18°
19 στέκια με την ελληνική κουζίνα που αγαπάμε
Ζαμανφού: Το τσιπουρο-μπιστρό στα Μελίσσια που πρέπει να πας
Το μενού ακολουθεί τον απαράβατο κανόνα μίας παρέας που μαζεύεται γύρω από ένα τραπέζι
A.V. Team
1’
ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ζαμανφού: Ένα ιδιαίτερο τσιπουρο-μπιστρό στα Μελίσσια.
Ήταν μια Κυριακή μεσημέρι στις αρχές του Νοέμβρη που θύμιζε καλοκαίρι, και με έναν φίλο καταλήξαμε στο ότι μια βόλτα σε ένα τσιπουράδικο ήταν μονόδρομος. Αρχικά στη συζήτησή μας ειπώθηκαν όλα τα κλασικά μέρη του κέντρου. Εκείνος, όντας «Βόρειος», αντιπρότεινε να ανηφορήσουμε προς τα Μελίσσια, προς ένα ιδιαίτερο τσιπουρο-μπιστρό, το Ζαμανφού. Βρήκα δελεαστικό αυτόν τον συνδυασμό και μετά από λίγη ώρα φτάσαμε σε έναν δρόμο που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει στέκι της περιοχής, λόγω των διαφορετικών εστιατορίων που φιλοξενεί. Ο χώρος του τσιπουρο-μπιστρό ήταν απλός και φιλόξενος, ενώ το μενού ακολουθούσε τον απαράβατο κανόνα μίας παρέας που μαζεύεται γύρω από έναν τραπέζι. «Ό,τι πάρουμε είναι για τη μέση». Και αυτό θα κάναμε. Ξεκινήσαμε, φυσικά, από ένα έντονα αρωματικό τσίπουρο από τη μεγάλη ποικιλία ελληνικών αποσταγμάτων που διαθέτει το Ζαμανφού.
Πολύ σύντομα, πριν προλάβουμε να φάμε το πρώτο ζεστό ψωμάκι, έφτασε και η παραγγελία μας. Δοκιμάσαμε, από τη μέση, ένα φοβερό καπνιστό χέλι από την Άρτα, τις spicy γαρίδες kimchi με γκοργκοντζόλα, τα –ελληνικής προσέγγισης– fish and chips και ένα τέλεια ψημένο μοσχαρίσιο φιλέτο με πουρέ παστινάκι. Στο διπλανό τραπέζι μία παρέα απολάμβανε τα μοσχαρίσια μάγουλα με πουρέ μελιτζάνας και ένα ψητό τυρί φλαμπουρίτσα με μαρμελάδα βατόμουρο. Και τα δύο πιάτα τα λιμπίστηκα και ορκίστηκα μέσα μου να επιστέψω γι’ αυτά σύντομα.
Λίγο πριν αποχωρήσουμε, αναζήτησα τον ιδιοκτήτη του Ζαμανφού, Μπάμπη Βάρσο. Στην κουβέντα μας ανακάλυψα την ευχάριστη εμμονή του για τις καλές πρώτες ύλες, τα ελληνικά προϊόντα, τις μπίρες από μικρές ζυθοποιίες και τα ελληνικά αποστάγματα που έχει μετά από έρευνα επιλέξει. Και γι’ αυτούς τους λόγους κλείσαμε ένα τραπέζι και για την επόμενη εβδομάδα.
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΟΛΑ
