Η Βεντήρη είναι ο δρόμος που γνώρισε μεγάλη δόξα τη δεκαετία ’80-90. Ήταν ο μπαρίστικος δρόμος της Αθήνας. Τελευταία ξαναγνωρίζει δόξες σε μια πιο chill out μορφή. Εστιατόρια, καφέ, φαγάδικα μαζεύουν ένα μεγάλο μέρος του δημοσιογραφικού - πολιτικού - ανάμεικτου crowd της πόλης.
Από τα πιο γνωστά σημεία συνάντησης και το Pulitzer, στη θέση του ιστορικού Memphis club. Αν πας τώρα δεν θα το αναγνωρίσεις – μεγάλη πρόσοψη με τζαμαρίες και θέα στο Hilton, μεγάλη αίθουσα, χρώματα cool και ένα ύφος εντελώς μα εντελώς μητροπολιτικό (όπως Λονδίνο, Βερολίνο, Μιλάνο κ.λπ.) το βάζουν στη λίστα των δημοφιλέστερων εστιατορίων-μπαρ της Αθήνας.
Εάν ψάχνεις ένα μέρος που να συνδυάζει διεθνή ατμόσφαιρα και καλό φαγητό, το Pulitzer είναι μια ενδιαφέρουσα εκδοχή. Ξεκινάς από το πρωί με σνακς και καφέ, συνεχίζεις με το μοντέρνο εστιατόριο αλλά και με τη μεγάλη μπάρα που σου φτιάχνει τη διάθεση με κοσμοπολίτικα κοκτέιλ και δυνατά volume, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα, ενώ τις Παρασκευές έχεις τη δυνατότητα να χαλαρώσεις με μουσικές jazz ή pop ακούσματα από live μπάντα.
Στη μεγάλη πραγματικά λίστα του θα βρεις κάτι που οπωσδήποτε θα σε ικανοποιήσει οποιαδήποτε ώρα της μέρας ή της νύχτας – ο σεφ Νικόλας Τσικνάκος, που έχει επιμεληθεί το μενού, και η Αλεξάνδρα Τακορίδη, που έχει αναλάβει την εκτέλεση, έχουν φροντίσει γι’ αυτό.
Η λίστα ξεκινάει με μια μεγάλη ποικιλία από σαλάτες (14 στον αριθμό) και είναι λογικό αυτό αφού απευθύνεται σε ανθρώπους του κέντρου που συχνά κάνουν διάλειμμα από τις δουλειές τους «για να φάνε μια σαλάτα». Όχι όμως μια οποιαδήποτε σαλάτα, αλλά μια σαλάτα σαν ένα πλήρες γεύμα, με εμπνευσμένες συνθέσεις φρέσκων λαχανικών, τυριών, ξηρών καρπών, φρέσκων φρούτων, κρέατος, κοτόπουλου, θαλασσινών, κι όλα αυτά με νοστιμότατες σος.
Ακολουθούν ορεκτικά πολύ ωραία, όπως τα υπέροχα ρολάκια καπνιστού σολομού, που δοκιμάσαμε εμείς, με γέμιση τυριού κρέμας αλλά και γαρίδες. Δοκιμάσαμε επίσης ένα πολύ ωραίο ριζότο με ποικιλία μανιταριών και κρέμα παρμεζάνας με λάδι άσπρης τρούφας. Τα κυρίως πιάτα που παραγγείλαμε ήταν κοτόπουλο με κρούστα παρμεζάνας σερβιρισμένο με baby πατάτες ψητές, αρωματισμένες με θυμάρι και μπριάμ, σολομός σχάρας με λαχανικά ατμού και φρέσκα λιγκουίνι με μπισκ καραβίδας. Και τα τρία ήταν καλοφτιαγμένα, πολύ προσεγμένα στην παρουσίαση, και θα μπορούσες να τα συμπεριλάβεις στην παραγγελία σου είτε για μεσημεριανό είτε για δείπνο.
Το φινάλε με σουφλέ σοκολάτας με ρέουσα καρδιά και απαλό τσιζ κέικ επιβεβαίωσε την άποψή μας για το μελετημένο και νόστιμο μενού του Pulitzer. Θέλω να κάνω ιδιαίτερα κοπλιμέντα για το σωστό και διακριτικό σέρβις, καθώς και για την επιτυχημένη επιλογή των σκευών που επάνω τους αναδεικνύονταν οι συνθέσεις του σεφ.
17°
