Ο Μιχάλης Δέλτα εξηγεί με δύο αναρτήσεις του στα social media πώς διαχειρίζεται την επαφή του με το κινητό του.
«Γράφει για αυτούς που θα έρθουν» και μας έχει χαρίσει πολλές σπουδαίες λέξεις και ήχους. Με δύο διαδοχικές αναρτήσεις του στα social media ο πολύπλευρος δημιουργός Μιχάλης Δέλτα εξήγησε τη σχέση του με τη χρήση του κινητού. Το έναυσμα ήταν ένα πρόσφατο ταξίδι με πλοίο και η παρατήρηση των ανθρώπων γύρων του.
«Βρίσκομαι σε πλοίο. Ταξιδεύω περίπου τρεις ώρες. Όλοι γύρω μου κάθε ηλικίας, έφηβοι, τριαντάρηδες ακόμα και άνθρωποι πάνω από εξήντα χρονών επί τρεις ώρες κοιτάνε τα κινητά τους.
Οι νεότεροι αν αφήσουν το κινητό τους για λίγο κοιμούνται κρατώντας το αγκαλιά και όταν ξυπνάνε ανοίγουν πάλι τη συσκευή και όταν δεν κοιτάνε τα σόσιαλ παίζουν με το σμαρτ και το άιφον νευρικά μη ξέροντας τί να κάνουν.
Είμαι ο μόνος που κοιτάζω τη θάλασσα, τον ουρανό και τις βραχονησίδες που περνάμε. Κανείς άλλος. Ούτε ένα άτομο δε συνδέεται με αυτό που μας περιβάλλει.
Μόνο δύο ενήλικες άνοιξαν ένα βιβλίο κι αμέσως κάλυψαν οποιοδήποτε κενό σκέψης πάλι με το κινητό.
Οι νέοι όταν το κλείνουν κοιμούνται με αυτό αγκαλιά και μόλις ξυπνούν το ανοίγουν αμέσως, το ξαναγράφω. Είναι θλιβερό αυτό που συμβαίνει. Νομίζω πως βρίσκομαι σε ψυχιατρική μονάδα.
Κανείς δεν μπορεί να σταθεί δίχως να κάνει τίποτα, δεν κοιτούν την Φύση, τον διπλανό τους δεν θέλουν καμία άλλη επικοινωνία είναι ξεκάθαρο. Αρρωστήσαμε μας τρελαίνουν.
Η τεχνολογία μας αποδυναμώνει την ενέργεια σωματικά και ψυχικά. Για αυτό και είναι δύσκολο να συμβεί αυτό που λέμε λαικός ξεσηκωμός στα απαράδεκτα γεγονότα που συμβαίνουν διότι όταν τα παρακολουθείς από τις ίντσες της οθόνης του κινητού σου χάνεις την αίσθηση της πραγματικότητας. Νομίζεις ασυνείδητα πως βλέπεις Νέτφλιξ….
Είμαι βέβαιος πως αν το πλοίο ξαφνικά βουλιάξει θα προσπαθήσουν να το φωτογραφήσουν για το ινσταγκραμ αντί να βρούνε τρόπο για να σωθούν.
Αυτό κάνει η εγκληματική χρήση της τεχνοπαραλυσίας.
Σου δίνει την ψευδαίσθηση πως μέσα από τα 15 εκατοστά του κινητού σου έχεις τον απόλυτο έλεγχο όσων δεν μπορείς να διαχειριστείς στη ζωή αλλά και εκείνων των συμβάντων που σε καλούν να χαρείς. Όπως μια συναυλία ας πούμε την οποία δεν μπορείς να την παρακολουθήσεις αν δεν την γράψεις με το κινητό σου.
Η απεραντοσύνη της πραγματικότητας σε τρομάζει, σε φέρνει σε ατελείωτη αμηχανία, σου είναι ανοίκεια, αποκρουστική. Η ενέργειά σου ολοένα και περισσότερο αδύναμη. Χάνεσαι στο τίποτα, αποδυναμώνεις τη νοητική διαύγεια, νυστάζεις, κοιμάσαι, ξυπνάς μέσα σε μια γελοία συσκευή, νυστάζεις πάλι, δεν έχεις ενέργεια στην έχει ρουφήξει όλη. Κοιμήσου σε παρακαλώ.
Καλό μήνα
Όσοι αφήνουν σχόλια εχθρότητας διαγράφονται δια παντός μαζί με αυτά.
Εύχομαι επίσης οι εκδότες να κάνουν viral αυτό το κείμενο στα free press τους να ‘χουν να το λένε πως έκαναν και κάτι ωφέλιμο στη δημοσιογραφική τους αποστολή. Σας φιλώ φιλενάδες» έγραψε στην ανάρτησή του την πρώτη μέρα του φετινού φθινοπώρου, την Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου.
Βρίσκομαι σε πλοίο. Ταξιδεύω περίπου τρεις ώρες. Όλοι γύρω μου κάθε ηλικίας, έφηβοι, τριαντάρηδες ακόμα και άνθρωποι...
