- CITY GUIDE
- PODCAST
-
23°
Γιατί συνηθίσαμε τόσο το μίσος;
Ο «κακός μετανάστης» και άλλες ιστορίες των ΜΜΕ. Πώς και γιατί η ελληνική κοινωνία απενοχοποιήσε τον ρατσιστικό λόγο
![Ρητορική μίσους και διακρίσεις, προκλήσεις για το Κράτος Δικαίου Ρητορική μίσους και διακρίσεις, προκλήσεις για το Κράτος Δικαίου](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2018/02/27/569ffe0edd08951b0d8b4571-960-637.jpg)
Θεσμικό πλαίσιο, διλήμματα και αναλύσεις ειδικών στην απολύτως κατατοπιστική έκδοση του ΣτΠ «Ρητορική μίσους και διακρίσεις, προκλήσεις για το Κράτος Δικαίου»
Από το 2013, όταν ο Συνήγορος του Πολίτη (ΣτΠ) δημοσίευε ειδική έκθεση για το φαινόμενο της ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα προτείνοντας μάλιστα και τρόπους αντιμετώπισης, έχουν γίνει σημαντικά βήματα ιδίως στο πλαίσιο αντιμετώπισης της ρατσιστικής βίας. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Συνήγορος, Ανδρέας Ποττάκης, προλογίζοντας την έκδοση «Ρητορική μίσους και διακρίσεις, προκλήσεις για το Κράτος Δικαίου» (εκδ. Σάκκουλα), δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. Αντιθέτως, «μετά την πρόσφατη αναζωπύρωση της βίας με στόχο και θύμα τον “ξένο” σε νησιά του βορείου Αιγαίου αλλά και στην ηπειρωτική χώρα, με ολοένα συχνότερες περιπτώσεις φορτισμένου με μισαλλόδοξες αναφορές δημοσίου λόγου, πρέπει να καταβάλουμε ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες».
Η αναντιστοιχία της τότε επίσημης καταγραφής σε σχέση με τα τριπλάσια περιστατικά που είχε συγκεντρώσει ο Συνήγορος στο διάστημα 2012-2013 είχε προκαλέσει μεγάλη εντύπωση μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης. Οι αιτίες πολλές και μάλλον γνωστές. Η κλιμάκωση των περιστατικών ρατσιστικής βίας, αντί επαυξημένης προσοχής και δράσης, συνοδευόταν από την αδράνεια ή την ανοχή των αστυνομικών οργάνων, από αναποτελεσματική διερεύνηση των καταγγελιών και από ελλείψεις του νομοθετικού πλαισίου τόσο για την αντιμετώπιση αδικημάτων με ρατσιστικό κίνητρο όσο και για την έμπρακτη προστασία των θυμάτων.
![Ρητορική μίσους και διακρίσεις, προκλήσεις για το Κράτος Δικαίου Ρητορική μίσους και διακρίσεις, προκλήσεις για το Κράτος Δικαίου](/images/w250/3/jpg/sites/default/files/synigoros-ratsismos.jpg)
Η έκδοση «Ρητορική μίσους και διακρίσεις» φιλοδοξεί να αναδείξει τα διλήμματα και τις συγκρούσεις σε αξιακό επίπεδο. Μέσα από εισηγήσεις και συνοπτικά πρακτικά των συζητήσεων ειδικής ημερίδας που διοργάνωσε στα μέσα του 2016 ο ΣτΠ, επιτυγχάνεται η ενδελεχής επισκόπηση του θεσμικού πλαισίου για την αντιμετώπιση και καταπολέμηση της ρητορικής μίσους, καθώς και του ρόλου που διαδραματίζουν τα ΜΜΕ και οι αρμόδιοι φορείς, συμπεριλαμβανομένου του ΣτΠ.
