Το παρόν κείμενο δεν είναι διαφημιστικό, που λένε, είναι απλά μια απροσδόκητη γλυκιά στιγμή που μου έτυχε και σας την αναφέρω. Είναι νωρίς απόγευμα Σαββάτου και από τις σπάνιες για μένα στιγμές που κοιμάμαι ύπνο γλυκό μεσημεριανό - κρασιά και μεζέδες στον Θαλασσινό μαζί με μουντό χουχουλιάρικο καιρό έκαναν τη δουλειά τους.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι, κάνει κρύο, οι μεζέδες έχουν χωνευτεί, ζητάω απεγνωσμένα κάτι γλυκό-πείτε μου σε ποιον δεν έχει τύχει…. Ανοίγω ψυγεία, ψάχνω φοντανιέρες, στα ντουλάπια βρίσκω ζάχαρη (για τους φίλους, εγώ ούτε στον καφέ δεν βάζω), κι ένα μπαγιάτικο κακάο σκόνη που έχει ξεμείνει από πέρσι.
Το μανταρίνι παλιά εθεωρείτο ευγενές φρούτο και προοριζόταν μόνο για εξαγωγές, δεν το χαλαλίζανε για γλυκό του κουταλιού.
Στη δύσκολη στιγμή, εκεί που ταλαντεύομαι αναποφάσιστη μεταξύ της ήττας και του να ντυθώ στα γρήγορα και να τρέξω στο περίπτερο, χτυπάει το κουδούνι. «Ένα δωράκι για σας» μου λέει φωνή χαρωπή- καμπάνα και ανοίγω. Κύριος ευγενής και πολύ γρήγορος μου δίνει χωρίς πολλά λόγια σακουλάκι χάρτινο, κλείνω πόρτα, ανοίγω σακουλάκι. Βγάζω βάζο Citrus με ταμπελίτσα «Γλυκό κουταλιού Φλούδες Χιώτικου Μανταρινιού». Ο θεός μ’ αγαπάει, προλαβαίνω να σκεφτώ, και πέφτω με τα μούτρα στο βάζο, οκ, το μοιράζομαι, έχει κι άλλος υπογλυκαιμία.
Τρώω ένα πράγμα καταπληκτικό, γλυκό και μια σταλιά ξινούτσικο και «πιπεράτο», με σορόπια της κολάσεως, κυρίως με άρωμα που με στέλνει με τη μία στον Κάμπο της Χίου. Μα δεν μπορώ να σας περιγράψω τη νοστιμιά του… είναι από τα ωραιότερα γλυκά που έχω ποτέ δοκιμάσει! Στη Χίο έχω πάει πριν χρόνια και είχα εντυπωσιαστεί από την ομορφιά του νησιού και τις λιγωτικές, υπέροχες μυρωδιές. Έχω μάλιστα γνωρίσει και τον Βαγγέλη Ξύδα, τότε σαν ιδιοκτήτη του περίφημου αρχοντικού «Περλέας», σήμερα μαθαίνω είναι ο άνθρωπος πίσω από την Citrus, την χιώτικη εταιρεία με τα εξαιρετικά προϊόντα.
Η είσοδος της εταιρείας Citrus στον Κάμπο της Χίου
Ανάμεσα σε απανωτές κουταλιές προλαβαίνω και διαβάζω από το συνοδευτικό του «δώρου» δελτίο τύπου λίγα λόγια για το ξακουστό μανταρίνι Χίου: είναι ο καρπός των δένδρων του είδους Citrus deliciose tenore (κι εγώ τενόρος έγινα με το που το δοκίμασα), καλλιεργείται στην περιοχή του Κάμπου από το 1850, είναι αναγνωρισμένο ως προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), θεωρείται μία από τις καλύτερες και πιο αρωματικές ποικιλίες στον κόσμο, το έντονο άρωμά του χάρισε στο νησί το χαρακτηρισμό «μυροβόλος Χίος», συνέβαλε στην άνθιση του χιώτικου εμπορίου με χώρες της Ευρώπης.
Εκεί, κάπου στις τελευταίες κουταλιές, διαβάζω, πως αυτό ακριβώς το γλυκό που είναι φτιαγμένο από φρέσκα μοσχοβολιστά μανταρίνια από τα ιδιόκτητα κτήματα της Citrus στον Κάμπο της Χίου ( παράγει μία σειρά από χειροποίητες μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού και παραδοσιακά γλυκίσματα ,αμυγδαλωτά, λουκούμια, παστέλι, μαντολάτο, πίτες φρούτων), μόλις κατέκτησε χρυσό Αστέρι στα Great Taste Awards του 2014!
Η Χίος μυρίζει όλη αρώματα εσπεριδοειδών
Σερβίρεται παραδοσιακά παρέα με ένα ποτήρι δροσερό νερό, ταιριάζει υπέροχα με βουτυρωμένο ψωμί, πάνω σε καρυδόπιτα, σε πάστα φλώρα ή δίπλα σε ένα σοκολατένιο κέικ-και…βάζε μου ιδέες.
Πήρα, ευχαρίστησα, έμαθα πως πωλείται 6,20€ το βάζο (ικανοποιητικής ποσότητας) και πως μπορείτε να το βρείτε στο Παντοπωλείον της Μεσογειακής Διατροφής (Σοφοκλέους 1), στο Degustation (Κουμπάρη 5, Κολωνάκι), στο Μιχαλάκης (Ναυαρίνου 6 και Καποδιστρίου 16, Πειραιάς), στο Mastihashop (Πανεπιστημίου & Κριεζώτου, Σύνταγμα) και σε άλλα επιλεγμένα καταστήματα.
Ντόπιες νοικοκυρές φτιάχνουν το περίφημο γλυκό κουταλιού της Citrus
Το βράδυ έφτιαξα και μια δική μου εκδοχή, παξιμαδάκια, κομματάκια σοκολάτας (που είχα εντωμεταξύ προμηθευτεί από το περίπτερο) και από πάνω τις φλούδες χιώτικου μανταρινιού.…δείτε την φωτό. Σας το προτείνω όχι μόνο σε στιγμές ξαφνικών υπογλυκαιμιών αλλά κάθε φορά που θέλετε να ευχαριστηθείτε ένα εξαιρετικό ελληνικό, αυθεντικό όπως παλιά, γλυκό.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
15°
