Ο Σταύρος Λάντσιας μιλάει για το ολοκαίνουργιο «Waving Hands», με τον δίσκο να παρουσιάζεται το Σαββατοκύριακο 20-21 Δεκεμβρίου στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός»
Στην προηγούμενη συζήτηση που είχαμε κάνει με τον Σταύρο Λάντσια, λίγο πριν ανέβει στον λόφο του Φιλοπάππου για τις δύο βραδιές που ήταν αφιερωμένες στον δικό του Morricone, είχε μιλήσει για το «Waving Hands», που μόλις είχε ηχογραφηθεί. Το άλμπουμ είναι εμπνευσμένο από τη γέννηση των δίδυμων κοριτσιών του και είναι φωτεινό. Ένα απόλυτα feel good άλμπουμ, γεμάτο κινηματογραφική αύρα και την αφοπλιστική χαρά που γεννά η πατρότητα. Στον Παρνασσό στις 20 και τις 21 Δεκεμβρίου θα είναι μαζί του όλοι οι μουσικοί που συμμετέχουν στο «Waving Hands»: Μιχάλης Καλκάνης: κοντραμπάσo, Μιχάλης Καπηλίδης: τύμπανα, Δημήτρης Παπαδόπουλος: τρομπέτα, David Lynch: τενόρο σαξόφωνο, φλάουτο, Σπύρος Ασημακόπουλος: τρομπόνι, Sergiu Nastasa: βιολί, Σοφία Ευκλείδου: τσέλο.
Σταύρο, θα ξεκινήσω από το σημείο όπου τελείωσε η προηγούμενη συζήτησή μας το καλοκαίρι. Ήταν μόλις είχες ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του «Waving Hands». Τι εικόνα είχες τότε για τον δίσκο και πώς τον ακούς τώρα, που έχει περάσει μισός χρόνος;
Με την ολοκλήρωση ένιωσα πολύ ωραία. Η αγωνία μου με τη διαδικασία της ηχογράφησης είναι πάντοτε αν έχω καταφέρει να καταγράψω λίγη από τη μαγεία του ζωντανού παιξίματος. Της αυθόρμητης στιγμής όπου συμβαίνει κάτι απρόβλεπτο, ακόμη και «λάθος». Πιστεύω ότι με τους εξαιρετικούς μου φίλους και συνεργάτες μουσικούς το καταφέραμε: παίξαμε ελεύθερα και το ευχαριστηθήκαμε πραγματικά!
Το «Waving Hands» έχει να κάνει με την πατρότητα. Οι δύο κόρες σου, η Άρτεμις και η Ίριδα, σου έδωσαν μεγάλη έμπνευση. Η επιλογή των ονομάτων είχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα για σένα και τη μητέρα τους;
Για αρκετό καιρό τις φωνάζαμε Α και Β, όπως μας τις παρέδωσαν στο μαιευτήριο! Υπήρξαν και άλλα υποψήφια ονόματα, αλλά πάντα επιστρέφαμε σε αυτά τα δύο. Μας άρεσε αυτό που αντιπροσώπευαν και το γεγονός ότι δεν ήταν συνηθισμένα.
Τι συναισθήματα σου έφεραν αυτά τα δύο πλάσματα και με ποιον τρόπο πέρασαν αυτά τα συναισθήματα στον τρόπο που έγραψες τα κομμάτια του «Waving Hands»;
Στη δική μου περίπτωση, με τη γέννησή τους απελευθερώθηκα από τις έννοιες που είχα για τον εαυτό μου, το παρελθόν μου, το μέλλον μου… Έχοντας συνειδητοποιήσει την επιρροή που έχουν οι πράξεις μου στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών μου, προσπαθώ να είμαι ένα καλό παράδειγμα. Νιώθω ότι με κάνουν όχι μόνο πιο ευτυχισμένο, αλλά και καλύτερο άνθρωπο!
Ποιες στιγμές θα ξεχώριζες ως πιο σημαντικές για σένα από όσα έχεις ζήσει μέχρι τώρα με την Άρτεμις και την Ίριδα;
Θα θυμάμαι για πάντα την πρώτη στιγμή που τις είδα. Η συνέχεια είναι μια συλλογή από μαγικές στιγμές, όπου μου αποκαλύπτονται, μέρα με τη μέρα, οι προσωπικότητές τους. Κρατάω ένα ημερολόγιο όπου τους απευθύνομαι — ίσως κάποτε το διαβάσουν, όταν κι αυτές αποκτήσουν παιδιά.