Ο ρόλος των ΜΜΕ
Τα ΜΜΕ και ο ρόλος που παίζουν ή θα μπορούσαν να παίξουν όσον αφορά το φαινόμενο του ρατσιστικού λόγου, διερευνώνται ενδελεχώς στη δεύτερη ενότητα του βιβλίου, με την εισήγηση του Γιάννη Μπούτσελη, ειδικού επιστήμονα ΣτΠ. Κάνοντας λόγο για «ελληνική εκδοχή της κοινοτοπίας», ο Γ. Μπούτσελης επισημαίνει ότι οποιαδήποτε κριτική ασκείται στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης οφείλει να λαμβάνει υπόψη ότι πρόκειται για μια «ιδιαίτερα προβληματική αγορά». Πράγματι, χωρίς την εφαρμογή κανόνων, με χαμηλόμισθους, άνισα αμειβόμενους επαγγελματίες και φθίνουσα απήχηση, αυτό που μένει, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην εισήγηση, δεν είναι παρά «μια αγορά καταδικασμένη στη λογική του ελάχιστου κοινού παρονομαστή».
Προχειρότητα & συνήθεια
Η επίμονη παρουσία ρατσιστικού λόγου αποδίδεται στην προχειρότητα με την οποία λειτουργούν τα μέσα, με αποτέλεσμα αμφίβολης ποιότητας περιεχόμενο, αλλά και στο ότι το κοινό συνηθίζει ενώ οι υπεύθυνοι φορείς αδιαφορούν για την επίβλεψη της τήρησης των κανόνων. Στην ίδια εισήγηση παρατίθενται αποσπάσματα από όσα είχε αναφέρει ο Φώτης Γεωργελές το 2011 μιλώντας στο Πάντειο σε συνέδριο για την αξιοπιστία των μέσων ενημέρωσης: «Όταν η οικονομική κρίση μειώνει τους πόρους των μεγάλων ομίλων παύει και το ενδιαφέρον τους να συντηρούν μέσα ενημέρωσης κι αυτά οδηγούνται στο λουκέτο». Η προχειρότητά τους είναι συνειδητή αλλά και αναπόφευκτη, αφού στο παρελθόν «δεν χρειάστηκε ποτέ να επενδύσουν στη σωστή παραγωγή πληροφορίας και ενημέρωσης, αλλά στη διεκδίκηση δημοσίου χρήματος».
Το αποτέλεσμα αυτής της προχειρότητας είναι συχνά η παρουσίαση μιας εικόνας που έχει πολύ μικρή σχέση με την πραγματικότητα και μια κοινή γνώμη που εγκλωβίζεται σε αφηγήσεις, χωρίς βιωμένες εμπειρίες. Έτσι, όταν τα στοιχειοθετημένα ρεπορτάζ χάνονται στο πλήθος των ασήμαντων δημοσιευμάτων, ο πολίτης καταλήγει να ακούει ότι για την ανεργία φταίνε οι μετανάστες επειδή αυτό λένε στην κάμερα δύο «αγανακτισμένοι» περαστικοί και ένας συνοφρυωμένος παρουσιαστής, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γ. Μπούτσελης.
Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης συνηθίζει σε τέτοιου είδους δημοσιογραφικές νόρμες και η δαιμονοποίηση των «κακών», εν προκειμένω των «ξένων», απαλλάσσει από κάθε ευθύνη την κοινότητα των ντόπιων. Χρησιμοποιώντας στοιχεία από την έρευνα της δημοσιογράφου Χριστίνας Πάντζου (ευρήματα της οποίας παρουσιάζονται σε επόμενη ενότητα της έκδοσης), ο Γ. Μπούτσελης παραθέτει λέξεις και εκφράσεις που δομούσαν το 2012 την ταυτότητα των μεταναστών στη βάση της πόλωσης «εμείς» και «οι άλλοι».
Τα «αλλοδαποί εγκληματίες που τρομοκρατούν» και «θα ανακαταλάβουν τις πόλεις και τις πλατείες», μαζί με εκτεταμένη χρήση ανάλογης φρασεολογίας που ανέδειξε η μελέτη 1.800 δημοσιευμάτων, συνέβαλαν στη διαμόρφωση μιας «νέας κανονικότητας στον τρόπο που το κοινό αντιλαμβάνεται την παρουσία αλλοδαπών […] μιας ιδιόμορφης εξοικείωσης με το κακό, η οποία ακολουθείται από αποστασιοποίηση από την πραγματικότητα. Μια αποστασιοποίηση και απερισκεψία που μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη καταστροφή απ’ όσο όλα μαζί τα ένστικτα που πιθανόν είναι έμφυτα στον άνθρωπο».
