Ανδρική υπόθεση

Τι σημαίνει να είσαι άντρας στην Ελλάδα του 2013; Να φέρεις το τραύμα όχι μόνο μιας προσωπικής, αλλά και μιας συλλογικής αποτυχίας; Οι ήρωες του βιβλίου, Πέτρος και Στέφανος είναι φίλοι καρδιακοί με πορείες αντίστροφες, που βασανίζονται από εμμονές και εξαρτήσεις, νιώθουν να συντρίβονται κάτω από το βάρος των ψεμάτων τους, των συμβιβασμών και των ψυχαναγκαστικών απαιτήσεων που απορρέουν από την ανδρική τους ταυτότητα.

Μέσα από μια σειρά μονολόγων και διαλόγων ξεδιπλώνεται όλη η υπαρξιακή αγωνία του νεοέλληνα άντρα. Άλλωστε, οι νευρώσεις των ηρώων είναι μεν καθαρά αντρικές –η αγωνία της επαγγελματικής καταξίωσης, η δυσκολία συνεννόησης με τις γυναίκες, το σεξ, η μονογαμία, ο γάμος, η πορνογραφία, η διαχείριση της τεχνολογίας, η μάχη με το Σύστημα, η εξουσία, η ανατροπή και η υποταγή–, αλλά δεν παύουν να είναι και ακραιφνώς ελληνικές: δεν είναι απομιμήσεις γουντιαλενικού τύπου. Είναι αγωνίες που εδράζονται καθαρά στο νεοελληνικό ψυχισμό, σε ένα εκρηκτικό μείγμα αλαζονείας και αυτοοικτιρμού, οίησης και αυτοτιμωρίας.

Στον πυρήνα αυτής της ιστορίας δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βρίσκεται μια αντρική φιλία. Δύο αντρών απελπισμένων, βγαλμένων από τις σελίδες ενός Μπουκόφκσι ή ενός Χάντερ Τόμσον, που οι σκέψεις τους, με μια κυκλικότητα, επανέρχονται στη μαριχουάνα, στο σεξ και στην αδιαπερατότητα των γυναίκων. Το βιβλίο κλείνει με την πιο εμβληματικά αντρική εικόνα, οι δυο τους να καπνίζουν χόρτο στο αμάξι, σαν την αρχή ενός road movie.

Δεν μας κάνει εντύπωση που και η έννοια «άντρας» τελεί υπό κρίση στην αυγή του 21ου αιώνα: λίγα πράγματα έχουν μείνει που να μην τελούν. Ο Καμάρας μάς δίνει την ευκαιρία να προβληματιστούμε και να επαναδιαπραγματευτούμε ορισμένες έννοιες που θεωρούσαμε δεδομένες και αυτονόητες – αλλά ήταν απλά στερεοτυπικά θέσφατα. Καμιά φορά, ευτυχώς, ένα κλικ «μας οδηγεί να δούμε τα πράγματα λίγο ή πολύ διαφορετικά».