Θα μπορούσες να πεις ότι κάποια από τις συνθέσεις του δίσκου σχετίζεται επακριβώς με κάποια συγκεκριμένη στιγμή της εμπειρίας σου ως πατέρας ή ότι ολόκληρος ο δίσκος αποτυπώνει το γενικό feeling αυτής της κατάστασης;
Κάθε τίτλος έχει μια μικρή ιστορία πίσω του. Παραδείγματος χάριν, ο τίτλος «Waving Hands» γεννήθηκε μετά από μια επίσκεψη στη γυναικολόγο, όταν η γυναίκα μου ήταν έγκυος. Στο υπερηχογράφημα μάς έδειχνε τα σώματα που άρχισαν να σχηματίζονται. Εγώ δεν μπορούσα να διακρίνω κάτι, μέχρι που μου είπε: «Να, εκεί — δες, δύο χεράκια σε χαιρετάνε!». Ελπίζω όλο το άλμπουμ να αντανακλά τη χαρά του να ζεις το παρόν και την ευγνωμοσύνη για αυτή τη μοναδική εμπειρία!
Για τον δίσκο με τη μουσική του Μορικόνε είχες επιλέξει να ενορχηστρώσεις για κουαρτέτο. Εδώ έχουμε ένα οκτέτο. Ποιοι ήταν οι λόγοι που ήθελες να προχωρήσεις με οκτώ όργανα αυτή τη φορά;
Ήθελα σε αυτό το άλμπουμ να προσθέσω τον ήχο των πνευστών. Να δώσω ένα πιο φωτεινό, αισιόδοξο χρώμα, ακόμη και μια χορευτική διάθεση σε κάποια κομμάτια. Αφέθηκα ελεύθερος να αντλήσω ενορχηστρωτικές ιδέες από όλες τις επιρροές μου. Κάποιοι ίσως διακρίνουν σε ορισμένα κομμάτια έναν πιο «vintage» ήχο, εμπνευσμένο από soul και R&B. Μου αρέσει πολύ να διαλέγω μουσικούς, να φτιάχνω μπάντες και να αναδεικνύω από τους μουσικούς κάτι που ίσως ούτε οι ίδιοι δεν ήξεραν ότι είχαν!
Έχεις σπουδάσει κλασική μουσική και, παράλληλα, είσαι —μεταξύ άλλων— ένας μουσικός της τζαζ. Όταν συνθέτεις, πού μπαίνει η τζαζ προσωπικότητά σου και πού η μουσική σου γνώση;
Η τζαζ προσωπικότητα υπάρχει στο στοιχείο του αυτοσχεδιασμού — κάτι που έκανα από μικρός. Επίσης, στην αλληλεπίδραση με τους άλλους μουσικούς. Οι σπουδές, από την άλλη, με βοήθησαν να οργανώσω αυτό που ακούω στο κεφάλι μου και να το μεταφέρω στη σύνθεση και την ενορχήστρωση, μέσα από την επιλογή των κατάλληλων μουσικών..
Το καλοκαίρι με είχες προϊδεάσει για το «Waving Hands». Υπάρχει τώρα κάτι σχεδόν έτοιμο ή κάποιο σχέδιο για το επόμενο διάστημα;
Αυτό το διάστημα προετοιμάζομαι για μια μεγάλη συναυλία τον Ιανουάριο στις Βρυξέλλες, στο πλαίσιο της Κυπριακής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι μεγάλη τιμή και χαρά να εκπροσωπώ τη χώρα μου. Δημιουργικά ανυπομονώ, καθώς για πρώτη φορά θα συνεργαστώ με έναν visual artist (Αποστόλης Κουτσιανικούλης) και μία σχεδιάστρια φωτισμού (Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου), που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη συγκεκριμένη συναυλία. Ίσως αυτό αποτελέσει ένα επόμενο project που θα παρουσιαστεί και στην Ελλάδα.
Τι να περιμένουμε από τις δύο βραδιές στον Παρνασσό;
Θα παρουσιάσουμε όλο το υλικό από τον καινούργιο μου δίσκο, μαζί με παλαιότερες αλλά και ανέκδοτες συνθέσεις. Όλα αυτά με έναν απόλυτα ακουστικό ήχο, σε μία μαγευτική αίθουσα, φτιαγμένη ειδικά για μουσικές συναυλίες.
12°
