Γκρίζα η ώρα, γκρίζα η χώρα, ξανά-μανά

Tον ίδιο τίτλο είχαμε δώσει για το πρώτο μας κείμενο στην Athens Voice, προ τετραετίας (31-05-2012). Τονίζαμε προεκλογικά μεταξύ άλλων: «είναι ΤΟ απόλυτο ψέμα, πως όταν έρθει ο νέος Κλέων («1.300 ευρώ κατώτατο μισθό») στην εξουσία, θα γυρίσει μαγικά τη σελίδα, θα ξυπνήσουμε από το κακό όνειρο και θα προσγειωθούμε ξανά στο 2009». Επισημαίναμε και το γεννήτορ κοψοχεριλικίου δόγμα Αθερίδη: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σοβαρός…(αλλά)… θα τον ψηφίσω, …να βγει να κυβερνήσει, να τα κάνει χάλια…». Με αυτή την πρωτόγνωρη πολιτική ανωμαλαρία ζούμε συνέχεια έκτοτε, πώς να φύγει η ύφεση;

Γκριζοεναλλαγές

Κέρδισε τότε ο (πρώην αντιμνημονιακός/Ζάππειος) Σαμαράς, που, κάνοντας την αυτονόητη κωλοτούμπα, ψιλοσυμμάζεψε την κατάσταση (συν Στουρναροβενιζέλοις, 2013-2014), οπότε η γκρίζα-η-ώρα απομακρύνθηκε. Όμως, επανέκαμψε πέρσι (βλέπε ομότιτλο), ξαναμελανιάζοντας τη μίζερη ζωούλα μας, αφού έτσι θέλησε ο κυρίαρχος λαϊκισμένος ψηφοφόρος.

Τη συνέχεια όλοι τη θυμόμαστε, τρυγώντας εβδομαδιαίως 420άρια στα Τραπεζικά ΑΤΜ… Ήταν όταν δεν μπόρεσαν οι ΝΑΙ να πείσουνε τους ΟΧΙ, που βαρουφολατρικά περίμεναν, η εξαπάτηση και ο εξευτελισμός τους να γίνει τέλειος. Τότε ακριβώς άρχισε να ψήνεται («Μένουμε Ευρώπη vs Ακροδεξιό Κυβερνολήρημα») το γελοίο απονενοημένο δημοψήφισμα.

Όταν, δηλαδή, η αγάπη των ναζί για την πατρίδα, με την ευγενή στήριξη και των υπόλοιπων εν Ανεξυριζαυγιτισμώ αδελφών τους, απέδωσε την εθνική παρακαταθήκη του Υπερήφανου ΟΧΙ, αντάξια ισότιμου με το ΟΧΙ του 1940. Έτσι δεν δήλωναν διάσημες-διασυρμένες-πλέον ακροδεξιές μοσχαροκεφαλές, στα viral βίντεο των χορευτικών θριάμβων της νύχτας του ΟΧΙ (που ήδη ο εξαυταπατεών Αλεξάκης το σβούριζε/μεταμόρφωνε σε ΝΑΙ);…

Συλλαλητηριακά στρατηγικά παραλειπόμενα

Μια χαρά πήγε, για διοργάνωση μεμονωμένων ρομαντικών. Νταξ, εννοείται ότι η Καθεστωτική Δικτατορία του Ρουφιαναριάτου διέχυσε φωτογραφίες από το «αραιό-τρεις-κι-ο-κούκος» τελείωμα της Συγκέντρωσης, για να δώσει σινιάλο «κερδάμε τον ταξικό εχθρό» στον ψευδοτρεφόμενο οχλοπολτό…Πάντως, μπροστά στην κλιμακούμενη υφεσιακή μαδουροκαταστροφή οι αριθμοί δείχνουν αποτυχία. Έπρεπε να μαζευτούν τουλάχιστον εκατό χιλιάδες οργισμένοι, αλλά δεν ήρθαν. Γιατί; Μήπως γιατί η κοινωνία είναι ευχαριστημένη από την Κυβέρνηση Περονόσπορου; Όχι βέβαια, 80% δυσαρεστημένοι από τους Ανίκανους/Χειρότερους είναι, μην ξεχνιόμαστε. Εντούτοις, λοιπόν, ο κόσμος δεν κατεβαίνει. Γιατί;

