Θεατρική άνοιξη! Πώς αλλιώς να την αποκαλέσεις αυτήν την καλλιτεχνική ανθοφορία της Θεσσαλονίκης; Στο Μπενσουσάν Χαν, στα Άνω Λαδάδικα, η σύμπραξη των Kontakt Ensemple και των SourLi Boom παρουσιάζει την «Κανελόριζα», μίξη σωματικού θεάτρου και ποίησης. Πριν λίγες μέρες στο ολοένα και πιο ανήσυχο μπαρ «Tabya» ο Ορέστης Μεσοχωρίτης και η Κόμνω Κρικελίκου στη «Φόδρα» πέρασαν από ψιλό γαζί τα ρετάλια της πραγματικότητας. Στο θέατρο «Αυλαία» ο κόσμος δεν κουράζεται να μπιζάρει τον «Ορέστη» του Κακάλα και στο «Μελίνα Μερκούρη» της Καλαμαριάς η Πειραματική Σκηνή επιστρέφει με τη «Βασίλισσα της Ομορφιάς» του Ιρλανδού Μακ Ντόνα, μια σπαρακτική ιστορία ενδοοικογενειακού κανιβαλισμού με το περίφημο διαβρωτικό και ακραίου σασπένς «μαυροκωμικό» χιούμορ του συγγραφέα του «Πουπουλένιου».
Θέλει πείσμα και τρέλα να κάνεις ανεξάρτητο θέατρο στη Θεσσαλονίκη, έξω από την προστατευτική ομπρέλα του Κρατικού –νωπές ακόμα οι συνταρακτικές στιγμές της «Αυτοκρατορίας» των Μαρμαρινού και Βέλτσου–, το «σπορ» ασκείται χάρη σε έναν ιδιόμορφο δονκιχωτισμό ατόμων και ομάδων ασκητικά προσηλωμένων και προσαρμοσμένων στη στενότητα της πόλης. Και δεν μιλάω μόνο για την οικονομική αλλά και τη χωροταξική, αφού είναι μετρημένες οι σκηνές και τα πατάρια. Στο «Αριστοτέλειο» οι Dada Art του Γρηγόρη Αποστολόπουλου κάθε Δευτέρα και Τρίτη παρουσιάζουν το «Μπετόβεν, Μπαχ και Μπύρα» του Μπουκόφσκι. Τριάντα εικόνες από την πρώτη περίοδο του συγγραφέα.
Θεατρική άνοιξη καταμεσής του πιο άγριου οικονομικά χειμώνα που έζησε η Θεσσαλονίκη, και με συνέπειες στα θεάματα. Να τι συμβαίνει! Το θέατρο «Black Box» άνοιξε φέτος, εκεί που το 65 της Όλγας σφιχταγκαλιάζεται με το 2 της Φλέμινγκ. Από την αρχή το στίγμα του ήταν εναλλακτικό, όπως μου είχαν εξομολογηθεί οι δημιουργοί του Θωμάς Χαρέλας και Δάφνη Μουστακλίδου. Μερικούς μήνες μετά είναι ξεκάθαρο: τόλμη, πρωτοπορία και μια ποικιλόμορφη γκάμα ρεπερτορίου: η «Σαλώμη» του Όσκαρ Γουάιλντ από τους ντόπιους Ars Morienti του Θάνου Νίκα, «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» από τους Κώστα Γάκη, Κωνσταντίνο Μπιμπή, Αθηνά Μουστάκα, εισαγωγής από το «Θησείο», όπως επίσης και ο «Αρτώ/Βαν Γκονγκ» του Ιωάννη Παπαζήση. Στην «Οδύσσεια» της Σοφίας Πάσχου και των «Patari project», όπως και στην «Ψύχωση 4:48» της Σάρα Κέιν του Ινστιτούτου Πειραματικών Τεχνών που ξεκινά Παρασκευή 6 Μαρτίου, η αισθητική, η φιλοσοφία και η πρακτική του «Black Box» προσδίδουν στη Βασιλίσσης Όλγας μια άλλου είδους διαλεκτική σχέση με το θέαμα, πέραν από αυτή από τις ουρές που έκαναν οι παριστάμενοι, λαοθάλασσα κυριολεκτικά, όταν ο Μάρκος Σεφερλής και ο θίασός του στο παρακείμενο «Ράδιο Σίτυ», ιερουργούσαν με το «αχαχούχα» ρεπερτόριο.
Επίμονα επίμονα και στόμα στόμα, η θεατρική άνοιξη της Θεσσαλονίκης φτιάχνει τον κήπο της «άλλης πόλης», καλλιεργεί «δύσκολες» ποικιλίες και πάει κόντρα στο θέσφατο, πως στη Θεσσαλονίκη το συγκεκριμένο πεδίο δεν έχει χαΐρι και ορίζοντα θα δεις μόνο αν ροβολήσεις προς Αθήνας. Προς Θεού, δεν πανηγυρίζω, ούτε με το έτσι θέλω προσπαθώ να στήσω μια σκηνή δίπλα σε αυτές της μουσικής, της γραφιστικής, της γεύσης και άλλων τοπικών και δοξαστικών περιπτώσεων, που φιλοτεχνούν το μοντέρνο πρόσωπο της πόλης, πέρα από τις στερεοτυπικές αφηγήσεις περί φτωχομάνας που βγάζει τα καλύτερα παιδιά, ερωτικής πόλης και έλα πάμε βόλτα στο Μπαχτέ Τσιφλίκι... cut! Παρατηρώ όμως ότι πολλά λουλούδια, ομάδες δημιουργών, ηθοποιών και σκηνοθετικών πυρήνων εκρήγνυνται και ανθίζουν.
Περιμένω με ανυπομονησία το «Zyclon» (ή το «Πεπρωμένο») του Θανάση Τριαρίδη σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου. Εμπνευσμένο από το θανατηφόρο αέριο των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και μέσα από τους διαλόγους ενός άντρα και μιας γυναίκας που ενσαρκώνουν οι Ιωάννα Παγιατάκη και Κωνσταντίνος Γαβαλάς, που πιθανόν δεν θα συναντηθούν ποτέ, ο Τριαρίδης, περίπτωση sui generis δημιουργού, νοηματοδοτεί το διαρκώς ανυπεράσπιστο παρόν και την ανυπόφορη Ιστορία μέσα από ένα έργο ρομαντικό, εφιάλτη θαρρείς, για την κραταιά αγάπη, τη δύναμη και τις δίδυμες κάψουλες του πεπρωμένου. Για δες, φτου φτου, μην τη ματιάξω την «άλλη πόλη», πόσο ατρόμητα και αποφασισμένα κοντράρει τη μελαγχολία των καιρών!
«Ψύχωση» της Σάρα Κέιν από το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών, 6-8 & 13-15 Μαρτίου στο «Black Box».
9°
