4 βιβλία που θα σε βοηθήσουν να βελτιώσεις τη σκέψη σου και τη ζωή σου

4 βιβλία αυτοβελτίωσης 

«Όταν το σώμα λέει όχι – το κόστος του κρυφού στρες» του Gabor Mate - εκδ. Key Books

Μια φίλη η οποία είναι ειδική σε θέματα σοβαρών ασθενειών άρα στην κατηγορία «αχρείαστη να΄ναι» (αλλά σίγουρα πολύ σοβαρή), μου σύστησε το «Όταν το σώμα λέει όχι – το κόστος του κρυφού στρες» - Διεθνές Bestseller του διάσημου Gabor Mate: αρρωσταίνουμε επειδή το σώμα μας αντιδράει, επαναστατεί, παθαίνει τα πάντα όλα, για να μας δείξει ότι πρέπει να πατάμε πόδι και να λέμε αυτό που θέλουμε… Οι παραπάνω φράσεις είναι σχηματικές, ίσα που ακουμπάνε την θεματολογία του βιβλίου, η οποία αναφέρει case studies, δηλαδή πραγματικά περιστατικά ανθρώπων που αρρώστησαν, και σε πολλές περιπτώσεις, κατάφεραν να αναχαιτίσουν την εξέλιξη της αρρώστιας επειδή αντιμετώπισαν το βαθύτερο πρόβλημά τους. Σε μια εποχή που ΟΛΟΙ έχουμε στρες, κρυφό ή φανερό, δεν είναι ευκολάκι να ανακαλύψουμε ποιο είναι το χειρότερό μας, σε στρες εννοώ, και από την άλλη, δεν υπάρχει χειροτερότερο από το να σου λέει κάποιος «ηρέμησε, μην αγχώνεσαι» όταν είσαι με τα μυαλά στα κάγκελα.

Ο Gabor Mate αναλύει τα περιστατικά των ασθενών του – και είναι αλήθεια, το βαρύ τραύμα παιδικής ηλικίας δείχνει να ξετινάζει τον άνθρωπο στην ενήλικη ζωή του… ο ίδιος όμως ο συγγραφέας, σπουδαίος γιατρός, ομιλητής και συν-δημιουργός της θεραπευτικής μεθόδου Compassionate Inquiry, ο ίδιος ο Mate, παρόλο που οι γονείς του τον παράτησαν δύο χρονών άρον-άρον σε «κάτι γνωστούς» (για να τον σώσουν) όταν τους οδήγησαν οι Ναζί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, παρόλο που δεν συγχώρεσε ποτέ τη μαμά του για αυτό το βαρύ τραύμα, ζει και βασιλεύει ακόμα στα 80+, έχοντας αποφύγει όλες τις τραγικές αρρώστιες οι οποίες οφείλονται σε τραύματα βρεφικής-παιδικής ηλικίας. Εννοείται δεν είναι τόσο απλοϊκό ή απλό το τραύμα και η σχέση του με την οποιαδήποτε νόσο, απλώς επειδή πάντα τσεκάρω τα βιογραφικά των συγγραφέων, ήταν ανακούφιση που ζει ακόμα ο συγκεκριμένος -  για να αντέχει αυτός, με τόσο καταστροφική παιδική ηλικία, όλοι εμείς έχουμε ελπίδες να μας τρέχουν από τα μπατζάκια.

Το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα, παρά το ζοφερό του θέμα, και είναι σα να φωτίζει σημεία της σκέψης σου στα οποία δεν είχε πέσει φως ποτέ. Δεν δίνει απαντήσεις, ακριβώς, απλώς σου θέτει τις σωστές ερωτήσεις. Τόσο, που χαλάστηκα όταν τελείωσε (ήθελα κι άλλο!)

«12 τρόποι να φροντίσεις τον εαυτό σου» των Jennifer Ashton - Sarah Toland, εκδ. Κάκτος

Μετά διάβασα το «12 τρόποι να φροντίσεις τον εαυτό σου», στο οποίο υπάρχει υπο-κεφάλαιο «Ο διαλογισμός μπορεί να τροποποιήσει τα γονίδιά σου» (με την καλή έννοια) και κάθε κεφάλαιο αρχίζει με μία προσωπική ιστορία. Η μία από τις δύο συγγραφείς, η Dr Jennifer Ashton είναι «επικεφαλής ιατρική σύμβουλος του Αμερικάνικου ABC», έχει γράψει ένα σωρό βιβλία, και πραγματικά προτείνει 12 τρόπους να φροντίσεις τον εαυτό σου – ναι, ο ένας είναι ο Διαλογισμός, που δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν, και υπάρχουν συμβουλές για διατροφή, άσκηση, ύπνο κλπ, με το σκεπτικό ότι δοκιμάζεις έναν τομέα ανά μήνα, έτσι ώστε σε ένα χρόνο να έχεις κάνει καλύτερη τη ζωή σου φροντίζοντας τον εαυτό σου.