Οι συμπαθείς διοργανωτές, ευλόγως για τα μέτρα τους, δηλώνουν πανευτυχείς. Τους διαφεύγει, όμως, ότι στρατηγικός τους στόχος (με δεδομένη την ολοφάνερη αίσθηση ρημαδιού που βιώνει ο συριζοκοψοχέρης) ήταν να υπερβούν τουλάχιστον το μεγαλύτερο περσινό Μενουμευρωπαίο Συλλαλητήριο. Δηλαδή, να παρασύρουν σε αλλαγή στρατοπέδου ψηφοφόρους της Συγκυβέρνησης… Με αυτό αναμετρήθηκαν, οπότε θέλει αναστοχασμό και σύνεση η επόμενη διοργάνωση που εξήγγειλαν «σύντομα». Μια αισιόδοξη ματιά, πάντως, θα μετακαλούσε τον κύριο Ντίνο Χριστιανόπουλο, για να δώσει μια «παραιτηθείτε» απάντηση στην κυβερνητική χυδαιότητα: «Καὶ τί δὲν κάνατε γιὰ νὰ μὲ θάψετε, ὅμως ξεχάσατε πὼς ἤμουν σπόρος».

Πού πάτε, γατάκια, εδώ ΤΟ Κοτζάμ Καθεστώς!

Η δημοκρατική κανονικότητα θα επέτασσε να είχαν μπει μπροστά τα κόμματα, αλλά με τόσο λερωμένες φωλιές, πώς να εμφανιστούν; Ενώ και τα νεότερα, με τις καθαρές προβιές, κάπου χάνουν: δεν παίρνουν αμπάριζα τους απατεώνες, δεν διεκδικούν αποφασιστικά τους εξαπατημένους συριζοκοψοχέρηδες… Πάντως ο δύσκολος στόχος παραμένει. Δεν ζητείται η αυτονόητη επανασυσπείρωση των περσινών μενουμευρωπαίων, αλλά η προσέλκυση/αποσυσπείρωση των εξαπατηθέντων. Αυτωνών το λαθρο-ιδεολόγημα έπρεπε να αποσυντεθεί/ανασυντεθεί και να στραφεί μενουμευρωπαϊκά, αλλάζοντας το νικηφόρο ρεύμα…|

Νταξ, τα κόμματα είναι εξώλης και προώλης, αλλά και η «κοινωνία πολιτών» είναι ψιλοαγαθάγγελοι και πιάνονται πολύ γατάκια ενώπιον της λέρας της κυβερνητικής γαλέρας. Μια καλή στρατηγική διείσδυσης στο ψεκαζμένο στρατόπεδο πρότεινε συναυλιακά το Σάββατο ο σοφός Εθνικός Ποιητής Σαββόπουλος (μην ξεχνάμε, με το «Κούρεμα» επίσης ο Διονύσης είχε δρομολογήσει την πτώση μιας άλλης φαυλότητας…). Παραφράζοντας «Το χειμώνα τούτο, άμα τον πηδήξαμε, γι’ άλλα δέκα χρόνια, άντε καθαρίσαμε», σε «τον απατεώνα αν τον ξεπεράσουμε, για άλλα δέκα χρόνια κάτι θα προφτάσουμε», τραγούδησε αντ-χοκ και «Πεθαίνω για σένα, κι ας είσαι απάτη», εισηγούμενος αγάπη για τους εξαπατώμενους. Αλλά, αυτή την μαστίγιο-καρότο στρατηγική, οι κεραίες μας δεν την πήραν χαμπάρι.

