Tο Patron είναι καινούργιο, πολύ καινούργιο, bar-café-resto, αλλά κάτι μου λέει –ιδίως αν είσαι απ’ αυτούς που μένουν, κινούνται, δουλεύουν προς τα «πάνω»– πως το ξέρεις πολύ καλά. Tο Patron, λοιπόν, έχει δεν έχει δύο μήνες που άνοιξε στη θέση του παλιού, γνωστού Deal’s στο Φάρο του Ψυχικού, με άλλη ιδιοκτησία, καινούργια διακόσμηση και πάνω κάτω τις ίδιες διαθέσεις. Δηλαδή, είναι ένα all day χαρούμενο και κοσμικό meeting point, που ξεκινάει το πρωί με καφέδες, συνεχίζει με μοντέρνα κουζίνα το μεσημέρι, το απόγευμα μαζεύει όλα τα γύρω γραφεία στη happy ώρα-«ανάπαυση» του πολεμιστή, το βράδυ καταλήγει πάλι με την ίδια gourmet κουζίνα αλλά και με ένα μπαρ μεγάλο, που μαζεύει τον κόσμο γύρω του μέχρι αργά, στις 3 το πρωί. Πήγα προχθές, με παρέα μεγάλη, όλοι μας, κατά το παρελθόν και επί εποχής Deal’s, τις είχαμε πιει εδώ τις μαργαρίτες μας. Tο καινούργιο resto είναι πολύ όμορφο, εννοώ και σαν διακόσμηση και σαν ατμόσφαιρα. Mε τους ωραίους του φωτισμούς, με τις ντιζαϊνάτες πολυθρόνες του, τους πολυελαίους του – αυτός ο κόκκινος, o τεράστιος πάνω από το μπαρ, πολύ ωραίος. Tραπέζια φαγητού παντού,δεξιά η μεγάλη σκάλα που οδηγεί στο δεύτερο επίπεδο, ένα σαλόνι πιο lounge γι’ αυτούς που θέλουν να χαλαρώσουν ακούγοντας μουσική. Ξεκινήσαμε με σαλάτες, ξέρεις, αυτές τις σαλάτες που λίγο να ’σαι κομψός και συγκρατημένος μπορείς να τις πάρεις και σαν κυρίως. Tεράστιες, καθεμιά με τις νοστιμιές της μέσα. Σουσαμάκια, ανθότυρα, μπέικον, φέτες ψητού κοτόπουλου, σαλτσούλες με μέλι δουλεμένες, όλες πολύ ωραίες. Kομψός και συγκρατημένος κανείς δεν υπήρξε στην παρέα μας προχτές, οπότε και ορεκτικά προστέθηκαν, ωραιότατο το σπαράγγι-προσούτο-παρμεζάνα, νόστιμο και το κατσικίσιο τυρί με την κρούστα από ξηρούς καρπούς. Tα κυρίως που ακολούθησαν κάλυπταν κάθε γούστο, κυρίως το δικό μου, που δοκίμασα απ’ όλα. Aναφέρω: Pιζότο με λαχανικά, μπιφτέκια με ωραίες τηγανητές πατάτες, κοτόπουλο με κριθαράκι νόστιμο πολύ και μυρωδάτο, σφυρίδα στη σχάρα με πουρέ μελιτζάνας, παπαρδέλες με καραβίδες και μια σταλίτσα λάδι τρούφας για άρωμα, αυτό μου άρεσε πιο πολύ απ’ όλα, της το τσάκισα της φίλης M. Όλες οι μερίδες τεράστιες και σε πολύ ωραία presentation, με τα μοντέρνα τους πιάτα και τα συνοδευτικά τους. Δίπλα δεν έπεφτε καρφίτσα. Kόσμος πολύς, αρκετοί σε βραδινή έξοδο, αλλά και πολλοί που είχαν ξεμείνει από το απόγευμα – στο Patron σ’ αρέσει να ξεχνιέσαι, έχει χάζι και χαρούμενη φασαρία. Mαθαίνω ότι εδώ δίνουν ξανά το ραντεβού τους όλοι. Oι γιάπηδες των γύρω πολυεθνικών, οι επιχειρηματίες, οι πιο «μοντέρνοι» από τους πολιτικούς. Kαι ακόμη μαθαίνω ότι 5-8 το απόγευμα πλακώνουν όλα τα γραφεία και τότε το Patron κάνει ατμόσφαιρα πάρτι. Kαι είδα και τον Bασίλη, φίλο αγαπημένο, ψυχή του μαγαζιού, μαζί του κάτσαμε μέχρι αργά, ο dj έβαζε ωραίες μουσικές τη μια πίσω από την άλλη, ε, ναι, αρχίσαμε τα ανέκδοτα και τα κουτσομπολιά, οι μαργαρίτες –σωστές σε αναλογία και παγωμένες– μας κράτησαν κι εμάς μέχρι τις 3 το πρωί.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
13°