Αδιαφορία των υπευθύνων
Κι ενώ όλα αυτά τα φαινόμενα διαιώνισης στερεοτύπων παρατηρούνται και καταγράφονται, ο ρατσιστικός λόγος γίνεται περισσότερο κραυγαλέος σε συνδυασμό με την «αδιαφορία και εκκωφαντική σιωπή» όλων όσων θα μπορούσαν να παρέμβουν. Οι κανόνες υπάρχουν και μάλιστα προβλέπουν κυρώσεις σε περίπτωση παραβίασης. Εστιάζοντας στην αυτορρύθμιση και όσα προβλέπονται από τις επαγγελματικές ενώσεις των ίδιων των δημοσιογράφων, η εισήγηση του Γ. Μπούτσελη καταλήγει σε μία απογοητευτική διαπίστωση. «Στη μία και μοναδική περίπτωση που η μεγαλύτερη ένωση δημοσιογράφων της χώρας κινήθηκε κατά μέλους της επειδή ο εν λόγω δημοσιογράφος είχε χρησιμοποιήσει στην εκπομπή του ρατσιστικό/ μισαλλόδοξο λόγο κατά πολίτη, η ΕΣΗΕΑ έκρινε ότι δεν θέλει ή δεν μπορεί να λάβει άλλα μέτρα αυτορρύθμισης και ζήτησε από την Πολιτεία να παρέμβει».
Για συνειδητοποιημένους πολίτες, νομικούς ή ερευνητές που αναζητούν απαντήσεις, η έκδοση του ΣτΠ, του πλέον αρμοδίου φορέα προστασίας και προώθησης της αρχής της ίσης μεταχείρισης, αποτελεί χωρίς αμφιβολία μία ολοκληρωμένη παρουσίαση και επισκόπηση του ελληνικού πεδίου όσον αφορά τη ρητορική μίσους και την ελευθερία του λόγου.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
![](/images/w400/3/jpg/files/2024-02-02/final-voice-choice4.jpg)
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ένα διήγημα για τα 100 χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 1924
Ένα μυθιστόρημα φαντασίας για παιδιά, κόντρα στις προκαταλήψεις
Ένα μυθιστόρημα φτιαγμένο από εικόνες, φως, νερό, ειλικρίνεια, αγάπη — και καλοκαίρι
Μιλήσαμε με τον συγγραφέα για την πρώτη του συλλογή διηγημάτων
60 χρόνια από την κυκλοφορία ενός ιστορικού βιβλίου για τα ΜΜΕ
Μιλήσαμε μαζί της για το νέο της βιβλίο «In God we trust»
Για το βιβλιοφιλικό μυθιστόρημα του Χουάν Βιγιόρο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Carnívora (μετάφραση Χριστίνα Φιλήμονος)
Διαβάστε το ποίημα από τη συλλογή «Κλαγγή των όπλων», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Μάθε απο το παρελθόν σου, αγάπησε τον εαυτό σου, ζήσε τη ζωή που σου αξίζει
Γράφοντας για αυτά που έχουν σημασία, με τον πιο συναρπαστικό τρόπο
Μιλήσαμε με αφορμή το νέο της βιβλίο «Η φωνή στα χέρια της» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος
Βιβλία για ένα μακρύ, καυτό και διαβαστερό καλοκαίρι!
Τι τη συγκινεί, τι τη θυμώνει, τι νοσταλγεί στην καθημερινή της ζωή και τι της λείπει από το παρελθόν; Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα
Πώς η επιμονή, η αφοσίωση στη δημιουργική σου φωνή και μια σειρά από ευφάνταστα σωματικά τελετουργικά μπορούν να δώσουν φτερά στην καλλιτεχνική δημιουργία
Διαβάστε δύο ποιήματα από τη νέα συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Η ψυχαναλύτρια Galit Atlas φωτίζει τη σκοτεινή επικράτεια του ασυνείδητου, αυτή που μας στοιχειώνει εν αγνοία μας
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Tι μας ενδιαφέρει η πεισιθάνατη αναζήτηση ενός μετανάστη Ιρανού που μέσα σε όλα τα άλλα είναι και ορφανός από μητέρα, ενώ ο πατέρας του δουλεύει σε εκτροφείο ορνίθων;
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.