Η Κίνα έχει βρεθεί εδώ και πολλά χρόνια στο στόχαστρο της παγκόσμιας κοινότητας για την πρακτική της να παίρνει όργανα από εκτελεσμένους κρατούμενους συνείδησης (άτομα που φυλακίστηκαν αποκλειστικά και μόνο λόγω των απόψεων και των πεποιθήσεων τους) και να τα χρησιμοποιεί σε μεταμοσχεύσεις. Είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που χρησιμοποιεί αυτή την πρακτική που κατά καιρούς έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Μάλιστα οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου κατηγορούν τις κινεζικές αρχές ότι αφαιρούν τα όργανα χωρίς τη συναίνεση των κρατουμένων ή των οικογενειών τους. Η κυβέρνηση της χώρας αναγκάστηκε να ανακοινώσει το 2015 ότι θα τερματίσει αυτές τις μεταμοσχεύσεις λόγω των έντονων κριτικών. Ακόμα όμως δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι το έχει πράξει.
Δεν εγκρίθηκε κανένας νέος νόμος ή κανονισμός που να απαγορεύει την πρακτική και ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία εκφράζουν ανησυχίες ότι αυτή η πρακτική συνεχίζεται. Έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2016 από την International Coalition to End Transplant Abuse in China μιλούσε για μεγάλη διαφορά μεταξύ των επίσημων στοιχείων για τις μεταμοσχεύσεις που έδινε η κινεζική κυβέρνηση και του αριθμού των μοσχευμάτων που ανέφεραν τα νοσοκομεία. Ενώ η κυβέρνηση μιλούσε για 10.000 μεταμοσχεύσεις κάθε χρόνο, τα στοιχεία από τα νοσοκομεία έδειχναν 60.000 με 100.000 μεταμοσχεύσεις κάθε χρόνο. Η έρευνα έλεγε ότι αυτή η διαφορά οφείλεται στους εκτελεσθέντες κρατούμενους συνείδησης. Την ίδια χρονιά, το 2016 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προχώρησε σε ψήφισμα που καταδίκαζε τη συλλογή οργάνων από τους κρατούμενους συνείδησης και καλούσε τις κινεζικές αρχές να την τερματίσει.
Το ζήτημα φαίνεται όμως ότι έχει συνέχεια. Πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε έρευνα στο ιατρικό περιοδικό BMJ Open που ζητάει τη μαζική ανάκληση περισσότερων από 400 επιστημονικών δημοσιεύσεων σχετικά με τη μεταμόσχευση οργάνων. Και αυτό επειδή υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν για να προκύψουν αυτές οι δημοσιεύσεις αποκτήθηκαν από Κινέζους φυλακισμένους. Η έρευνα μιλάει για την αποτυχία των ιατρικών περιοδικών να συμμορφωθούν με τα ισχύοντα διεθνή πρότυπα δεοντολογίας για να εξασφαλίσουν ότι οι δωρητές οργάνων παρέχουν τη συναίνεσή τους για τη μεταμόσχευση. Ο συντάκτης της έρευνας, ο καθηγητής ιατρικής ηθικής Wendy Rogers στο πανεπιστήμιο Macquarie του Σύδνεϋ, είναι καταπέλτης. Λέει ότι τα περιοδικά, οι ερευνητές και οι γιατροί που συμμετείχαν στις δημοσιεύσεις είναι συνεργάτες στις βάρβαρες μεθόδους προμήθειας ανθρώπινων οργάνων. «Δεν υπάρχει πραγματική πίεση στην Κίνα για διαφάνεια» λέει ο Rogers και ότι «η παγκόσμια σιωπή μπροστά σε αυτή τη βαρβαρότητα πρέπει να σταματήσει».
Ο Rogers και η ομάδα του μελέτησε όλες τις επιστημονικές μελέτες που αφορούσαν αποδέκτες κινεζικών μοσχευμάτων και που δημοσιεύθηκαν σε αγγλόφωνα ιατρικά περιοδικά μεταξύ 2000 και 2017. Οι 445 μελέτες που εντόπισαν αφορούσαν 85.477 μεταμοσχεύσεις. Το 99% αυτών των μελετών δεν ήταν σε θέση να αναφέρει εάν οι δότες των οργάνων είχαν δώσει τη συγκατάθεσή τους για τη μεταμόσχευση. Αλλά και οι 19 μελέτες που ανέφεραν ρητά ότι δεν έγινε χρήση οργάνων από εκτελεστές φυλακισμένους ήταν πριν από το 2010, όταν δεν υπήρχε καν πρόγραμμα εθελοντών δωρητών στην Κίνα.
Η έρευνα του Rogers καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ιατρική κοινότητα μεταμοσχεύσεων δεν έχει εφαρμόσει δεοντολογικά πρότυπα που να απαγορεύουν τη δημοσίευση έρευνας που βασίζεται σε όργανα από εκτελεσμένους φυλακισμένους. Και κλείνει αναφέροντας ότι «ζητάμε την άμεση απόσυρση όλων των δημοσιεύσεων που βασίζονται στη χρήση οργάνων από εκτελεσθέντες κρατούμενους και μια διεθνή σύνοδο κορυφής που θα καθορίσει την στάση μας απέναντι στις κινέζικες μεταμοσχευτικές πρακτικές».
6°