«Ζήσε τη ζωή σου» της Brittany Polat, εκδ. Παπαδόπουλος

Είναι να μη πάρω φόρα με βιβλία τέτοιου τύπου, ή έτυχε και ήρθαν στα χέρια μου όλα μαζί. Το «Ζήσε τη ζωή σου» είναι «ένα ημερολόγιο 90 ημερών Στωικής σκέψης» που βασίζεται στην φιλοσοφία των Στωικών προγόνων μας, τους οποίους εξερευνάει με πάθος η συγγραφέας Brittany Polat. Είναι συν-ιδρύτρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης  «Stoicare», μέλος στα διοικητικά συμβούλια των Modern Stoicism, Stoic Fellowship και γενικά ο Στωικισμός είναι η ζωή της. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε μαθήματα, με λευκές σελίδες για να απαντάς γραπτά σε ερωτήσεις φιλοσοφικού ή/και πρακτικού περιεχομένου. Ακούγεται δουλίτσα, αλλά είναι ευχάριστο, και μαθαίνεις κάτι διαβάζοντάς το, ακόμα κι αν δεν γράψεις τις απαντήσεις, καλή ώρα – και μόνο που τις σκέφτεσαι, αισθάνεσαι ότι ψηλώνεις ένα πόντο τουλάχιστον, με την έννοια ότι κάνεις κάτι καλό για τον εαυτό σου τον έρμο, που τόσα έχει τραβήξει με όχι-πάντα-Στωικό τρόπο…

«5 πράγματα που μετανιώνουμε πριν πεθάνουμε – άλλαξε σκέψη, άλλαξε ζωή» της Bronnie Ware, εκδ. Κάκτος

Τέλος αυτό που ακούγεται ζοφερότερο, «5 πράγματα που μετανιώνουμε πριν πεθάνουμε – άλλαξε σκέψη, άλλαξε ζωή», είναι στην ουσία οι εκτεταμένες, αφηγηματικές σημειώσεις, σαν απομνημονεύματα, της blogger Bronnie Ware, της οποίας τα blogsτα διαβάζουν πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι… και ασχολείται με την λεγόμενη «παρηγορητική φροντίδα ασθενών», δηλαδή με μελλοθάνατους. Για αυτό έγραψα «ακούγεται ζοφερότερο» - ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι, αν ξεπεράσει κανείς την ιδέα ότι όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα, καλύτερα αργά παρά γρήγορα: οι άνθρωποι που είναι στο χείλος του γκρεμού και μιλάνε στην συγγραφέα λένε πχ «Θα ήθελα να είχα το θάρρος να ζήσω τη ζωή μου όπως μου έκανε κέφι και όχι σύμφωνα με τις προσδοκίες των άλλων», ή «Θα ήθελα να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου». Σιγά σιγά έρχονται στην επιφάνεια αυτά για τα οποία μετανιώνει κανείς όταν είναι αργά, και το (αισιόδοξο) θέμα, ή οι οδηγίες πλεύσης, είναι να αλλάξουμε σκέψη και ζωή, πριν βρεθούμε στο παραπέντε.

Τέλος πάντων τα διάβασα όλα αυτά και η συνολική αίσθηση είναι ότι βοήθησαν… ότι είχαν ενδιαφέρον, με έβαλαν σε σκέψεις, έδωσαν και κάποιες απαντήσεις σε μια δύσκολη φάση της ζωής. Όχι ότι υπάρχουν εύκολες φάσεις της ζωής, απλώς καλό είναι να τις απολαμβάνουμε όλες, εύκολες και δύσκολες, για να μην μας πιάσει πρεμούρα ότι αφήσαμε κάτι απέξω εκεί στα 110 μας που θα βλέπουμε τις πόρτες του Παραδείσου φόρα-παρτίδα…