάει την κίτρινη μονοτονία του δημόσιου φωτισμού, αλλάζοντας χρώματα τα βράδια
Στο νούμερο 14 της κεντρικής λεωφόρου, ένα κτίριο σπάει την κίτρινη μονοτονία του δημόσιου φωτισμού, αλλάζοντας χρώματα τα βράδια. Χάρη στην παρέμβαση της Ελευθερίας Ντεκώ – γνωστής για τους φωτισμούς της στο θέατρο και τη βράβευσή της με ΕΜΜΥ για τους φωτισμούς των Τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών της Αθήνας– ένα πολύ διακριτικό κτίριο στο κέντρο της πόλης έγινε «ευγενικά ευδιάκριτο». Πρόκειται για κτίριο που ανήκει στο Ίδρυμα Ωνάση, που πήρε την απόφαση να το αναδείξει, δίνοντας την ελευθερία στην Ελευθερία (Ντεκώ) να επέμβει εικαστικά και αντισυμβατικά σε σχέση με το τι συνηθίζεται στη φωταγώγηση κτιρίων. Επειδή η πρόσοψη είναι «γυάλινη», πρόεκυψε η απλή ιδέα να φωτιστεί το κτίριο από μέσα. Το αυγό του Κολόμβου, δηλαδή. Κι έτσι, κάθε παράθυρο –5 σε κάθε έναν από τους 4 ορόφους– μετατράπηκε σ’ ένα γιγαντιαίο «πίξελ» που «ανάβει» και αλλάζει χρώματα, σε συγχρονισμό ή ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Το ενδιαφέρον είναι ότι η εικαστική αυτή παρέμβαση δεν αφορά μόνο το κτίριο αλλά ολόκληρη τη Λεωφόρο Αμαλίας, η οποία, παρά το ότι βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, έχει κάτι το ψυχρό, μουντό και νυσταλέο –με μια λέξη βαρετό– τις νύχτες.
Το «σενάριο» φωτισμού διαρκεί 7,5 λεπτά και αρχίζει κάθε τόσο από την αρχή. Δεν απαιτήθηκε κάποια εξεζητημένη τεχνολογία. Αντίθετα μάλιστα, επειδή ζούμε σε περίοδο λιτότητας και οικολογικής ευαισθησίας, χρησιμοποιήθηκαν απλές λάμπες φθορισμού που καταναλώνουν πολύ λιγότερη ενέργεια από τις συνήθεις για τέτοια έργα. «Είναι πολύ ενδιαφέρουσες οι δυνατότητες που δίνει το πρότζεκτ» λέει η Ελευθερία Ντεκώ (η οποία σκέφτεται σε πρώτη φάση να κάνει κάποιες μετατροπές, για μια πιο γκλαμ βραδινή εμφάνιση του κτιρίου την περίοδο των εορτών) και συνεχίζει: «Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να προκύψει κάτι το διαδραστικό με το κοινό. Δηλαδή, οι περαστικοί να ζωγραφίζουν σε ένα χαρτί τους συνδυασμούς χρωμάτων που θα ήθελαν να δουν στο κτίριο και αυτοί με τον καιρό να υλοποιούνται!».
Το κτίριο χτίστηκε το 1976 και είναι έργο του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη, ο οποίος δηλώνει ότι έμεινε με πολύ καλές εντυπώσεις από το αποτέλεσμα και ότι «το κτίριο γίνεται υπόβαθρο για μια θεατρική παράσταση πολύ πετυχημένη».
Φωτό: Αλέξανδρος Φιλιππίδης
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ιστορίες από την κρύπτη του αρχιτεκτονικού χρόνου
Έφτασε η ώρα η Αρχιτεκτονική να επανασυνδεθεί με τη φύση
Ένα κτήριο φετίχ για τη Θεσσαλονίκη
Ανώνυμε αρχιτέκτονα, πώς να κρυφτείς από το φως που δεν δύει ποτέ;
Μία ευκαιρία εξερεύνησης της ποικιλομορφίας των κτηρίων που μας περιβάλλουν
Σαν το κέντρο της Θεσσαλονίκης δεν έχει
Όταν η μετακίνηση γίνεται εμπειρία design: υπόγειες γκαλερί και σπηλιές από ψηφιδωτό, 20 μέτρα κάτω από τη γη
Tο πρώτο αρχιτεκτονικό κέντρο στην Ελλάδα αποκλειστικά για παιδιά και νέους
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Η πόλη έχει τη σφραγίδα του
Αρχιτεκτονικά στολίδια με σπάνια βιβλία και μεγάλη ιστορία
Ιστορικές αρχιτεκτονικές υπογραφές στο νέο αθηναϊκό τοπόσημο
Ένα φιλόδοξο αρχιτεκτονικό πρότζεκτ παρουσίασε η Ισπανική Ακαδημία Ταυρομαχίας
Κριτικοί Τέχνης και υπηρεσίες Πολιτισμού συμφωνούν ότι κάτι δεν πάει καλά με το σώμα της Γοργόνας
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
Ο αρχιτέκτονας Κώστας Πουλόπουλος περιγράφει το όραμά του για την παραλία της πόλης
Η μεγαλύτερη ανάπλαση της νεότερης Ελλάδας χτίζεται πάνω σε στρώματα ιστορίας
Το «The Louis» θυμίζει πλοίο και είναι φτιαγμένο από... βαλίτσες
Ο γνωστός Αθηναίος σχεδιαστής μιλάει για τον νέο χώρο τέχνης και εστίασης που ανοίγει στη Σαντορίνη
Η Ελλάδα στην παγκόσμια σκηνή βιώσιμης αρχιτεκτονικής
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.