Γιατί δεν έχουμε Κοινωνία Πολιτών, οπότε…

Πολλές άτυπες ιδέες/«προτάσεις» ματαίως κατατέθηκαν προς βελτιστοποίηση του Συλλαλητηρίου: πέρασαν απαρατήρητες. Γιατί; Διότι έπεσαν θύματα λυσσωδών μαχών ανάμεσα σε κλίκες/εστίες, που στήνει κάθε μικροπολιτευτάκιας προσβλέποντας στης ευτυχίας του κι αυτός την επιπλοποιΐα… Όσο κι αν σπεκουλάρει κάθε λεγάμενος υπέρ μιας υποθετικής Κοινωνίας Πολιτών (που προσδοκά τα οφέλη του καβαλώντας την), αυτή δεν μπορεί να αναπτυχθεί. Αντενδείκνυται η χωρίς ελεύθερα άτομα άρρωστη-πολυδιασπασμένη-κατακερματισμένη κοινωνία μας. Πόσω μάλλον, όταν κάνει και τέτοια μικροπολιτικά σκέδια… Κρατώντας μακριά τα κόμματα, λοιπόν, διάφορες τέτοιες εστίες εξουσίας δίνουν λυσσαλέες μάχες υπέρ τους και κατά της ενιαίας προσπάθειας.

Σε αυτό πλαίσιο χάνονται διάφορες ιδέες ανεξάρτητων/«ανέντακτων», προτεινόμενες σε τέτοιες ξελιγωμένες εστίες εξουσίας. Και η προσπάθεια αποδυναμώνεται. Τότε έρχεται ΤΟ Καθεστώς, «καλώς-τα,-τα-γατάκια!» και τις κάνει μια μπουκιά… Ιδού χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αρθρογράφος πρότεινε κάποια κρίσιμα αρνητικά σημεία προς εξουδετέρωση, που κακώς δεν διαχύθηκαν σφόδρα στα Σοσιαλμήντια: Α. Η «ακροδεξιά»/«νεοφιλελεύθερη» ρετσινιά στους #παραιτηθείτε, Β. η επίκληση των ψεκαζμένων «Μα εσείς δεν είστε αγανακτισμένοι!», Γ. η σαφής αντισυνταγματικότητα των «να-καεί-να-καεί», Δ. «θέλετε παλινόρθωση του Παλιού Καθεστώτος» (μα είναι ενιαίο ΤΟ Καθεστώς του αδιατάρακτα ενιαίου Κόμματος της Διαφθοράς: Αντρέας-Κωστάκης-Αλεξάκης…), Ε. απίστευτη/απαρατήρητη «Αντισυγκέντρωση»-προβοκάτσια βαλτών συριζο-«αντεξουσιαστών» (για να αποθαρρύνουμε συντηρητικούς διαδηλωτές…), που αποκάλυψε το Ιντυμήντια ως ξεκούδουνη: (συνάμα παραδεχόμενο πόσο την πατάει ο (συχνά «αντιμνημονιακός»-χε,χε) «αναρχικός» χώρος – όθεν εμείς τους λέμε «αντικρατικούς-κρατιστές» ). ΣΤ. «κινείστε εχθρικά στη χώρα» (όπως «είστε με τη λάθος μεριά». Και Ζ. η απίστευτη αθλιότητα των κολαούζων ΤΟΥ Συστήματος υπαλλήλων του Μετρό, που έστησαν απεργία ακριβώς για να σαμποτάρουν τη Συγκέντρωση!