Ανοίγοντας έναν διάλογο για όσα έγραψε, ο Μιχάλης Δέλτα ένιωσε την ανάγκη να επανέλθει με δεύτερη ανάρτησή του για τον τρόπο που διαχειριζόμαστε καθημερινά τον χρόνο μας και τη σχέση μας με το κινητό μας τηλέφωνο. Και στα δύο κείμενα, τα οποία συνόδευσε με καλοκαιρινές φωτογραφίες, ευχήθηκε καταληκτικά «οι εκδότες να κάνουν viral αυτό το κείμενο στα free press τους να ‘χουν να το λένε πως έκαναν και κάτι ωφέλιμο στη δημοσιογραφική τους αποστολή».
«Με το παρόν κείμενο ως συνέχεια του τελευταίου που αφορούσε την αρρωστημένη εξάρτηση με το κινητό, δεν γίνομαι ούτε διδακτικός ούτε κουνάω το δάχτυλο. Αυτά τα λένε όσοι δεν έχουν λύσει τα σοβαρά προβλήματα που έχουν με τους γονείς τους και μου κάνουν προβολές, τα κείμενά μου δείχνουν δρόμους υγιείς για εκείνους που τους αντέχουν. Λειτουργούν αφυπνιστικά κυρίως επειδή είναι βιωματικά και όχι παπαγαλίες άλλων εμπειριών.
Για να καταφέρω στη ζωή μου να απελευθερωθώ από οποιαδήποτε εξάρτηση είτε συναισθηματική, είτε το κάπνισμα που έχω κόψει εδώ και 15 χρόνια, είτε το κρέας που έχω να φάω από το 1995, χρειάστηκε να αναπτύξω στην καθημερινότητά μου την Αυτοκυριαρχία και την Αυτοπειθαρχία.
Αυτό το πετυχαίνω με το να αποκτώ συνείδηση του πόσο βλάπτω τον εαυτό μου με κάποια πράγματα και κυρίως με τις σκέψεις που κάνω διότι από αυτές ξεκινούν τα πάντα στις δράσεις μας. Όλα όσα αναφέρω αποτελούν μια μαθηματική εξίσωση που φτάνει πάντα στο αποτέλεσμα της Λύσης.
Καθώς λοιπόν με παρατηρώ και συνειδητοποιώ τί δεν είναι ωφέλιμο για την πνευματική και ψυχική μου υγεία κατ´ επέκταση και για τη σωματική, με δυνατή θέληση, εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και με επιμονή γίνομαι καθημερινά ολοένα και περισσότερο συνεπής με τον στόχο που έχω βάλει.
Η συνέπεια οδηγεί εξισωτικά σε ένα «πρόγραμμα» που το ακολουθώ πιστά κάθε μέρα, μέσω του οποίου σταδιακά και με υπομονή βλέπω την αλλαγή μου. Όπως αναπτύσσονται οι μύες μας με την άθληση. Έτσι εκγυμνάζαται και ο Νους, η συνείδησή μας, μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε οτιδήποτε επιτρέπουμε να στραφεί εναντίον μας.
Πιο συγκεκριμένα, όπως όλοι έτσι και ο ίδιος κάποια στιγμή, όχι σε μεγάλο βαθμό, έπιασα τον εαυτό μου να έχει κατά τη διάρκεια εργασίας με τον υπολογιστή μου ανοιχτό το φέισμπουκ και να του ρίχνω που και που ματιές κυριολεκτικά δίχως λόγο. Αμέσως το σταμάτησα αφού με αποσπούσε από την μουσική ή την συγγραφή ή όποια άλλη δημιουργική δράση μου.
Σε σχέση με την χρήση του κινητού, δεν έχω ενεργοποιημένες τις ενημερώσεις των σόσιαλ μήντια, δεν θα τρελαθώ με τα συνεχόμενα μπιπ μπιπ των Like και των post των διαφόρων αγνώστων… έλεος κοινή λογική.
Δεν κοιμάμαι με το κινητό αγκαλιά το έχω πάντα σε μακρινό δωμάτιο. Με ενοχλεί και γιατί βλάπτει την υγεία μου και επειδή σιχαίνομαι το ότι με παρακολουθούν…γνωστές οι ξαφνικές διαφημίσεις προϊόντων που έρχονται έπειτα από συζήτηση που έχω κάνει για αυτά με φίλους!
Πολύ σημαντικό για μένα στο κομμάτι της συνέπειας το ότι έχω συγκεκριμένες ώρες που το τσεκάρω μέσα στη μέρα μου. Πρώτα ξυπνάω κάνω το μπάνιο μου, συνδέομαι με τον διαλογισμό μου, τρώω το πρωινό μου και στις 10.00 τσεκάρω τα εμαιλ και μετά τα σόσιαλ στα οποία μοιράζομαι σχεδόν καθημερινά ένα κείμενο από τα βιβλία μου. Θα διαβάσω ορισμένα ποστ που γράφουν άνθρωποι τους οποίους εκτιμώ και ποτέ δε θα μπω σε σελίδες αγνώστων και γνωστών να ειρωνευτώ και να βρίσω σαν ηλίθιος που παιδεύεται να εκτονώσει τα άλυτα προσωπικά του θέματα.
Δεν κάνω scroll down γιατί αποδυναμώνει τη δύναμη της εστίασης σε δευτερόλεπτα. Για αυτό όλα τα πιτσιρίκια πάσχουν από διάσπαση προσοχής και καταθλιπτικά συμπτώματα.
Η επόμενη στιγμή που θα κοιτάξω το πολύ για 10 λεπτά τα σόσιαλ εξαρτάται, είναι συνήθως μετά το μεσημεριανό γεύμα, όχι την ώρα που τρώω.. δε θέλω να καταπίνω όλη την μαλακία της ψηφιακής αρένας, μετά θα το κάνω αφού απολαύσω και σεβαστώ το ότι έχω ένα καλό πιάτο φαί στη ζωή μου.
Τσεκάρω και σβήνω τις βρισιές και τις κατάρες που μου γράφουν, δεν πτοούμαι διότι γνωρίζω καλά πώς γυρίζουν πίσω με τριπλάσια επιρροή σε όσουν δίχως συνείδηση σπέρνουν μνησικακία.
Μέχρι το βράδυ κοιτάζω και λαμβάνω μηνύματα από όμορφους ανθρώπους οι οποίοι με τον δικό τους τρόπο συνδέονται με αυτά που γράφω στα βιβλία μου και με την μουσική μου. Η προσέγγισή τους δεν είναι κολακευτική αλλά βαθύτατα ανθρώπινη και αξιοπρεπής.
Για κάνε ένα πείραμα αν θέλεις απλά για να επιβεβαιώσεις το πόσο αντέχεις χωρίς το κινητό σου. Οξυγόνο δεν επιτρέπεις να εισέλθει στο μυαλό σου αφού δεν μπορείς να μείνεις καθόλου σε σύνδεση με ότι υπάρχει έξω από το κινητό σου. Δεν επιτρέπεις στο Νου σου να πάρει μιαν ανάσα, να μείνει σιωπηλός ώστε να κατανοήσει όλη την βλάβη που προκαλείς στην ζωή σου με αυτή την ψηφιακή αιχμαλωσία της Τεχνοπαράλυσης.
Σε όλη τη διάρκεια αυτής της καθημερινής σχέσης με το κινητό μου, όταν βρίσκομαι έξω όπως καλή ώρα τώρα στις διακοπές μου, Δεν το Κρατάω στο Χέρι! Το έχω στο τσαντάκι εκεί που είναι η θέση του. Ούτε όταν κάθομαι για καφέ ή για φαγητό ή καθώς κάνω βόλτα στο νησί το κρατάω τόσο σφιχτά, ή τραβάω συνέχεια τα πάντα βίντεο λες και κάνω ρεπορτάζ…με τέτοια εξάρτηση όπως οι άνθρωποι γύρω μου αυτές τις μέρες σε ολόκληρο το νησί.
Όμορφη Κυριακή!
Όσοι αφήνουν σχόλια εχθρότητας διαγράφονται δια παντός μαζί με αυτά.
Εύχομαι επίσης οι εκδότες να κάνουν viral αυτό το κείμενο στα free press τους να ‘χουν να το λένε πως έκαναν και κάτι ωφέλιμο στη δημοσιογραφική τους αποστολή. Σας φιλώ φιλενάδες».
Πώς διαχειρίζομαι την επαφή μου με το κινητό μου
Με το παρόν κείμενο ως συνέχεια του τελευταίου που αφορούσε την...
Ο Μιχάλης Δέλτα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Γραφιστική και ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη μουσική από μικρή ηλικία. Πάνω από 20 δίσκοι του έχουν κυκλοφορήσει σε Ελλάδα, Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Λιθουανία, Ισπανία (Ίμπιζα) και Ηνωμένο Βασίλειο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των Στέρεο Νόβα, ένα συγκρότημα που ήδη έχει βρει τη θέση του στις σελίδες της ιστορίας της νεότερης Ελληνικής μουσικής σκηνής. Από το 2016 έχει εκδώσει δύο βιβλία «αυτοβελτίωσης» στις εκδόσεις Οδός Πανός. Ο Μιχάλης Δέλτα έχει γράψει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο όπως για την ταινία «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα η οποία γνώρισε μεγάλη επιτυχία διεθνώς με διακρίσεις σε Βερολίνο, Παρίσι, Σικάγο, Νέα Υόρκη και Ισραήλ. Το 2015 συνεργάστηκε με τον Έλληνα χορογράφο Δημήτρη Παπαϊωάννου και έγραψε το βασικό μουσικό θέμα για την εκδήλωση «European Games Ceremony» στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν. Ο Μιχάλης Δέλτα είναι ενεργός Reiki Master Teacher ιδιότητα που συνδυάζει με την ομαδική θεραπεία, εμπνευσμένος από την «Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεία» του Αμερικάνου Ψυχοθεραπευτή Καρλ Ρότζερς. Στο ΙΕΚ ΟΜΗΡΟΣ διδάσκει Ηχοληψία και Μουσική Τεχνολογία.