Να γιατί φουμάρω κοκαΐνη*

Μοναδική καλή απάντηση στους Χειρότερους, για κάποια από αυτά, έδωσε η Ρούλα Καλαρά, που μαζί με τη Ρηγούλα Γεωργιάδου επινόησαν το #παραιτηθείτε. Γιατί όλα αυτά δεν παίχτηκαν στα Σοσιαλμήντια, λοιπόν; Απλώς, διότι δεν μας τα πρότεινε κάποιος σμπίρος-προωθητής από το Κολακείον των μικροσυμφερόντων της κλίκας μας, αλλά κάποιος ενοχλητικά ανεξάρτητος, προωθών το ευρύτερο συμφέρον. Οπότε σιγά μην του κάνουμε τη χάρη, εμείς οι σμπίροι της μικροεστίας εξουσίας που λέγαμε… Έτσι δεν γίνονται οι δουλειές, αφού;

Οι κεντροδεξιές κλίκες είναι ψιλοάγαρμπες. Οι κεντροαριστερές, ενισχυμένες με παλαιοκομμουνιστική εμπειρία, είναι πιο σοφιστικέ… Να ένας ακόμα λόγος που διατηρεί δραματικά ανέφικτο τον διαβόητο Τρίτο Πόλο, αν μ’ εννοείς, πικραμένε «Κεντροαριστερέ» μ’...  Να τα λέμε κι αυτά.

Δεν χρειάζονται ελεύθεροι/ανεξάρτητοι πολίτες, λοιπόν, σμπίροι χρειάζονται. Όσο δεν αναμετριόμαστε με αυτό, να δούμε πόσο δηλητηριάζει όλους τους πολιτικούς χώρους και πόσο διαλύει την δυναμική πλούσιας/ευήμερης κοινωνίας, τόσο θα τρώμε χρεωκοπίες εις υγείαν μικροπολιτευτών και σμπίρων… Τι δεν καταλαβαίνεις, καψερέ μ’;

Αυτό συμβαίνει οικουμενικά και αντιμετωπίζεται παντού με ισχυρά δημοκρατικά αντίδοτα, θα του γλιτώσει το απροφύλακτο μειονεκτικό καθ’ ημάς ισλάμ;… Αξεπέραστη τσιφτετελληνική βλαχοδιαχρονία: Νομίζουμε ότι διαιρούμενοι θα πολλαπλασιαστούμε, κάτι που τόσο η θεωρία το αποκλείει, όσο και η πράξη αέναα επιβεβαιώνει… Ποτέ όταν πατάς πάνω σε εξουδετερωμένους (ομόδοξους!...) αντιπάλους δεν θα ανέβεις ψηλότερα, χαζέ!

Παραλειπόμενα

Υπ’ όψιν Κυριάκου Μ.

Άξιος/αποτελεσματικός υπουργός ο Άδωνις. Αλλά, ως Μπαμπούλας, επικοινωνιακά κλειδώνει απόξω τον ψεκασθέντα συριζοψηφοφόρο. Και τον αναστρέφει πίσω στη συγκυβέρνηση, που έχει την ακροδεξιά χάρη, γιατί ο Άδωνις έχει το ακροδεξιό όνομα. Να το κοιτάξει ο Κυριάκος: Αντικειμενικά επιζήμια η Αδώνιδος Αντιπροεδρία…

Πάλι «Αντεξουσιαστική» Εξουσία της Βίας

Πάνω που το εξηγούσαμε (ξαναδιαβάστε: «Μίκη, η Βία είναι η χειρότερη μορφή Εξουσίας!»), πάλι τα ίδια... Η προχτεσινή κατατρομοκράτηση πολιτών σε αιφνιδίως πυρποληθέντα τρόλλεϋ/λεωφορείο, ξαναδίνει τον τόνο. Κανείς δεν είναι αθώος, τρομάξτε, να χαρούμε! Φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες! Είμαστε χαρούμενα Τάγματα Εφόδου, ζούμε για τον πόνο της γριούλας/νοικοκυράς/παιδούλας!

*Να γιατί φουμάρω κοκαΐνη (Τούντας-Φραντζεσκοπούλου, 1932)